Vj IJ kl II u os» mm? 3S3&&ïïiD r\o. 554. Woensdagk27 November 1880. 5*' Jaarg. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. DIELEMANt AXEL. Staa tk iin (1 iit Overzicht. FEUILLETON. lliiiiH'iilaiidscli Nieuws. la w d6 al ro pe w gr tu ra id hi D. ve tie Zi tie Dit Blad verschiint eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 80 cent. Afzonder!, numm. 3 ct. DRUKKER UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. De Russische grootvorst-troonopvolger die tegelijk met de Duitsche keizerlijke familie Athene bezocht, schijnt verliefd te zijn geworden op de zeventien jarige prinses Margarete, jongste zuster van keizer Wilhelm, ten minste in de laatste dagen wordt er zeer druk over gesproken en er bestaat kans, dat het tusschen de jongelieden tot eene verloving zal komen. Een groot bezwaar tegen zulk eene ver bintenis zou zeker de onvermijdelijke noodzakelijk beid zijn voor de gemalin van den toekomstigen Russischeti keizer om tot den Grieksch-ortho- doxen godsdienst over te gaan. De Duitsche trots zou zeker met weeizin eene zuster van den keizer ter wille van een troon van kerkgenootschap zien veranderen. In het begin van dezen zomer is er eene keizer lijke ukase verschenen, waarbij bepaald wordt, dat in de toekomst de huwelijken, ook van grootvor sten met prinsessen die niet tot de Grieksche kerk behooren, verboden zijn. Daarover schijnt Bistnarck zich te hebben uitgelaten dat in het tegenwoordige tijdperk allerminst Duitsche prinsessen van gods dienst zouden veranderen. Evenwel heeft hier Wil helm meer te zeggen dan Bismarck en zal hij zich mogelijk wel herinneren, dat zjjn stervende groot vader hem heeft aangemaand met den Russischen keizer steeds op vriendsehappelijken voet te blijven. De vorstelijke huwelijken hebben trouwens tegen woordig weinig politieke beteekenis, maar toch zou deze verbintenis zeer belangrijk wezen, zij zou eene verjonging zijn van de eeuwenoude betrekkingen van vriendschap en bloedverwantschap tusschen de beide vorstenhuizen, wier wederzjjdsche genegenheid de dv va ga VEBTELLING VAN FRIEDRICH FRIEDRICH. m ge lii jei ju de ni ee Pi te o\ be dé de Een zware noordwestenstorm had reeds dagen lang over de Noordzee gewoed. De golven gingen hoog, en kookten en bruischten of de zee over hare geheele diepte in beroering was. Met een dof en donderend geraas stortten zij zich in de branding om het eiland, om zich dan weder als woeste monsters op het strand te werpen, met geen minder doel, dan het geheele eiland te over- stroomen en te verzwelgen. Door de duinen te ruggeworpen liepen zij langzaam terug, om na een oogenblik echter mei nieuwe woede den aanval te herhalen. Maar ook buiten de branding zag men, zoover 't oog over de fel beroerde zee reikte, niets dan hoo- ge golven, die elkander vervolgden en dan weder in wit schuim uiteenspatten, alsof verbitterde zee monsters een hevigen strijd voerden. De storm was eer toe- dan afgenomenonder in de laatste jaren, ondanks de wederzijdsche bezoeken, tamelijk verkoeld was. Wat de verandering van ge loof betreft, bestaat er een tegenhanger in het hu- weljjk van de gemalin van keizer Nicolaas, zuster van den lateren keizer Wilhelm I, die tot de Russische kerk is overgegaan. Indien de Russische keizer zijn toestemming geeft, zal dit zeker niet ge schieden uit sympathie voor Duitschland en de Duit- schers maar op grond 7an zijn wensch om den wereldvrede te bevestigen. Op de Fransche chau vinisten, die nog droomen van een Fransch Rus sische bondgenootschap en een herovering der verlo ren provinciën, zon deze verloving als een koud bad werken. De grootvorst-troonopvolger vertoeft nog te A- thene, w«ar hij zjjn verblijf aanmerkelijk verlengd heett. De keizer ontvangt te Gatchina dagelijks ministers en andere hooggeplaatste peisonen zi]n persoonlijk aandeel in de beslissing van alle be stuurszaken schijnt zeer groot te zijn, In Brazilië blijft alles nog rustig. Enkele klei ne schermutselingen daargelaten ii er bij dezen vieedzamen opstand niet gevochten. De voorloopi- ge republikeinsche regeering heeft alle gouverneurs der provinciën ontslagen en generaals of hoofdoffi cieren in hunne plaats benoemd. Gewichtige ver anderingen, die in het buitenland eenigen invloed zouden kunnen teweeg brengen, hebben niet plaats gehad. Door eene te Utrecht gehouden vergadering van voorstanders van het openbaar volksonderwijs uit wild geschreeuw vlogen de stormvogels over het eiland heen en een groot aantal meeuwen scheen te vergeefs tegen de kracht van den wind te wil len strijden het was alsof zij door de fel jagende golven waren opgejaagd en hun schelle langgerek te kreet klonk als een hulpgeroep uit boven het fluiten van den storm. De lucht was koud eu de hemel met donkere wolken bedekt, die reeds op geringen afstand met de schuimende golven schenen saam te vloeien terwijl zij zich van tijd tot tijd in hevige regen buien ontlastten. De avond daalde. Dwars over het niet grooie eiland stapten twee krachtige, door wind en we der geharde mannen, wie men het reeds bij den eersten blik kon aanzien, dat het hun tamelijk on verschillig was of de zoo scheen, dan wel of de storm hen den kouden regen in het aangezicht zweepte. Beiden droegen geteerde, tot aan den rug afhangende visschershoeden, die met lederen riemen onder de kin waren vastgemaakt, terwijl hun bovenlijl tegen den regen beschermd was door eveneens met teer bestreken buizen. De eerste, van ongeveer vijftig-jarigen leeftijd, was Klaas Aaken, de strandvonder van het eiland; de andere, die ongeveer v(jf jaren minder telde, was zijn broeder, Jan Aaken. Men kon het hun gemakkelijk aanzien, dat zij broeders waren. Zij hadden dezelfde harde trek ken, die zich, naar het scheen, nooit tot een glim alle deelen des lands, is het volgende adres opge zonden Aan de Eerste Kamer der Staten-Generaal geven eerbiedig te kennen de ondergeteekenden dat met hen op 10 November 11. in het Ge bouw voor Kunstenen Wetenschappen te Utrecht tal van personen uit alle rangen der maatschappij en uit alle oorden des lands, waaronder vertegen woordigers van vele vereenigingen, bijeenkwamen, verontrust door dezelfde vrees, dat het door de Tweede Kamer der Staten-Generaal aangenomen ontwerp tot wijziging der bestaande regeling van het Lager Onderwijs tot' wet zou worden verhe ven, doch bezield met dezelfde hoop, dat deze po ging tot verlaging van het peil der volksontwikke ling op Uwe wijsheid zou afstuiten. Naar aanleiding van hetgeen in die bijeenkomst werd besproken, gevoelen cle ondergeteekenden zich gedrongen, Uwe Hooge Vergadering te nade ren, om te doen blijken van de bezorgdheid, die zich van hen heeft meester gemaakt hij het groo te gevaar, waarmede ons volksonderwijs wordt bedreigd. Afgezien van do vraag, of het stelselmachtig subsidieeren van de bijzondere school in overeen stemming ia met de Grondwet, afgezien zelfs van de overweging, of het subsidieeren van het hij zonder onderwijs is in het belang van onze volks eenheid, is het zeker, dat de voorgestelde nieuwe regeling het openbaar onderwijs als volksonderwijs zal benadeelen. Die voorgestelde regeling onthoudt aan de open bare volksschool de onderwijskrachten, welke zij behoeft, en die zelfs de wet van 1878 haar niet lach konden plooien, of door een gevoel van me delijdon worden verzacht, dezelfde grauwe, scher pe oogen, onder borstelige wenkbiauwendezelf de gebogen neus, die het gezicht iets vermetels gatdezelfde grove, van zinnelijkheid getuigende kin. Zij spraken geen woord met elkander. Hun gang was sleepend maar vast. Met denzelfden vasten stap bestegen zij het met nelm en lage slinger planten begroeide duin. Boven gekomen greep de storm hen met verdubbelde woede aan maar dit scheen hen onverschillig te zijn. Met de hand bo ven de oogen, om deze tegen den regen te be schutten. die zoo scherp was, dat zij voor eene zachte huid pijnlijk zou geweest zijn. richtten zij hunnen blik op de zee. De strandvonder trok een kleinen kijker uit een der zakken van zijn buis en tuurde in de verte. Zijne hand was vast, zelfs de kracht van den storm kon haar niet doen tril len. Zwijgend gaf hij zijn' broeder den kijker over. Ook Jan richtte zijne oogen eenige oogenblikken naar een bepaald punt- Het is een driemaster, zei hij. De strandvonder knikte slechts zwijgend en bleef staren, om te zien, of hij het schip ook zonder kijker in het oog kon krijgen. Het schip houdt den goeden koers nieter is geen loods aan boord; vervolgde Jan, steeds turende. ("Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1889 | | pagina 1