1*0. 553. Zaterdag 23 November 1889. o" Jaarg.
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Nieuws- en Advertentieblad
F. DIELEMAN,
AXEL.
Hiiuiciilaudsch Nieuws.
Staatkundig; Overzicht.
FEUILLETON.
63. Vergeven, ook Vergeten.
Dit Blad verschiint eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 3 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentien van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
reden naar 'Cayjaba gezonden, vanwaar hij bij
deze gelegenheid is teruggekeerd.
Ook thans staat hij aan het hoofd. Hij is 63
iaar oud en door zijne soldaten zeer bemind.
Het was reeds eenigen tijd vastgesteld dat in
het jaar, waarin de Fransche republiek het eeuw
feest der omwenteling vierde, ook in Brazilië de
republiek zou worden uitgeroepen.
De republikeinen in Spanje aangemoedigd door
het voorbeeld van Brazalie, beginnen nu ook we
der hei hoofd op testeken. Zij zonden telegram
men van gelukwensohing aan de nieuwe regeering
te Rio Janeiro. Ook in Spanje rust de monarchie
op zwakke grondslagen.
In Amerika is thans geen enkele monarchie
meer.
Te Leiden heeft de politie een vrouw aange
houden die er haar werk van maakt op een goea-
koope manier aan winkelwaren en aan geld te
komen. Vele winkeliers wist z\j op de volgende
wijze te bedriegen. Zij vroeg naar een ot ander
artikel en legde daarbij een gulden op de toonbank.
Gaf de winkelier het gevraagde af, dan bestelde zjj
nog iets, en als liij zich omkeerde, nam zij den
gulden weer terug daarna den winkelier wijsma
kende dat hij den gulden al in de lade had ge
stopt. In de meeste gevallen ontgaf zulk een win
kelier zich dit en zoo had de bedriegster de wa
ren voor nietsen nog geld toe.
Te Amsterdam heeft een ontzettend ongeluk
plaats gehad. Zondagnacht had de politieagent
Doornbos dienstzijn vrouw en kinderen en de
meid lagen te bed, toen zij door een hevig geklop
op de deur werden gewekt. De bovenbuurman
had namelijk bij hen brand ontdekt, en vluchtto
al roepende het huis uit. Het lOjarig zoontje werd
wakker, en zag vuurgloed boven een kast geplaatst
dicht bij de deur der trap, en dikken rook. De
sleutel stak niet in de deur, maar was ergens
neergelegd. Hij stond op, wekte de meid en zijn
zusje, en sprak met zijn moeder, die reeds wak
ker was en hem toevoegde dat zij er wel uit zou
komen. Inmiddels was ook het dienstmeisje op
gestaan en riep hare meesteres, die haai toen als
een zinnelooze met brandende lucifers op het ge
zicht begon te werpen. Zij wilde vluchten, doch
de juffrouw sprong het bed uit en trachtte haar in
een kast te duwen waar de brand ontstaan was.
De dienstmaagd worstelde zich hierop los, en ont
rukte het jongste kind aan het gevaar waaraan
het in het bijzijn der moeder bloot stond. Daar
op sprong zij met het kind uit het geopende venster
op de straat, en werd hevig gekneusd naar het
gasthuis gebracht, bleek dat haar het linkerbeen
moest worden afgezet. De kleine had geen letsel
bekomen. De jongen ontsnapte langs een gootpijp.
De moeder, die wel eens aan vlagen van krank
zinnigheid leed, schijnt zich na de worsteling we
der te bed te hebben begeven waar zij door den rook is
gestikt. Toen de buren haar niet zagen verschij
nen, gingen zij het brandende huis binnen en von
den daar in de kamer, waar de brand ontstond,
het lijk der arme vrouw te bed liggen. De brand
was spoedig gebluscht.
Het overzicht der commissie van den Ge
neeskundigen raad voor Zeeland, belast met een
onderzoek omtrent het voorkomen van parasitaire
huidziekten op de lagere scholen in Zeeland, luidt
verder als volgt voor
Oostelijk Zeeuwsch Vlaanderen.
Wanneer ook hier een oud piacticus als de heer
De Fouw verklaart, dat de bedoele uitslagziekten
bij schoolgaande kinderen door hem nog niet zijn
waargenomen en wanneer de andere geneesheeren
uit dit district (van Terneuzen en Zaamsiag kreeg
de commissie geen bericht) daarmede instemmen,
dan kan ook voor dit district aangenomen worden,
dat de toestand niet van dien aard is om ingrij
pende maatregelen te wettigen. Dr. Büchner te
Hoek vond op 160 kinderen éen eczema fquamos
Capillitii en éen favus ^capitis. Hij zou toelaten
Het komt niet dikwijls voor. dat we den val
van een keizerrijk hebben te vermelden. De kei
zer van Brazilië, het groote rijk. dat een aanzien
lijk deel van Zuid Amerika bevat, Dom Pedro II
is afgezet en de republiek is in de plaats van het
keizerrijk getreden.
Dit alles is zeer kalm in zijn werk gegaan.
De eenige gewelddadigheid die werd gepleegd, was
een aanval op den minister van marine, die eene
lichte verwonding bekwam. De keizerlijke fami
lie werd met onderscheiding bejegend en is thans
op weg naar Lissabon. Zijn schip wordt begeleid
door een Brazilaansch oorlogsvaartuig. Als scha
devergoeding voor zijne kroon, zal hij eene som
van 2,5 rhillioen dollar-s ontvangen en bovendien
nog eene jaarwedde van 450 000 dollars.
Zij, die met de zaken in Brazilië op de hoogte
zyn, verwonderen zich geenszins over deze groote
verandering. Reeds gedurende de laatste rwee^
jaren moet het thans gebeurde te voorzien zijn
geweest. De republikeinen die ronduit voor hun
ne gevoelens uitkwamen vonden steeds krachtigen
steun bjj de voormalige slavenhandelaars, die on
tevreden op Dom Ped'-o waren omdat hjj den
slavenhandel in zijn rijk had afgeschaft en daar
door dat volkje natuurlijk veel schade had berok
kend. Zij zijn de geldschieters van de leiders der
beweging.
De groote oorzaak der omwenteling zit hem in
de troonsopvolging. De keizer zelf was goed ge
zien bij het volk, maar hij heeft geen zoon, zoo
dat de kroon na hem zou overgaan op zijn doch
ter prinses Isabelle, gehuwd met graaf d'Eu, en
wel op haar zoon, prins Pierre 'd Alcantara, die
niet in de volksgunst deelcn.
De militairen hebben in dit diama eene groote
rol gespeeld. Geruimen tyd geleden ontstond on
der de officieren eene beweging tengevolge van
eene opgelegde straf en generaal Da Fonsca, die
aan het hoofd der beweging stond, wei-d om die
Aan de woning van Gijs aangekomen, die hetzelf
de huis betrokken had, waaruit Emma en haar oom
toen ontvoerd waren geworden, werd hij door de
herinnering aan deze gebeurtenis weer somberder
gestemd maar uit zijn treurige overpeinzingen werd
hij weldra gewekt door een ontmoeting, die hem te
gelijk met vreugde en angst bezielde. De gestalte,
die daar voor den ongelukkige stond, was niemand
anders dan Lise, die hij boo innig had liefgehad,
maar die hjj in den laatsten tijd altjjd heschouwd
had als voor hem verloren te zjjn. Immers de laat
ste keer, dat hij haar ontmoet had, was zjj zoozeer
bezield geweest door een gevoel van toorn tegen
hem, dat hij niet anders kon denkan, dan dat alle
handen tusschen hen waren verbroken geworden,
hlaar dezelfde engel, die ook hem had veranderd,
was hier werkzaam geweest, en het was haar ge
lukt ook hier de liefde te doen zegevieren.
Ook Lise had vergeven en ook vergeten, en nu
stond zjj hier om haren vroegeren vriend, die toon
de een beter leven te willen leiden, van harte het
welkom toe te roepen en hare beieidwilligheid te ken
nen te geven oin hem voortaan trouw te steunen
op den moeilijken weg, dien hjj nu te bewandelen
zou hebben. Och, mochten allen zulke deelnemen
de vrienden en vriendinnen bezitten, maar hoe zel
den is dat voor een mensch weggelegd. Meestal
doen bespotting en onedele wraakneming den pas
hekeerden mensch niet alleen bitter ljjden, maar hem
ook opnieuw uit bitterheid en wrevel terugkeeren
tot den weg, dien hij zooeven verlaten heeft. Met
van Santen was dit echter gelukkig niet het geval.
Menschen, die hem vriendelijk en befdevol te ge-
moet kwamen, deden hem alle moedeloosheid van
zich afzetten, en toen zij met elkander in de gezel
lige vrooljjke huiskamer waren gezeten, was het
hem te moede, alsof de jaren, in de gevangenis door
gebracht, slechts bange droomen waren, waaruit hjj
nu gelukkig ontwaakt was. Allerlei plannen wer
den beraamd, en eindelijk als het beste voornemen
aangenomen, dat van Santen in een ander wereld
deel zou trachten een nieuwe loopbaan te beginnen.
Lise zou hem hierheen als zijne vronw vergezellen.
Eenigen tijd daarna werd aan dit plan uitvoering
gegeven, en bevonden van Santen en Lise zich in
Amerika, van waar zij natuurlijk steeds in briefwis
seling blezen met Emma en Gjjs, die zich telkens
zeer verheugden, wanneer er goede berichten van
hen kwamen. En die konden zij gelukkig nog al
geven, want het ging hen goed, maar wat vah San
ten het diepste trof, en wat ook Kenipe kon op
merken, wanneer hij soms bij het echtpaar een be
zoek kwam brengen, en dan nog eens ophaalde van
den ouden tijd, was dat de wonde, door van Sautens
misdaad geslagen, geheel genezen was, en dat de
zaak geheel was
VERGEVEN EN OOK VERGETEN.
EINDE.
