ii *1 Woensdag 20 November Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. DIELEMAN, AXEL. Staatkundig Overzicht. FEUILLETON. Vergeven, ook Vergeten. IKiiiienlaiidsch Nieuws. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden 50 centfranco per post 60 cent voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 3 ct. DRUKKER UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent; voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Frankrijk heeft een gelukkige week doorleefd. Het was alles rozengeur en maneschijn. Dere- publikeinsche partij, zoo dikwijls jammerlijk ver deeld, was geheel aaneengesloten, de Boulangisten die zeggen dat zij ook republikeinen zijn er buiten gelaten. Opmerkelijk was de eenstemmigheid onder de republikeinen, wat reeds dadeljjk bleek bij de verkiezing van den voorzitter. Met een massa van stemmen was de heer Floquet de uitverkore ne. Deville en Casimir Périer werden tot eersten en tweeden vice-president gekozen. En dat ge beurde reeds in de voorloopige vergadering. Wie ook leelijk op zijn neus gekeken heeft, dat is on getwijfeld Boulanger. Hoe klaar en duidelijk hij evenals iedwr ander mensch moet zien hoe leelijk zijn standje verloopt, toch schrijft h\j maar steeds in zijn manifester, aan zijn waarde medeburgers, dat het Boulangisme nog altijd spring levend is en dat weldra de zaak der grondwets: herziening en der eerlijke republiek zal zegevie ren. En hoe leelijk is dat boeltje in 't water ge vallen, op den dag van de opening der kamer. Daar zouden ze nog eens laten zien hoe machtig een partij het Boulangisme is. De baas zelf zou uit Jeisey overkomen om de leiding der zaken op zich te nemen, het zou eene reusachtige de monstratie zijn Maar wie niet kwam, dat was alweer Boulanger. Hij bleef stilletjes bij zijne mooie juffrouw, ja, wat meer is, hij gat zooveel te kennen, dat zijne vienden maar niets moesten doen op dien dag. Was de man er soms van overtuigd dat het hee- le zaakie toch met een sisser zou afloopen Dérou- lède Le Hérisé en nog een paar andere Boulan gisten trachtten nog wat straatlawaai te maken 62. Den volgenden morgen ontwaakte hij niet het za lige gevoel, dat hij dien dag in vrijheid zon ge steld worden en voor het eerst in zooveel jaren wel het genot zou smaken van geheel zijn eigen mees ter te zjjn. Met ongeduld werd het oogenblik te geraoet gezien, waarin hg atscheid zou nemen van dit gebouw, waar hij een geheel ander mensch was geworden. Zijn eerste wandeling zou zijn naar het kuis, waar Emma met haren man Gijs van Straten en drie lieve kinderen woonde, om hen vooreerst hartelijk te danken, voor alles wat zg aan hem ge daan hadden, en hun raad in te winnen over het geen hem nu te doen stond. Eindelijk kwam de cipier hem zeggen, dat zijn straftijd voorbij was, en hg kon gaan, waarheen hij wilde, van welke vrijheid hij natuurlijk dadelijk een gretig gebiuik maakte Nauwelijks had hij het ge bouw verlaten, waar hij zoovele wanhopige oogen- blikken had doorgebracht, ot hg zag in het begin der straat, waarin de gevangenis stond, Emma en en zich tegen de politie te verzetten maar dat was meer achter- dan vooruit. Ze werden een voudig opgepakt en in de doos gestopt om wat te bekoelen. Al deze dingetjes doende republiek geen kwaadin tegendeel het schijnt, dat de wa re repubikeiDen er een vingerwijzing in zien. om alle kleine veeten te laten varen en vast aaneen gesloten op hun post te zijn. Van post gesproken. De Duitsche keizer is ook woer op zijn post. Natuurlijk wordt er veel ge sproken over zijn bezoek aan Constantinopel, daar de zieke man iemand is, die zoo w einig gerekend wordt, dat men er zich over verwondert, dat een machtig vorst als keizer "Wihelm daar een visi te gaat maken Algemeen wordt dan ook beweerd, dat het bezoek geen staatkundig karakter gehad heeft. Misschien is Wilhelm er heen gegaan op dat hij zou kunnen zeggen, dat hij Constantino pel ook gezien heeft. En 't ging nu toch en pas. sant want hij moest Griekenland een bezoek gaan brengen. Rusland zit nog altijd met den Coburger in zijn maag. Dat is een brokje, dat de czaar maar niet kan verduwen, 't Is waar, nu is Ferdinand reeds een poos vorst van Bulgarije en de zaken gaan er heel goed, waarom moet dan zoo'n man weg gejaagd worden Misschien weet Rusland dat ook niet en daarvandaan zal het zoolang duren eerde czaar komaf van de zaak maakt. De minister van justitie heelt zijn besluit, waar bij het dragen van honds- en dienstmedailles, uit- geieikt door het hoofdbestuur van den „Algemeo- nen Nederlardschen Politie-bond," aan rijkspolitie ambtenaren, leden van den bond, wordt verbo den, in dien zin gewijzigd, dat het niet geoorloofd zal zijn, in dienst de medailles te dragen. Buiten dienst zal dit wel geoorloofd zijn. Vrijdagavond is te Middelburg de najaars vergadering van den Geneeskundigen Raad voor Zeeland, gehouden. Voor wat Zeeuwsch-Vlaanderen betreft ontlee- nen wij aan het verslag der M.Ct. het volgende De voorzitter, de heer B. Carsten, heette dele den welkom. Daarna werden de notulen gelezen en goedge keurd. De voorzitter deed daarop mededeeling van on derscheidene ingekomen stukken. Als correspoudeerende leden van den raad wer den de heeren A. de Fouw te Axel en VanOos- tenwijk Stern te Aardenburg herbenoemd. Aan de tnededeelingen van de handelingen van het geneeskundig staatstoezicht voor Zeeland, o- ver het tijdvak van 15 Mei tot 15 October, wordt het volgende ontleend Eerstens wat betreft de ziekten, welke de volks gezondheid bedreigen. Roodvonk. Van het vooi komen van scarlatine werd geen bericht ontvangen. Mazelen werden vooral waargenomen te Aarden burg, Ede, St. Kruis,'Sluis, Waterlandkerkje, Koe wacht, en Overslag. Te Koewacht werd de ziek te epidemisch verklaard er kwamen 3 gevallen in een huis voorde scholen werden gesloten. Kwaadaardige keelziekte kwam voor te Honte- nisse, St. Jansteen en Terneuzen. Te Hontenisse werden 3 gevallen iü een gezin waargenomen. Febris typhóïdea werd sporadisch waargenomen ta Waterlandkerkje. a. Afvoer van vuil. De aandacht van den bur gemeester van Zaamslag werd gevestigd op eene vuile sloot, als het ware eene vergaderplaats van allerlei afval, welke tot verspreiding van schadelij- Gijs hem naderen, die gekomen waren om bg zijn in vrijheidstelling tegenwoordig te zijn, en hem uit- tenoodigen het eerst bij hen zijn intrek te nemen. Man en vrouw waren in dien tijd weinig veranderd, alleen was zij gezetter geworden, maar het was hen aan te zien, dat zij innig gelukkig waren. Inder daad hadden zij in de laatste jaren geen noemens waardig verdriet gehad, en hun wederzgdsche liefde had hen gemakkelijk de kleine bekommernissen en wederwaaidigheden_ die het leven een ieder geeft, doen dragen. Alleen had kort na hun huwelijk de dood van den ouden Frederik, die het ondervon den leed en het verlies van het grootste gedeelte van zjjn vermogen niet had kunnen verzetten, langen tijd een somdere schaduw op hun pad geworpen, maar de tjjd had ook die wonde geheeld, en tegenwoor dig vergalde niets meer hun geluk. Gijs was zéér voorspoedig in dien tijd geweest, en had met ver scheidene schilderstukken zooveel succes geoogst, dat zijn naam heinde er ver bekend was geworden De gunstige financiëele toestand, waarin hij hier door geraakte, deed hem het verlies, dat zij door het gemis van het kapithal van Frederik Lens le den, minder gevoelen, zoodat ook die voorname re den van bezorgdheid, die zoo menig leven verbittert voor hen niét bestond. Zij leefden geheel voor elk ander en voor hun kindereD, en voelden zich, zöö als ook aan hun uiterlijk zeer goed te merken was, uiterst gelukkig. Maal' toch, zij wenscliten anderen in hun geluk te doen deelen; en het was daaraan voor namelijk toe te schrijven,, dat zij nu hier tegen woordig waren, om aan het tertigkeerende lid der- maatschappij een hartelijk welkom toe te ïoepen, en hem alle mogelijke hulp en steun aan te bieden Deze was dan ook zeer dankbaar voor dit bewijs van goedheid, maar kon in de eerste oogenblikken van ontroering bijna geen woorden vinden om zijn gedachten uit te drukken. Alleen kon hij hen stame lend mededeeleu dat hij zeer gaarne met hen zou gaan, en zelfs reeds op weg Daar hun huis was, om hun raad te vragen over zijn verder te nemen gedrag. Hij verborg hen niet, dat hij in het ge heel niet gerust was over den uitslag van den «wijd, dien hij mét de maatschappij zou te voeren hebben, hij deed zelfs levendig zijn vrees uitkomen, dat hij daarin de nederlaag zou lijden, maar de aanmoedi gende, opwekkende woorden van Emma deden hem met meer vertouwen in de toekomst zien, en hem een gevoel verkrijgen dat hem zeide, dat hij zou over winnen en eens de achting voor zich zeiven zou herkrijgen, die hij reeds zoo lang verloren had. Slot volgt.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1889 | | pagina 1