ii
*1
Woensdag 20 November
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Staatkundig Overzicht.
FEUILLETON.
Vergeven, ook Vergeten.
IKiiiienlaiidsch Nieuws.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 3 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Frankrijk heeft een gelukkige week doorleefd.
Het was alles rozengeur en maneschijn. Dere-
publikeinsche partij, zoo dikwijls jammerlijk ver
deeld, was geheel aaneengesloten, de Boulangisten
die zeggen dat zij ook republikeinen zijn er buiten
gelaten.
Opmerkelijk was de eenstemmigheid onder de
republikeinen, wat reeds dadeljjk bleek bij de
verkiezing van den voorzitter. Met een massa
van stemmen was de heer Floquet de uitverkore
ne. Deville en Casimir Périer werden tot eersten
en tweeden vice-president gekozen. En dat ge
beurde reeds in de voorloopige vergadering. Wie
ook leelijk op zijn neus gekeken heeft, dat is on
getwijfeld Boulanger. Hoe klaar en duidelijk hij
evenals iedwr ander mensch moet zien
hoe leelijk zijn standje verloopt, toch schrijft h\j
maar steeds in zijn manifester, aan zijn waarde
medeburgers, dat het Boulangisme nog altijd spring
levend is en dat weldra de zaak der grondwets:
herziening en der eerlijke republiek zal zegevie
ren. En hoe leelijk is dat boeltje in 't water ge
vallen, op den dag van de opening der kamer.
Daar zouden ze nog eens laten zien hoe machtig
een partij het Boulangisme is. De baas zelf zou
uit Jeisey overkomen om de leiding der zaken
op zich te nemen, het zou eene reusachtige de
monstratie zijn Maar wie niet kwam, dat was
alweer Boulanger. Hij bleef stilletjes bij zijne
mooie juffrouw, ja, wat meer is, hij gat zooveel
te kennen, dat zijne vienden maar niets moesten
doen op dien dag.
Was de man er soms van overtuigd dat het hee-
le zaakie toch met een sisser zou afloopen Dérou-
lède Le Hérisé en nog een paar andere Boulan
gisten trachtten nog wat straatlawaai te maken
62.
Den volgenden morgen ontwaakte hij niet het za
lige gevoel, dat hij dien dag in vrijheid zon ge
steld worden en voor het eerst in zooveel jaren wel
het genot zou smaken van geheel zijn eigen mees
ter te zjjn. Met ongeduld werd het oogenblik te
geraoet gezien, waarin hg atscheid zou nemen van
dit gebouw, waar hij een geheel ander mensch was
geworden. Zijn eerste wandeling zou zijn naar het
kuis, waar Emma met haren man Gijs van Straten
en drie lieve kinderen woonde, om hen vooreerst
hartelijk te danken, voor alles wat zg aan hem ge
daan hadden, en hun raad in te winnen over het
geen hem nu te doen stond.
Eindelijk kwam de cipier hem zeggen, dat zijn
straftijd voorbij was, en hg kon gaan, waarheen hij
wilde, van welke vrijheid hij natuurlijk dadelijk een
gretig gebiuik maakte Nauwelijks had hij het ge
bouw verlaten, waar hij zoovele wanhopige oogen-
blikken had doorgebracht, ot hg zag in het begin
der straat, waarin de gevangenis stond, Emma en
en zich tegen de politie te verzetten maar dat
was meer achter- dan vooruit. Ze werden een
voudig opgepakt en in de doos gestopt om wat
te bekoelen. Al deze dingetjes doende republiek
geen kwaadin tegendeel het schijnt, dat de wa
re repubikeiDen er een vingerwijzing in zien. om
alle kleine veeten te laten varen en vast aaneen
gesloten op hun post te zijn.
Van post gesproken. De Duitsche keizer is ook
woer op zijn post. Natuurlijk wordt er veel ge
sproken over zijn bezoek aan Constantinopel, daar
de zieke man iemand is, die zoo w einig gerekend
wordt, dat men er zich over verwondert, dat een
machtig vorst als keizer "Wihelm daar een visi
te gaat maken Algemeen wordt dan ook beweerd,
dat het bezoek geen staatkundig karakter gehad
heeft. Misschien is Wilhelm er heen gegaan op
dat hij zou kunnen zeggen, dat hij Constantino
pel ook gezien heeft. En 't ging nu toch en pas.
sant want hij moest Griekenland een bezoek gaan
brengen.
Rusland zit nog altijd met den Coburger in zijn
maag. Dat is een brokje, dat de czaar maar niet
kan verduwen, 't Is waar, nu is Ferdinand reeds
een poos vorst van Bulgarije en de zaken gaan
er heel goed, waarom moet dan zoo'n man weg
gejaagd worden Misschien weet Rusland dat ook
niet en daarvandaan zal het zoolang duren eerde
czaar komaf van de zaak maakt.
De minister van justitie heelt zijn besluit, waar
bij het dragen van honds- en dienstmedailles, uit-
geieikt door het hoofdbestuur van den „Algemeo-
nen Nederlardschen Politie-bond," aan rijkspolitie
ambtenaren, leden van den bond, wordt verbo
den, in dien zin gewijzigd, dat het niet geoorloofd
zal zijn, in dienst de medailles te dragen. Buiten
dienst zal dit wel geoorloofd zijn.
Vrijdagavond is te Middelburg de najaars
vergadering van den Geneeskundigen Raad voor
Zeeland, gehouden.
Voor wat Zeeuwsch-Vlaanderen betreft ontlee-
nen wij aan het verslag der M.Ct. het volgende
De voorzitter, de heer B. Carsten, heette dele
den welkom.
Daarna werden de notulen gelezen en goedge
keurd.
De voorzitter deed daarop mededeeling van on
derscheidene ingekomen stukken.
Als correspoudeerende leden van den raad wer
den de heeren A. de Fouw te Axel en VanOos-
tenwijk Stern te Aardenburg herbenoemd.
Aan de tnededeelingen van de handelingen van
het geneeskundig staatstoezicht voor Zeeland, o-
ver het tijdvak van 15 Mei tot 15 October, wordt
het volgende ontleend
Eerstens wat betreft de ziekten, welke de volks
gezondheid bedreigen.
Roodvonk. Van het vooi komen van scarlatine
werd geen bericht ontvangen.
Mazelen werden vooral waargenomen te Aarden
burg, Ede, St. Kruis,'Sluis, Waterlandkerkje, Koe
wacht, en Overslag. Te Koewacht werd de ziek
te epidemisch verklaard er kwamen 3 gevallen
in een huis voorde scholen werden gesloten.
Kwaadaardige keelziekte kwam voor te Honte-
nisse, St. Jansteen en Terneuzen. Te Hontenisse
werden 3 gevallen iü een gezin waargenomen.
Febris typhóïdea werd sporadisch waargenomen
ta Waterlandkerkje.
a. Afvoer van vuil. De aandacht van den bur
gemeester van Zaamslag werd gevestigd op eene
vuile sloot, als het ware eene vergaderplaats van
allerlei afval, welke tot verspreiding van schadelij-
Gijs hem naderen, die gekomen waren om bg zijn
in vrijheidstelling tegenwoordig te zijn, en hem uit-
tenoodigen het eerst bij hen zijn intrek te nemen.
Man en vrouw waren in dien tijd weinig veranderd,
alleen was zij gezetter geworden, maar het was hen
aan te zien, dat zij innig gelukkig waren. Inder
daad hadden zij in de laatste jaren geen noemens
waardig verdriet gehad, en hun wederzgdsche liefde
had hen gemakkelijk de kleine bekommernissen en
wederwaaidigheden_ die het leven een ieder geeft,
doen dragen. Alleen had kort na hun huwelijk
de dood van den ouden Frederik, die het ondervon
den leed en het verlies van het grootste gedeelte van
zjjn vermogen niet had kunnen verzetten, langen tijd
een somdere schaduw op hun pad geworpen, maar
de tjjd had ook die wonde geheeld, en tegenwoor
dig vergalde niets meer hun geluk. Gijs was zéér
voorspoedig in dien tijd geweest, en had met ver
scheidene schilderstukken zooveel succes geoogst,
dat zijn naam heinde er ver bekend was geworden
De gunstige financiëele toestand, waarin hij hier
door geraakte, deed hem het verlies, dat zij door
het gemis van het kapithal van Frederik Lens le
den, minder gevoelen, zoodat ook die voorname re
den van bezorgdheid, die zoo menig leven verbittert
voor hen niét bestond. Zij leefden geheel voor elk
ander en voor hun kindereD, en voelden zich, zöö
als ook aan hun uiterlijk zeer goed te merken was,
uiterst gelukkig. Maal' toch, zij wenscliten anderen
in hun geluk te doen deelen; en het was daaraan voor
namelijk toe te schrijven,, dat zij nu hier tegen
woordig waren, om aan het tertigkeerende lid der-
maatschappij een hartelijk welkom toe te ïoepen,
en hem alle mogelijke hulp en steun aan te bieden
Deze was dan ook zeer dankbaar voor dit bewijs
van goedheid, maar kon in de eerste oogenblikken
van ontroering bijna geen woorden vinden om zijn
gedachten uit te drukken. Alleen kon hij hen stame
lend mededeeleu dat hij zeer gaarne met hen zou
gaan, en zelfs reeds op weg Daar hun huis was,
om hun raad te vragen over zijn verder te nemen
gedrag. Hij verborg hen niet, dat hij in het ge
heel niet gerust was over den uitslag van den «wijd,
dien hij mét de maatschappij zou te voeren hebben,
hij deed zelfs levendig zijn vrees uitkomen, dat hij
daarin de nederlaag zou lijden, maar de aanmoedi
gende, opwekkende woorden van Emma deden hem
met meer vertouwen in de toekomst zien, en hem een
gevoel verkrijgen dat hem zeide, dat hij zou over
winnen en eens de achting voor zich zeiven zou
herkrijgen, die hij reeds zoo lang verloren had.
Slot volgt.