Woensdag 5 Juli 1889.
aarg\
1
voor Zecuwsch-Vlaanderen.
Nieuws- en Advertentieblad
F. DIELÈMAN,
A X E L
Staatkiindis: Overzicht.
FEUILLETON.
Vergeven, ook Vergeten.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
A B 0 N N E M E N T S P 11 IJ S
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
voor België 80 cent. Afzondert, numnn 3 ct.
DRUKKER UITGËVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 ëfent
voor eiken regel meer 5 cent. Gröóte letters vfrbrden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewafcht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWÉÉ üffcii.
De heer Von Bismarck kan het der Zwitsersche
Republiek maar niet vergeven, dat zij zoo zelfstan
dig en ferm is opgetreden by het arresteeren en
uit het land zetten van den Duitschen politie-com-
missaris Wohlgemuth. Op de bedreigingen der
Duitsche regeering antwoordde de Bondsraad kalm
weg, dat Zwitserland niets meer dan zijn goed
recht had uitgeoefend. Vorst Bismarck heeft er
nu iets anders op gevonden. Hij zegt, dat het
aan een onzijdigen staat niet past, eone veilige
schuilplaats te verleenen aan personen, die voor
de rust en de veiligheid van naburige rijken ge
vaarlijk zijn oi geacht worden. Daarom mag Zwit
serland slechts aan zulke Duitsche onderdanen het
verblijf op zijn grondgebied toestaan, wier papie
ren volgeos Duitsche opvatting geheel in orde Zijn,
en die dus. doo'r de politie van den heer Von Bis
marek als deugdelijk en betrouwbaar gekeurd en
gestempeld, voorzien zijn van de verklaring dat
de Zwitsersche Republiek het doel der reis is.
Daar bet evenwel zou kunnen gebeuren, dat er
tocb nog personen van verdacht allooi de waak
zaamheid der goede Zwitsers Verschalkten, eischt
de hee. Von Bismarck voor zijne geheime politie
het recht, om met de Zwitsersche mede te wer
ken, dat wil in zuiver Bismarckiaansch zeggen,
om in Zwitserland alles te doen wat haar goed
dunkt.
Oostenrijk en Rusland hebben hunne instemming
betuigd met deze dreigementen en zich daarbij aan
gesloten. De Zwitsersche republiek laat zich ech
ter zoo spoedig niet bang maken zij beroept zich
op het tractaat van Parijs, waarbij de onafhanke'
lijkbeid van Zwitserland tegen elke vreemde in
menging verzekerd is. Geheel Europa betuigt zij
be sympathie met de kiachtigeen flinke houding
12.
;oo
IV.
't Was stil in de kamer van den ouden Frederik.
Alleen het eentonig getik eener groote, ouderwet-
sche, Friesche klok verbrak eenigszins de stilte. Het
was een somber vertrek, waar slechts schrale licht
stralen in doordrongen, en de bewoners van de ka
nier schenen met haar in somberheid te wedijveren.
Ten minste met den ouden man was het niet in or
de. In gedachten verzonken dwaalt zijn blik door
het kamertje, maar niets trekt zijn aandacht, geen
enkele der zaken iu het vertrek is in staat ook
slechts één oogenblik zijn oplettendheid te boeien.
Een angstige zucht ontsnapt hem, en hij hooit zelfs
niet, dat een jong meisje binnentreedt en hem zacht
toespreekt. Wel moet hij diep in gedachten ver
zonken zijn dat hij zelfs door de lieve welluidende
stem, die hem zoo goed bekend is, niet in zijn over
peinzingen gestoord wordt. Nog een zucht er.
daar voelt hij twee armen zich om hem heen slaan,
der Zwitsersche regeerihg, het zou dus zeer te be
treuren wezen, wanneer het recht van den steik-
ste zich in deze zaak zoozeer liet gelden, dat
Duitscliland zijn Zin kreeg en uitvoering gaf aan
de voorgenomen aanslagen tegen Zwitserlands
vrijheid.
Van den kant Van Oostenrijk komen meer
geruststellende berichten, ofschoon sedert eenige
weken de brandstof op het Balkan schiereiland
sterk aan het smeulen is en er hier en daar reeds
een vlammetje te voorschijn komt. In het Turk-
scbe district Novi-Bazar is een oproertje uitgebro
ken. De Serviers en de Turksche overheden kre
gen het met elkaar aan den stok. Het is niet te
denken, dat Servie van plan is op eigen handje
een oorlog met Turkije te beginnen, maar als de
Servische regeering bij de onlusten van Novi-Ba
zar betrokkan is, zou de bom wel eens kunnen
losbarsten. Oostenrijk en Rusland houden beidtm
een wakend oog in 't zeil en geen van beiden dur
ven ze zich openlijk met de zaken bemoeien en
dat komc louter uit afgunst; want als Oostenrijk
het durfde ondernemen één van zijn soldaten naar
Servie te zender, dau zou Bulgarije in een oog
wenk met Russische soldaten gezegend zijn Eene
hevige kloppa i tij tnsscjren de beide concurrenten
was dan daarvan het natuurlijk gevolg. Maar de
Oostennjksche keizer ziet de zaken nog zoo heel
duister niet in. Hij troost zich met de gedachte,
dat in Europa al zoo dikwijls de toestand dreigen!
geweest is en dat er telkens beterschap kwam,
zoodat zulks nu ook wel weer hef geval zal zijn.
Van harte zal ieder vredelievend mensch
met dezen voorzeker welgemeenden wensch des
keizers instemmen. Laat ons hopen, dat hij vef'
vuld worde.
A X E L. 2 J u 1 i i 8 8 ff.
Door ons muziekgezelschap zal aanstaanden Za
terdag een uitstapje gemaakt worden naar de
hoofdstad van ons gewest.
Wanneer het weder gilnstig is, staat den deel
nemers aan het tochtje een aangename dag te
wachten. Het is daarom te hopen dat vele le
den ir.et hunne hüisgenöoten van de gelegenheid
gebruik zullen matten om op eene weinig kostba
re en prettige wijZO ee'fl reisje te ondernemen, dat
ongetwijfeld aan aller verwachtingen zal voldoen.
Eene ruime deelneming zal voorzeker ons ge
zelschap ten goede komen, Verdere opwekk.ng
achten wij overbodig, de zaak recommandeert zich
zelve.
Bij kon. besluit is, met ingang van 1 Juli
1889, aan J. L. van IJsselstein, op zijn verzoek eer
vol ontslag veileend als rijkshavenmeester te Ter-
neuzen, en is benoemd tot riikshavenmeester van
het Nederlandsch gedeelte van bet kanaal van Ter
Neuzen naar Gent met het zijkafiaal naar de Axel-
sche Sassing, J. J. Poortman, gepensionneerd luit.
ter zee le kb, te Zwolle.
In de op Vrijdag te Terneuzen gehouden zit
ting van den gemeenteraad is op haar gedane ver
zoek eervol ontslag aan raej. A. W. Poelman, als
onderwijzeres aan school A verleend, met ingang
van 1 Aug. a.s.
Met ingang van 1 Aug. a.s., zullen de dienst
uten der rijks telegraafkantoren op Zon- en alge-
ttieen erkende christelijke feestdagen zijn voor Vlis-
singen van 8 Uren voor- tot 9 uren namiddags
Voor Middelburg van 8 tot 12 uren voor- en van
1 tot 3 en 7 tot 8 uren namiddags voor Brouwers-
haten, Goes, Hansweert en Zierikzee van 8 tot 9
Uren voor- en van 1 tot 2 en 7 tot 8 uren namid-
en op hetzelfde oogenblik wordt zijn voorhoöfd als
overstelpt met kussen.
„Oomlief, wees toch niet zoo schrikkelijk bedroefd.
Het is wel een treurige zaak, dat wij hier Zoop
gesloten zitten, maar het zal toch wel niet eCUWig
duren, en we zullen wel uit deze gevangenschap
verlost wordeD."
Hemel, wat hoort hij Is bet weüeülijk haar
stem, haar eigen lieve stem, die hy hooft? Maa
is het dan niet waar, wat hij zooeveU gedroomd
beeft Gedroomd Ja, Goddank, bij moet het ge
droomd hebben, want hier ziet hij haai immers
staan met datzelfde lieve gezicht, dat hem zoo dik
wjjls vertroost heeft. En toch, had hij het dan
niet duidelijk gezien, hoe zij daar koud al# een steen
met levanlooze trekken op dieU draagbaar werd
thuis gebracht, höe hij te vergeefs getracht had zijn
stem te doen doordringen tot dat oor, dat nooit
meer een woord van hem Zou opvangen
Het was hem geweest, alsof met één slag de
geheele wereld in bet niet terugzonk, nu zijn alles,
het liefste wat hij op de aarde bezat, hem ontno
men werd. Maar Goddank nu was alles weer in
orde, want daar stond zij immers voor hem Vas
ter drukt hij haar tegen zich aan, en geeft in één
enkelen langen zoen aan zijn verheugd hart luebt.
Echter, het was toch ook goed geweest, dal hij zoo
eveft die angstige oogenblikken gehad heeft. Heeft
bij er dan niet door geleerd, dat alles wat hem nu
kan treffen, niet is in vergelijking met dat vreese-
lijk ongeluk, dat gelukkig slechts ingebeeld is? Ze
ker, bij zal zich nu mannelijker gedragen, en met
Vertrouwen de toekomst te gemoet gaan. En on
willekeurig glijdt er een glimlach over zyn gelaat.
Zoo is het goed, oomlief, zoo mag ik u liever
Zien, dan al« zooeven" zeide het meisje. „Ons heett
wel 'een treurig lot getroffen, maar wij zullen toch
eens in vrijheid gesteld worden.'
„Ach kindlief, ik vrees er voor. Hoe lang zitten
we hier al niet opgesloten, zonder dat iemand po
gingen in het werk schijnt te stellen om ons uit de
handen onzer vijanden te verlossen."
„Zeg dat niet, oom, ik ben er van overtuigd, dat
bijv. Gijs druk in de weer is om onze verblijfplaats
te ontdekken. Ik weet zeker, dat hij zich geen rust
zal gunnen voor wij bevrijd zijn."
,,'t Is te hopen, Emma, maar tot nog toe is zijn
ijvèr dar. niet in staat geweest, om ons te redder.
Wjj hebben d»n ook met slimme vijanden te doen,
en zijn wezenlijk zoo verborgen, dat we r.og wel
langen tijd ons treurig lot zullen moeten dragen.
„Konden we maar eenig middel bedenken, om een
briefje buitenshuis te krijgen maar we worden zoogoed
bewaakt dat iedere poging daartoe in bet werk gesteld
schipbreuk lijdt," zeide Emma. Wordt vervólgd,
