No. 298. Zaterdag II Mei 1889. o(' .laar#. In Feestdos 4. Vergeven, ook Vergeten. Het feestvierend Axel. Nieuws- en Advertentieblad F. DIELFMAA AXEL. voer Zeeuwsch-Vlaanderen. FEULLETO.X. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPR IJ S per 3 Maanden 50 cent; franco per post 60 cent; voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 3 ct. DRUKKER UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent' voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3 2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE «ren. Het eerstvolgend nummer van dit blad zal aanstaanden Woensdagavond \Vorden uitgegeven - o - Ja, trekt uwe feestkleederen aan, tooit, u in feestdos, jong en oud, klein en groot, ontsteekt uwe vreugdevuren, gij allen, Nederlanders, bewo ners van die kleine plek, die smalle strook gronds, welke zich langs de Noordzee uitstrekt, bewoners van dat heerlijke land, opgeweld uit wier en zand. Ontrolt de Vaderlandsche driekleur, versietd met den Oranjewimpel, laat de geliefde kleuren, rood, wit, blauw en oranje op hoed en borst prijken, als uiting van de vreugje, welke het Nederland- sche volk thans mag smaken. Steden én dorpen tooit u met groen en bloemen, nu de scboone meimaand u een nog schooner féést ziet vieren. Of is het niet een schoon feest in den volsten zin ties woords, wanneer daar een braaf, een goed V®rst uit het edele Oranjehuis, dat Huis aan het welk Nederland naast God alles te danken heeft wat het eenmaal groot en machtig deed zijn en het deed blijven wat het' thans, nog is, wanneer, zeg ik, zulk een Vorst gedurende eene reeks van veertig jaren in vrede en' geluk het voorrecht mag smaken zijn Volk te regeeren, en is 'nét voor dat Volk niet de schoonste gelegenheid om zijne vreugde te betuigen, zijne dankbaarheid te toonen voor het groote voorrecht gedurende bijna een hal ve eeuw geregeerd te zijn door den man, wiens j" bijnaam De Goede reeds voldoende mag geacht worden om te bewijzen wat en hoe hij al dien tijd voor zijn volk is geweest Geen Vorst en Volk zoo na verwant, Als Nassau is en Nederland Zoo zong eèns de dichter en hij lntd recht. „En kunt ge niet de hiinste reden bedenken waar om zjj zouden rei trokken zijn? Hebt ge soms sa men ongenoegen gehad of heeft zich iemand tegen je verbintenis met haar verzet?'' vroeg de commissaris! „Niet in het minst, niet het geringste spoor van twist is er tusschen on« voorgevallen, integendeel lieb ik haar gisteren avond in de vróolijkste stem ming verlaten. Ook heb ik nooit kunnen merken dat iemand iets tegen ops huweijjk. had, eu ik /.ou ook niet weten, wat ter wereld daar tegen zou zijn. „En in welke betrekking stond zij tot dien ouden man hervatte de óüde heer. „Dat is me niet geheel duidelijk," antwoordde Gijs, „hij gaat door voor haren oopi, maar er is toch wel iets vreemds in hun gedrag tegenover el kander." „'Hoedat „Wel, hoewel ik ze nooit anders gezien heb dan uiterlijk vriendschappelijk jegens elkander, scheen het me toch soms toe dat zy met zekeren angst elk Oranje en Nedeiland, Nederland en Oranje zijn. éénviert Oranje feest, Nederland deelt in die; vreugdeheeft Nederland stof tot juichen, Oranje beft eveneens juichtonen aan, kortom, zij zijn on afscheidelijk aan elkander verbonden. Hoe bang was het ons om het harte toen onze grijze Vorst nog slechts enkele dagen geleden zoo zeer door ziekte en uitputting was verzwakt, dat het ergste werd gevreesd hoe pij olijk moet het den mannen niet gevallen zijp, onze vertegenwoor digers in 's Lands Raadzaal, waar zij zich ver plicht achften de teugels des be winds aan andere handen toe te vertrouwen,, als ziin.de onze innig jeliefde Vader Willem tot regeeren niet meer in staatmaar ook, hoe ging er een juichtoon op uit geheel Nederland bii het vernemen der Wijde tij ding dat de Koning liet bewind weder zelf bad aanvaard en dat de gezondheidstoestand vau Zijne Majesteit zeer was verbeterd, zoozeer zelfs, dat in de naaste toejcomst geene vrees voor pet, behoud van zijn djerbaar leven behoeft te bestaan. Wanneer ooit eqn blijde boodschap tot ons kwam, dan was het deze. De slag die Nederland boven het hoofd hing. de zwaarste slag die ons ooit kon treffen in deze dagen, is Goddank afgeweerd, dp steen, die ons op het hart lag, is afgewenteld. Triomfde Nedei laiuDche Natie heelt haar Koning haar Vader mogen behouden Was die herstelling alleen reeds eent voldoende aanleiding voor ons volk om feest te vieren, het feit der veertigjarige regeering van" den Goeden Willem voegt zich thans daarbij, zoodat het Ne- derlandsché Volk behoefte heeft, zijne vreugde op ondubbelzinnige wijze aan den dag te leggen. Veertig jaren lang geregeerd te zijn door een Vorst, die de taak Van regeerder opvat in den edel- sien zin des woords, die de Nederlanders als zijne kinderen beschouwt en zich als bun Vader, die bij alle voorkomende gelegenheden getoond hééft, dok ander gadcs'oegen, en dat. er niet die innige band van vertrouwelijkheid tusschen lieif bestond als waartoe 7.00 nauwe bloedverwantschap en een lang samenwonen aanleiding zouden geven." „En waar woonde die juffrouw Lens „In de buiten-stthd. aan het einde der H. .straat in een klein, vriendelijk huisje," antwoordde Gijs. „Goed, dan zullen we eens zien, welke agent daar vannacht gesurveilleerd heeft." En een groot hoek op nemende, begon de commissaris daarin te zoeken, trok ter. laatste aan de schel en vroeg den binnen tredenden agent,.Is agent Suel beneden „Ja, mijnheerantwoordde de man. „Laat hem dan eens even hier komen. Mis schien, heeren, kunnen we van hem iets te weten komen, hoewel ik het niet geloof, daar hij, als hij iets bijzonders had opgemerkt, het had moeten rap porteeren. Maar men kan niet weten, en men mag hij een onderzoek niets verzuimen." De geroepen agent trad binnen en bleef, na een militair saluut gemaakt te hebben, stokstijf staar.. „Snel," sprak de commissaris, je hebt van nacht dienst gedaan in Je H. straat. Is daar iets bijzon ders voorgevallen, waaruit je kunt opmaken, dat er ergens geweld gepleegd is?" „Neer, mijnheer de commissaris, ik lieb niets be merkt, wat me eenigszins vei dacht voorkwam, an als een Vader voor zijne kinderen te zorgen, welk een voorrechtEn dan in het volle besef te ver- keeren, dat de laatste mannelijke telg van het aan ons zoo nauw verkleefde Huis van Oranje, dat de laatste dier edele figuren, welke op het oorlogs veld en in de raadzaal, bij leed en gevaar, bij vreugde en voorspoed steels de banier waren waarom bet Nederlandsche Volk zich schaarde, hel zeldzame geluk te beurt valt, gedurende veertig jaren onafgebroken een volk te regeeren. dat hij liefheeft en dat wederkeerig hem. bemint, wie zou daarover niet verheugd zijn! YV'ien zou het voor recht, dit genot zoo langen tijd te mogen smaken, niet tot dankbaaibeid stemmen Daarom Nederlanders! laat op het heuge lijke feest der veertigjarige regeeiing van onzen dierbren Vorst alle partijschap varen, reikt elkaar de broederhand en wenscht élkander geluk ai- kinderen van Vader Willem. Laat uit stad en vlek, uit hut en hof de vreugdetonen klinken schande over hem, die da.uann niet mee doet, dié niet instemt met de vreugdeklanken, hij is roet waardig den schoonen naiim van Nederlander, den naam van onderdaan van Wide in van Oranje té dragen. Laat de vreugde dus groot en algemeen, zijn. Zoo zij hotM- - 0 - 0 Er heersebte eene rustige rust in onze gemeen te. De ongesteldheid van oen geliefden Oranje vorst was oorzaak, dat van plannen voor eene feestelijke viering van het veertigjarig regeerings- jnbiié van g. M. onzen geëorbiedigden Koning geen sprake kon zyn, Dqch daar kwamen de nieuwsbladen met de heugelijke tijding, dat Willem lu met den dag in ders /.ou ik er rapport van gemaakt liehhen." „En is er op het einde van de straat geene bui ten gewone drukte geweest Heb je ook eenjo?>ge dame en een ouden man uit het laatste klein huis zien komen „Neen mijnheer," antwoordde de man. „Goed, je kunt gaan. Zooals U ziet heeien, zijn we hierdoor niet veel wijzer geworden. Wanneer het Liw wensch blijft met het verblijf der dan.e be- kend te worden, moeten er natuurlijk oproepingen in de dagbladen geplaatst worden, en. „O," viel Gij-s hem in de rede „nnju geheel ver mogen zou ik willen opofferen om te weten, waar zjj op het oogenhlik is, te meer, daar ik vermoed, dat zij niet vrijwillig vertrokken is, maar door ge weid er toe gedrongen is Wie weet welke misdaad hier gepleegd is. „Hebt ge reden om aan mis la^d te deuken „Mijn vriend hier heett er mjj opmerkzaam op ge maakt, dat uit de voetstappen in de sneeuw zou blijken, dat zij met geweld weggevoerd is; daar haar voetstappen op eens verdwynen, is het waarschijnlijk dat zjj verder gediagen is geworden. Ook zijn er sporen van een worsteling te zien." „Dat maakt de zaak veel slimmer, en wjj zullen dadelijk de noodige stappen doen om een onderzoek in te stellen. Het beste is dat ik u een bekwaam.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1889 | | pagina 1