Woensdag 20 Maart 1880. i(' Jaarg.
1
voor Zeeuwsch-Vlaanderen
Nieuws- en Advertentieblad
DIELEMAN,
X E L
Staatkundig Overzicht.
Binneiilandscli Nieuws.
FEUILLETON.
Fr. Z1MMERMANN.
regels 25 cent.
Advertentiën van 1 tot
DRUKKER - UITGEVER
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
P 1 T»1 j Q O mo-j
ABONNEMENTSPRIJS:
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal
ar jJiaatei ujiuw ij w
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijK
per 3 Maanden
50 centfranco per post 60 cent
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TW EE uren
voor België 80 cent. Afzonderl. numm. 3 ct.
Ds Fransche Kamer is weder het tooneel ge
weest van rumoer, verwarring en heftigheid, zoo
als dat alleen d&lr mogelijk is.
Het gold de vraag of er al dan niet eene ver
volging zoude worden ingesteld legen de hoofden
der Ligue des Patriotes, eene vereeniging, die zegt,
niets liever te wenschen dar den bloei en den
vooruitgang der Fransche Bepubliek, maar waar
van in den Iaatsten tijd dingen aan het licht zijn
gekomen, die alleszins het vermoeden wettigen,
dat het der Ligue enkel en alleen te doen is, om
de bestaande regeering omver te werpen en, zoo
als hare leden zeggen, de Kamer te zuiveren van
die bestanddeelen waaruit thans de meerderheid
bestaat.
Verscheidene huiszoekingen hebben plaats ge
had en daarbij is gebleken, dat de Ligue een vol
ledig plan van mobilisatie barer leden had ontwor
pen, niet met een vaderlandslievend doel, maar
om handelend op te treden tegen de regeering.
Met 324 tegen 227 stemmen heeft de Kamer
oe Regeering gemachtigd eene vervolging in te
stellen.
Gedurende de beraadslagingen was soms de
beele Kamer in rep en roer. Bijna alle sprekers
moesten tot de orde geroepen worden van wege
de heftigheid of het beleejigende hunner woorden
De Boulangisten vertoonden zich in hunne vol
sto woede Boulanger zelve stond te midden zij
ner viienden, de armen ki uiselings over elkander ge
slagen en door houding en blikken de meerderheid
tartende.
De generaal, die in de meeste gevallen door de
Ligue gesteund wordt, is voorzichtigheidshalve nog
geer. lid daarvan geworden, anders ware ook hij
ongetwijfeld op de lijst der vervolgden geplaatst.
Wanneer men den generaal in zijn handel en
wandel gadeslaat, zou men allicht tot de onder
stelling kunnen komen, dat zijn taktiek hierin be
staat, .dat hij de vriendjes eerst ophitst, om hen
daarna voor hem de kastanjes uit het vuur te la
ten halen.
De admiraal Jaurès, minister van marine, is
plotseling aan eene beroerte overleden. Hij was
een vlootvoogd, die het grootste gedeelte van zijn
leven had doorgebracht op zee, die alle zeetoch
ten van de laatste dei tig jaren had meegemaakt,
die daarna afgezant was te Madrid en te Sint Pe
tevsburg, en die in al die omstandigheden bewijs
had gegeven van groote koelbloedigheid. Maar als
minister in de Kamer heett een hoofdofficier niet
altijd meer het zelfvertrouwen, dat hij hod op
zijn vlaggeschip, of aan het hoofd zijner legermacht.
Hij verliest zijne koelbloedigheid en hij maakt
zich boos. Dat is den admiraal Jaurès ook over
komen, omdat men de koloniën heeft afgenomen
van het beheer der marine om ze met eenen on
der-secretaris van staat te vereenigen met het mi
nisterie van koophandel. De admiraal heeft dien
tengevolge bij het verlaten der begrootingscommis-
sie een? beroerte gekregen en is overleden. Ware
hij aan h©t hoofd van ©on pskador geweest, hij
zou de sterkste vestingen hebben plat geschoten,
en nauwelijks enkele dagen aan het hoofd van zijn
departement veiliest hij bet leven op het staat
kundig terrein De Fransche marine verliest in
hem een flink aanvoerder.
De uitslag van het Farnell-proces schijnt in En
geland de gemoederen meer ten gunste van Ier
land te stemmen. Te Kenningston is de conser
vatieve kandidaat gevallen tegen den Gladstoniaan
Beaufoy. Men weet dat Gladstone een voorstan
der is om Ierland een eigen bestuur te geven. De
Engelsche dames hebben aan deze verkiezing den
doorslag gegeven.
In Belgische militaire kringen verzekert men,
dat de vier kommandanten van legerkorpsen daar
te lande, de generaals Briaimont, Van der Smissen,
.lolly en Nicaise, hun ontslag hebben ingediend,
ornaat zij, wegens hunne bemoeiingen met de
kwestie der legerhervorming, van den nunistei
van oorlog generaal Pontus. eene berisping
ben ontvangen.
NOVELLE VAN
XXVII.
Hij haalde de eene hand uit den aak, wreef pein
zend zijne gladgeschoren kin en zag toen met zijne
koude grijze oogen Anna aan.
„We zullen het maar gauw afhandelen, Anna
het is niet mijne gewoonte veel praatjes te maken
maar ge zult'me toch wel begrijpen. Ge zi,t een
verstandig meisje ge kunt het wel uitdenken
waarom ik hier ben."
Zji schudde haar hoofd. „Neen, boer."
„Dan zal ik het u zeggen. Ik ben hier wegens
Frans van den molenaar, die met den jongen hout
vester gevochten en hem zoo erg toegekakeld heeft.'
„Dus was hij die ellendige moordenaar riep
Anna uit.
De boer zette groote oogen op het scheen hem
toe, dat hij, niettegenstaande zijne hooggeroemde
Het bulletin van Het Loo van. Zaterdag luidt
De toestand des Konings bleef ook de laatst.,
dagen over het geheel onveranderd, en is voor het
oogenblik niet ongunstiger. ,0rjn^tpr
Aan dit bulletin, ook ten paleize te sHagetei
lezing gelegd, was het volgende toegevoegd.
Het blijkt noodig er eens en vooral op te y
zen dat de officieele bulletins in de Staatscourant
en aan het koninklijk paleis alleen veitrouw
bare berichten bevatten. Van iedere merkbare vei
andermg in den toestand van den Hoo§e"
wordt zooveel mogelijk in de officieele
dadelijk mededeeling gedaan.
Het geven van tijdingen is aan Zijner Majes
teits dienstpersoneel ten strengste verboden,
einde het verspreidon van geheel onjuiste hericn-
ten, zooals dagelüks voorkomt, tegen te gaan.
ln de laatste drie maanden heeft Zijne majes
teit nagenoeg geene, en nimmer hevige pijnen ge
leden van het toepassen van p y n s 1111 en a
middelen behoefde dan ook tot nu toe geiuKKig
nooit sprake te zijn. n
De be-ichten in verschillende dagbladen, buiten
de officieele bulletins, komen zeer zelden en slecnts
bii toeval met de werkelijkheid overeen.
Zij worden gegeven door personen, daartoe
gerechtigd noch bevoegd, en die uit den aar a
der zaak onmogelijk goed ingelicht
kunnen zijn.
wijsheid, eene groote domheid had begaan.
„Ja - wist ge dat dan niet zeide hij, eenigs
zins uit het veld geslagen, „ik dacht dat de ge
wonde het reeds lang gezegd had." Toen kreeg
hij zijne bedachtzaamheid weer terugde boer van
Rimlaashof was de man niet zich zoo gemakkelijk
te laten vangen. „Als het niet zoo is, dan weet
ik, dat ge zwijgen zult over hetgeen ik u toever
trouwd heb, als ik u er om verzoek," voegde hij
er bjj.
„Ge stelt wel groot vertrouwen in me, zeide zij
met bitieren spot.
Dat is ook zoo. De boer van Rimlaashof weet
wel', wien hij vertrouwen kan." Hij overleióe een
oogenblik bij zicbzelven of het niet beter was het
gesprek af te breken nr.aar zijn scherp verstand
zeide hem terstond, dat nu slechts openhartigheid
zonder voorbehoud een gunstigen uitslag kon ten
gevolge hebben. Verraden had hij zich, maar nu
moest hij dan ook trachten het grootst mogelijke
voordeel daaruit te trekken.
„Dat ik op uwe grootmoedigheid gerekend heb,
zult ge niet tot mijn nadeel aanwenden," vervolg
de hij, „daarvoor ken ik u te goed en daarom geef
ik me geheel in uwe handen. Hoor dus Ge weef,
Anna, dat Frans een deugniet is, en daarom heb ik
Gebhardt steeds gewaarschuwd zich niet met die fami
lie in te laten, hoewel de vader en de moeder alle ach
ting verdienen, en riik is de oude Holzegger ook.
Als Frar.s niet zulk een woest, lichtzinnig jcng-
mensch was, dan had ik mij nooit eene betere
schoondochter gewenscht dan Regi. Doch, die na
betrachting is nu te laatnu moet men het maar
nemen zooals het is. Ze hebben elkaar hun woord
gegeven, en als de molenaar nu in schande geraakt,
dan valt zulks ook op mij. Ge kent de mensehen,
Anna; ze zullen zeggen, dat de boer van Rimlaashof
zijne'oogen goed had moeten ^opendoen en eene be
tere keus had kunnen treffen."
„Ja - de laster der menschen doet pijn, als men
dien niet verdient."
Ik denk, dat ge bet op mij met zult wreken,
wat anderen u aangedaan hebban," zeide hij eenigs-
zins onzeker.
„Neen, boer. Ga verder."
Toen Gebhardt gisteravond thuiskwam en hei
ongeluk vertelde, toen dacht ik, die slag treft mij
ook. Natuuilijk is het met bet huweljjk gedaan,
als ze Frans aanklagen en in het tuchthuis bren
gen. Daarom zoo dacht ik van nacht bij me-
zelven zou het het beste zijn, als men de zaak,
als er eenige kans toe bestaat, kon sussen. Als men
er eens goed over Dadenkt, is de zaak toch niet zoo
erg en meer jeugdige lichtzinnigheid en dwaasheid
