Staatkundig Overzicht.
Binnenlandsch Nieuws.
ke week wat te betalen, op 60- of 65-jarige n leef
tijd aanspraak te hebben op eene wekelijksclie
uitkeering van twee a drie gulden, hoe zou je
daaiover denken?"
,,U bedoelt dus zooveel als 'n pensioenfonds,
„meester, net als voor de postboden Ja, man,
..dat komt er voor ons toch nooitAnders
„En als ik nu zeg, dat zoo iets bestaat, en dat
zelfe gij er nog van kunt profiteeren, zoudt ge er
dan niet willen bijdragen
„Jawel, meester, maar dat zou voor mij te boo.
..op stok komen, en daarby, ikveitrouw die zaak
j'jes niet best. Men hoort tegenwoordig zooveel
..van fondsen, en er komt geene krant in mijn
„banden of ik lees er van, maar de boer zei laatst,
„dat er veel bedrog onder schuilt"
„Nu, buurtje, dat heb je niet heelemaal mis,
doch ik kan u de stellige verzekering geven, dat
het Neder'landsch Werk'liedenfonds,
want dit heb ik op het oog, op goede poot-en
staat, en dat agenten en boden, die natuurlijk hun
werk niet voor niets kunnen doen, uit vrijwillige
bijdragen betaald worden, en dus niet den heer
kunnen spelen van de centen des werkmans. En
wat uw h eftijd aangaat, ja, hoe ouder men is,
hoe meer men betalen moet, omdat men zooveel
te eerder kans heeft de voordeelen van 't fonds
te trekken."
,,'t Is tot uw dienst, maar ik zou er toch eerst
„nog meer van moeten weten; ik-ben wel .dom,
„maar over nacht ys ga ik niet!"
„Tot nader dan, Polderland!"
Slot volgt.
De Brusselscbe stadskas beeft tengevolge var.
verduisteiingen een verlies geleden van 6.814,57
francs. Men vermoedde dat de som veel grooter
Was, maar de heer De Mot heelt de zaak nauw
keurig onderzocht en aan den gemeenteraad mee
gedeeld, dai het bedrag wezenlijk Diet hooger is.
Ofschoon dit bericht nu wel niet door belangrijk
heid uitmunt, weten we met den besten wil van
de wereld niets belangrijkere van onze zuidelijke
buren mee te deelen. Met Fi ankrijk gaat dat be
terin dat land vindt de politiker steeds stof m
overvloed voor zijne beschouwingen.
Joseph Reinach, hoofdredacteur van „la Repu
blique Franqaise", heeft bij de regeering volgen
derwijs aangedrongen op intrekking van het be
sluit, waarbij de hertog van Aumale uit het land
verbannen werd
Ik heb de stoutheid den voorzitter van den mi
nisterraad te verzoeken, de oogen te werpen op
den aanhef der bijdrage, die de hertog van Au
male geleverd heeft ter nagedachtenis van den
heer Cu villier-Fleury (welke bijdrage bestemd is
voor het werk, dat-het Journal des Débats zal uit
geven ter gelegenheid van zijn honderdjarig be
staan en die het blad nu reeds afzonderlijk heeft
openbaar gemaakt.)
,In de vreedzame hermitage, waaraan vroeger
leven werd bijgezet door de tegenwoordigheid
mijner vrouw en van mijn zoon en waar de wind
van den tegenspoed op mijn ouden dag mij terug
voert
Ik vraag u, Mijnheer de voorzitter van den mi
nisterraad, of gij niet geroerd zult worden door
liet schouwspel van dien ouden soldaat en door de
schitterende diensten, die hij weleer in de oorlo
gen op Afrika's bodem heeft bewezen, door het
fiere zijner houding in de ballingschapen doorzijn
onverzoenlijken haat van de Cesariaansche dema
gogie (keizerlijke opstokerij). Hij verdient wel
Frankrijks gi ond terug te zien voordat hij de
oogen sluit
Gij wenscht, Mijnheel de voorzitter van den mi
nisterraad, uwen naam over te brengen tot de na
komelingschap. Dat is uwe rechtmatige eerzucht
Raadpleeg de historie. Men komt door eene groote
daad van edelmoedigheid en goedertierenheid ze
kerder tot de nakomelingschap, dan door twintig
redevoeringen en veertig herzienings ontwerpen.
Wees rechtvaardig. Toon dat gij moed hebt. Wat
gij ook moogt doen, gij weet wel dat gij niet uit
gekreten zult worden als Orleanist, zelfs niet door
La Justice. Maak gebruik van die handreiking
der fortuin. Vergun den broeder van hem, die
op de trappen van den troon is geweest, den
trouwen zoen der Revolutie, het werk van ons
eeuwfeest op den Franschen bodem te aanschou
wen. Laten wij den overwinnaar van Abd-el-
Kader, den vriend van Cavaignac, den schrijver
der Lettres Sur 1' hisloire de France, den rechter
van Bazaine, den schenker van Cbantilly, naar
ons land doen terugkomen. Het zal eene der re
publiek waardige daad, en het zal staatkundi™
zijn.
Ten slotte nog een kleinigheid uit Italië. In
een dor vergaderingen, die te Rome gehouden zijn
op den verjaardag van den dood van Oberdank
werden zulke heftige redevoeringen gehoord, dat
een paar honderd der aanwezigen gansch eng al
medegesleept werden en de zaal verlieten om op
straat de roode banier te ontplooien. De gendar
mes, die de toegangen der zaal bewaakten, ver
maanden hen uiteen te gaan. Dit weigerden zij.
Er had nu eene botsing plaats, waarbij aan beide
zijden peisonen' gekwetst werden. De manifes-
teerenden moesten ten laatste het terrein verlak
ten en lieten in hunne vlucht de roode banier
achter.
- Zaterdag heeft te Goes eene bijeenkomst
plaats gehad van bet hoofdbestuur der Maatschap
pij tot bevordering van landbouw en veeteelt en
de commissie tot bevordering dor paardenfokkerij
in Zeeland.
Deze commissie, benoemd door bovenbedoeld
hoofdbestuur, bestaat uit de beeren C. Mazure te
Middelburg, M. Lucieer te lJzendijke, beiden pro
vinciale veeartsen, Job van der Have, Az. te
Nieuwerkerk, A. Govaert te Westdorpe, en C. J.
Labryn te 's-Giavenpo'.der, landbouwers.
Nadat de commissie geconstitueerd was, weid
tot voorzitter benoemd de heer C. Mazure en tot
secretaris de beer Job van der Have.
Een door den nlgemeenen secretaris der Maat
schappij den heer Snijders, ontworpen concept-re
glement werd na eenige wijzigingen vastgesteld,
om ter goedkeuring aan cie afdeelingen der Maat
schappij en aan Gedeputeerde Staten te worden
&3iI1^0bod6D.
In dit reglement i;. bepaald, dat Zeeland in 4
districten, in verband met de eigenaardige en in
meerdere of mindere mate uiteenloopende typen
van paarden, voor de keuring van fokdieren zal
zijn verdeeld als
het eerste district Schouwen, Duiveland, Tolen
en St. Philipsland, waarin zich bevinden de afdee
lingen Zieriksee en Tolen van de Maatschappij tot
bevordering van landbouw en veeteelt, in Zeeland;
het tweede district: Walcheren, Noord-Beveland
en Zuid-Beveland, waarin de afdeelingen Walche
ren, Noord-Beveland,Heinkenszand enKiuiningen
der Maatschappij gevestigd zijn
het derde district: Zeenwsch Vlaanderen's Wes
telijk deel, uitmakende de afdeeling Oostburg, en
het vierde districtZeeuwsoli-Vlaanderen's Oos
telijk deel, geheel, behoorende tot de afdeeling
Hulst der voornoemde Maatschappij.
In ieder district zai jaarlijks minstens ééne keu
ling van fokdieren plaats hebben. Voor prijzen en
voorschotpremien wordt voor elk district 500
beschikbaar gesteld.
Voor de keuring in Febiuari of Maart a. s.
te houden, worden gevraagd
1°. hengsten minstens drie jaar oud zijnde in
1889
2°. heDgsten geboren in 1887
3°. merrien niet jonger dan vier en niet ouder
dan negen jaar wordende in 1889.
- Voor 2 jaren kocht de heer A. A. v. D. te
Oehten eene zwarte big van Poland-Berkshire ras
op de boeiderij der rijkslandbouw.school te Wage-
ningen. Het dier bracht reeds het eerste jaar een
toom biggen voort, en dit jaar wierp het tweemaal
biggen, die steeds voor hoogeren prijs dan andere
[jonge varkens konden verkocht worden. Na liet af
leveren werd de zeug vetgemest. Dezer dagen is liet
varken verkocht en geslacht. Het was 1.75 M. lang
woog 645 halve kilo's en bracht ruim 132 op.
Zeker vermeldenswaardig, om de landbouwers,
die varkens houden, het voordeel te doen opmer
ken, dat goede varkenssoorten boven de gewone op
leveren.
men.
„Een flink beest," zeide Holzegger geheel on^
schuldig, „hij is echter wel een weinig bijtachtig?"
„Niet tegen iedereen, hij heeft nog een verseh
spoor in den neus."
Den jongen molenaar schoot het bloed in het
gelaat. De scherpe blik van den houtvester be
merkte zulks terstond.
Ge moet eens goed op uwe knechts passen,
zeide hij beteekenisvol en somber. „Ik heb van
morgen het spoor van een wilddief ontdekthet
leidt hier naar het dal. Het zou me spijten, mo
lenaar, wanneer er een van uw volk minder goed
afkwam."
„Maar dat is onmogelijk riep Holzegger ver
schrikt uit, „voor mijne knechts sta ik borg. Mis
schien is het wel een van de houthakkers geweest.
Hebt ge ook iets gemerkt, Frans
„Neen vader."
Ge ziet het, houtvester. Zulk een booswicht
moest ook dadelijk - houd het boek niet zoo lang
met den zeereu arm vast, mijn jongen. Ge hebt
voor vandaag ook genoeg gedaan, het ia twaalf
uur."
„Heeft hij zijr. arm bezem u raagde de oude,
terwijl hij Frans aankeek,
„Ja, en nog wel '-ei rekt; is dat erg houtvester?'
„Hm, dat hangt er van af. Wanneer en boe is
dat gebeurd vraagde Krantz zijn voorhoofd fron
send.
„Ja, hoe toch, Frans? In de herberg niet?"
Frans knikte. „Gisteren op weg naar huis," stot
terde hij, „ik wilde ik had
„Haha, hoort ge het lachte Holzegger vroo
ljjk, „de jongen had wat te veel gebruikt. Dat is
niet goed, Frans. Men kon wel eens naar beneden
tuimelen en
„In het geheel niet meer opstaan," voltooide de
houtvester met somber gelaat. „Onthoudt dat, jon
ge man
„Ik hoop, dat hij daarvoor bewaard blijftzoo
erg zal liet toch niet dadelijk worden, houtvester.
Wy hebben ook eenmaal onze dolle streken uit
gehaald, toen we nog zoo'n paar jonge hanen wa
ren, en wij leven nog en zijn frisch en gezond. Maar
het is al na twaalven wilt ge mij de eer aandoen
bij ons te blijven eten? Ge zijt welkom."
„Dank u," zeide Krantz kortaf, „Neem het me
uiet kwalijk, ik heb geen tijd. Nog eens, pas toch
goed op, met betrekking tot den wilddief." Hij
wierp, een wantrouwenden blik op Frans, floot Erd-
mann en ging zonder groeten weg.
Wordt vervolgd.
AXEL, 28 December 1888.
Eene bevriende hand zond ons onder dato 27
dezer het volgende aangaande het Concert door
Concordia op den avond vac. Woensdag gegeven
waarmede we ten volste instemmen.
Gisteren gaf Concordia ons haar 'derde concert
en met dit concert een zeer genoeglijken avond.
Zeer talrijk was de opkomst van het publiek,dat
hierdoor het bewijs gaf zijner voortdurende belang-
[stelling. Ook neemt bet getal der honoraire leden
steeds toe en is nu gisteren tot bijna honderd ge
stegen. We) een bewijs, dat ons Fanfaren-r"*1
schap zich mag verheugen in de sympathie
Axelareu. En te recht! Want groot is de iju
dien dit gezelschap aan den dag legt en vele zijn
j de moeiten die het zich getroost om den hoorders
een recht genoegelijken en gezelligen avond
verschaffen.
Maanden vooruit zijn ze reeds ijverig in de weer
om dit, hun doel te bereiken. En hunne pogingen
zijn met den besten uitslag bekroond. Mocht er
hier of daar al eene kl-ine fout begaan zijn, dit
werd ruimschoots vergoed'door de keurige wijze,
waarop bijna alle nummers van het program®
werden uitgevoeid. In alles was vooruitgang
bespeuren. In één woord, de werkende leden hen-
ben in alles hun best gedaan. Muzikanten en ko
medianten, allen hebben ons evenzeer voldaan-M
daarvoor biengen wij hen onzen oprechten en
