250.
Zaterdag 24 November 1888. -4" Jaarg.
voor Zeenwsch-Vlaanderen.
Nieuws- en Advertentieblad
F. DIELEIIYA.
AXEL.
Buitrnlandscli Nieuws.
BELGIE.
Binnenlandse!) Nieuws.
FEUILLETON.
Fr. ZIMMERMANN.
vm.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
A B 0 N NEME N T S P R IJ S per 3 Maanden
1 maal per week 25 cent; franco per post 30 cent2
maal per week 50 cent; franco per post 60 cent; voor
België 40 en 80 'cent. Afzonderl. nurnm. 3 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maa
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterljj
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
lil Je l-egiafenie van J. van Beers op het
keikl'of te Antwerpen had Zaterdag een voorval
plaats, dat een droevigen indiuk op alle aanwe
zigen maakte. De burgemeester, de heer Leopold
de Wael hield bij de geopende groeve eene rede,
waarin hij de verdiensten van den overledene, ook
in zijne hoedanigheid van schepen der stad her
dacht. Plotseling zag men den spreker bleek wor
den en wankelen, zoodat de omstanders hem in
hunne armen moesten opvangen. De burgemeester
die door een beroemte was getroffen moest naai
zijne woning gebracht worden, waar hem ge
neeskundige hulp verleend werd.
Thans kunnen wij melden, dat zijne toestand
iets 1 eter is, hoewel hijsdaairm nog met buiten
gevaar is. De spraak is minder belemmerd.
Bij de Dinsdag in het district Schiedam ge
houden verkiezing voor een lid der Tweede Ka
mer vacature Patpjn zijn uitgebracht 2398
geldige stemmen.
Het aantal kiezers bedraagt 2434.
Gekozen is mi. A. R. C. baron Van der
Borcli van Verwolde (A. en K.) met 1265 stemmen.
Op jhr. inr. W. Six (L.) waien er 1129 uitge
bracht.
Dinsdag 6 Maart jl. verkreeg de heer mr. -J. G.
Patijn (L.) 1099, de heer L. W. Jansen (K.) 698
en de heer J. C. Fabius (A.) 625 stemmen; terwijl
bij de herstemming op Dinsdag 20 Maart d. a. v.
dé heer Patiin gekozen werd met 1328 stemmen,
en de heer Jansen er 1103 op zich vereenigde.
- Dezer dagen, aldus meldt men aan de Goesche
DE HOUTVESTER EAU E KL US
NOVELLE VAN
„Wat zou het u helpen," hernam zij steeds, „al
zeide ik u al: ik bemin u? Uw vader geett toch
nooit zijne toestemming. Moeten we tot spot der
menschen rondloopen, elkander heimelijk een enke
len keer <ien, en voor eiken arbeider, die langs den
weg komt, sidderen, alsof we eene misdaad begaan?
Neen, wij beiden moeten de menschen goed onder
de oogen kunnen treden. Laat ons daarom hande
len, zooais het ons past. Ja, ik bemin u, Karei,
want ge zijt anders dan dit nietswaardige volk hier,
ge zijt goed en braaf maar uwe verloofde kan ik
niet zijn, tot ik daartoe het recht krijg van onze
oudeis."
Vandaag had hij eindelijk volkomen de overwin
ning behaald. Hij had haar, weliswaar met geweld,
den eersten kus gegeven, de gelofte harer liefdeen
Ct., kwam bij een bakker te Goes iemand, die
hem een middel aanprees om het deeg te doen
rijzen, of minder goed meel smakelijk te maken,
dat veel goedkooper is dan wat de bakkers tegen
woordig gebruiken.
De bakker kocht wat van dat nieuwe middel en
liet liet door twee apothekeis ondei zoeken, die
beiden, geheel onafhankelijk van elkander, tot de
ontdekking kwamen, dat het bijna geheel uit am
moniak aluin, vermengd met een weinig curcu
ma, bestond, dat schadelijk voor de gezondheid is.
Ook dr. Couvée te Middelburg onderzocht be
doelde stof, door den leverancier „cerais-poeder"
genoemd, en zijn ondeizoek leverde hetzelfde re
sultaat.
Jammer genoeg, noemt de G. C. niet den naam
van den leverancier.
Men vestigt aldus schrijft m?n aan de N. R.
Ct. onze aandacht nu op het Pharmaceutisch Week
blad van 17 Nov .jl., waarin dr. Couvee te Mid
delburg mededeelt, dat de bakkers aldaar dezer da
gen vereerd werden met een bezoek van den heer
•J. Kosman, Coolvest 41 Rotterdam, eenig agent
voor Nederland voor ceraispoeder. Een onderzoek
leerde ook dr. Couvee dat dit poeder niets anders
was dan ammoniak-aluim (kristaimeel) eenigszins
geel gekleurd dooi fijn gestooten cureuma. Van
meel in de ware beteekenis van het woord was
geen sprake.
Dinsdagavond .woedde boven Walcheren en Z-Be
veland een hevig en langdurig onweder. De bliksem
flitsen waren zoo sterk dat zij de straten helder
ve-lichtten en menigen angst koesterde voor brand.
Gelukkig vernamen wij niets van onheilen; alleen
wordt aan de M. Ct. gemeld dat op den weg naar
Westkapelle en onder Zoutelande deor den wind
beladen wagens werden omvergeworpen, terwijl
de voerlieden der vrachtwagens verplicht waren
zonder huif te rijden.
Op den weg van Goes naar Wolfaartsdjjk, op
de hoogte van de z. g. „plankentent'verschrik
ten de paarden, voor een wagen gespannen, dooi
den bliksem en vielen met het voertuig van deu
dijk. De koetsier werd aan gezicht en beenen ge
kwetst. De dieren lagen dwars over elkander m
de sloot en het kostte veel inspanning eer men
hen uit hun moeilijke positie verlost had een dei
dieren werd aan een poot gewond en de wagen
erg beschadigd.
Volgens bericht uit Hansweert werd door deu
harden wind nog al eenige schaue aan de tele-
phonische geleiding van Hansweert naar Wenvn-
dinge veroorzaakt. Enkele palen der geleiding zpu
uit den grond gerukt waardoor ook telephoondra-
den zijn gebroken.
A X E E, 3 i X v e m her 1888.
In de Dinsdag te Westdorpe gehouden raadsver
gadering werd aan den heorJ. P. Kieboom op ver
zoek, wegens gevorderden leeftijd, ontslag verleend
als secretaris der gemeente, ouder dankbetuiging
voor de trouwe ambtsvervulling en de geduren
de ruim 45 jaren der gemeente bewezen diensten.
De heer M. J. B. Kieboom. zoon van den ontsla
gene, werd in dezelfde vergadering benoemd als
secretaris.
Koewacht Woensdag 11. werd alhier door de le
den van het gilde van St. Ambrosius het gewone
jaarlijksclie feestmaal gehouden. Op dien dag her
dacht de heer C L. van Rumste den dag waarop
hij voor 50 jaar voor de eeiste maal aanzat aan
dezen vriendendisch.
Geduiende de vijftig achtereenvolgende jaren is
hij slechts eenmaal bij dit maal absent geweest
zulks door een samenloop van omstandigheden,
Voorwaar wel een ijverig gildebroeder 1
trouw ontranger,, en was nu vast besloten zijn voord
te houden. Als hij zijn vader r.u maar in eene hal
ve goede luim ontmoette, dan wilde hij hem alles
bekennen. Misschien vond hij hem welwillender in
zijne keus. dan hij verwachtte en vreesde mis
schien stond hij ook voor een onheilspellleiiden strijd
welks gevolgen onberekenbaar waren. In allen ge
valle moest r.u de beslissing vallen; hij moest doen
wat eer en plicht hem geboden.
Al die verschillende gedachten, die hem voortdu
rend bestormden, deden hem pijnlijk aan. Om zich
te verzetten, floot hij den dashond, nam -hem tot
zich op de sofa en begon met hem te spelen. Deze
wist zulk een voorrecht te waardeeren en gedroeg
zich nooit behoorlijk.
Tpgen den middag dreunden zwaie voetstappen
door het huis en hoorde Karei, hoe zijn vader met
luide stem den jagersjongen riep.
„Paul, is mijn zoon thuisgekomen
„Ja, mijnheer."
„Is er iemand geweest, terwijl ik weg was
„Neen, mijnheer, alleen boer Kleinhuber. van
wien mijnheer enlangs de kar tot pand genomen heeft
„De houtdief? Wat wilde die hier?"
„Hi, verzocht, of mijnheer de houtvester hem toch
zijn kar terug zou willen geven hij heeft hem te
genwoordig zoo hard noodig, want een wagen heeft
hij niet. Mijnheer mocht wel medelijden met hem
hébben hij 'had toch niet willen sielen, meende hij.
De takkebos, dien mijnheer in de kar ouder het ge
sprokkelde hout gevonden had, was niet van den
stapel hout, maar had op der weg gelegen. Mijn
heer moest het om zjjn armoede maar vergeven,
dat hij hem had meegenomen. Hij wilde er gaarne
den straftijd voor zitten, als het niet anders zijn
kon als mijnheer hem maar de kar teruggaf, om
te kunnen werken."
De kar blijft hier, tot het gerecht uitspraak ge
daan heeft. Waarom hebt ge den houtdief niet da
delijk weggejaagd?"
„Hij stond zoo te smeeken, mijnheer, en zag er
zoo ongelukkig uit."
ZooAls hij het nog eer.s durft wagen hier te
komen, dan jaagt ge hem met de honden de hout
vesterij uit, begrepen En val me in het vervolg
niet meer lastig met zulke praatjes, anders zijt ge
den langsten tijd op Eiklust geweest. Onthoud het.
Toen werd de deur opengerukt en de oude Kraiitz
trad de kamer binnen. Met een korter groet, en
een alles behalven vriendeljjken blik op zij" zoon,
zette hij zijn geweer in den hoek en begaf zich naai
de schrijftafel. Nog voor hij deze bereikt had, bleef
hij echter staan. Zijn gelaat stond somber.
Hebt ge niets anders te doen, Kaïef, dan op de
i,
