249. Woensdag 21 November 1888. 4'' Jaarg. Nieuws- en Advertentieblad F. DIELEMAA, AXEL. voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Buitenlandscli Nieuws. BELGIE. Binnenlandsch Nieuws. Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS per 8 Maanden 1 maal per week 25 cent; franco per post 30 cent; 2 maal per week 50 centfranco per post 60 centvoor België 40 en 80 [cent. Afzonderl. numm. 3 ct. DRUKKER UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. Uit Antwerpen schrijft men aan de N. R. Ct. Vlaanderens giootste' dichter, Jan van Beers, is Vrijdag gestorven. Zes weken geleden had hij zij nen leergang nog hernomen in het Antwerpsch athenaeum, met onverzwakten moed en kracht hij had dien echter eenige dagen nadien moeten staken door eene ongesteldheid, die weinig scheen te beteekenen. Eij had later ziine lessen hervat, was weer ingevallen; maar zoo weinig ernstig was zijne ziekte, dat hij voorleden Zaterdag nog was uitgegaan. Zondag voelde hij zich minder goed en moest zich te bed begeven; het gevaar vertoonde zich eerst Vrijdag in den morgen, en reeds te twee uren was alles gedaan. Hij heelt niet geleden, bad met viouw en kinderen gesproken tien minu ten voor zijn dood, met helderen geest, zonder eenig vermoeden van zijn waren toestand. Zijn eenige zoon. die te Parijs woont, was slechts kun nen verwittigd worden toen het te laat was, cd kwam eerst in den nacht aan. Onnoodig te zeggen wat tremigen indruk deze onverwachte slag op Van Beeis' vrienden en ver- eeiders, op heel de bevolking maakt. Dadelijk zijn door het schepencollege maatregelen genomen om de begrafenis, die Zate rdag te 2 uren heelt plaats gehad, op plechtige wijze te doen gebeuren. De treurmare is bij de olficieele kennisgeving door den burgemeester aan de bevolking bekend ge maakt, de vlag is op den toren der hoofdkerk halftop geheschen geworden, de groote klok luidt dagelijksch rouw, de dichter zal op de stede lijke begraafplaats ter aarde besteld worden op ee ne eereplek, recht over die, waar Conscience rust. Eene bijzondere commissie uit gemeenteraadsleden en letterkundigen richt de plechtigheid in, welke grootsch belooft te wezen. Van Beers was den 22 Februari 1821 in een gezin van gegoede burgers te Antwerpen geboren. Hij deed zijn humaniora in het klein semi narie te Mechelen, werd achtereenvolgens leeraar in het college dier stad, onder-bibliothecaris dei- stad Antwerpen (1844-1849), leeraar aan's rijks normaalschool te Lier (1849-1860), en professor aan het Koninklijk Athenaeum te Antwerpen (1866-1888). Sedert 1875 zetelde hij in den ge meenteraad zijner geboortestad. Als dichter is hij in Nederland niet mindei be kend dan in Vlaamsch Belgie. Men herinnert zich daar nog wel, hoe jaren achtereen zijne groote ge dichten kwam voordragen, en met welke kunst hij dit deed. Van Beers was dan ook in merg en been een kunstenaar van den edelsten aard. Nooit zoolang er Nederlandsch in Vlaamsch Belgie is geschreven, heeft iemand met die taal weten te tooveren zoo als hij, nooit heeft iemand in haar kleuren gevon den zoo glanzend, klanken zoo zoet- of forschlui- dend als de zijne. Niet alleen de taal der boeken kende hij, maar ook de taal des volks, in den bes ten zin van het woord, en wat er voor rijkdom en gesmijdigheid van toets, voor gemoedelijkheid van toon en kracht van zeggen kan voortvloeien uit de smaakvolle vermenging van de spraak der school en de taal van het oud-Vlaamsche huisge zin toonde niemand beter dan hij. Hij had eendiepen eerlied voor zijne kunst: zij ne volledige werken vormen geen dik pak, omdat hij niets naar den diukker zond dat niet afge werkt was, zooveel hij het afwerken kon. Maan den en maanden, soms jaren bewaarde hij zijne stukken vooraleer hij ze uitgaf En niets noch tans gelijkt minder op gespierdheid dan het karak ter zijner verzen. Hoe breed en hoe lenig tevens ïollen ze daarheen, boe harmonisch klinkt de golf slag. Zoo ergens dan zijn hier natuur en kunst op de gelukkigste wijze versmolten. Ofschocn in geene deele op ten kniedichter ge lijkend, was van Beers nochtans verre van eenzij dig. Hij begon in zijne allereerste stukken met zich in onbestemde droomerijen te laten wegdwa- len (1843-1846): daarn- kwamen de romantisch- elpgische verhalen aan de beurt (1846—1856); in zijne laatste periode was er van den droomer en den treurdichter weinig meer overgebleven, en was hij de zanger van het werkelijk leven geworden. In de tweede en in do derde periode zijner loop baan was hij herhaaldelijk opgetreden als de zan ger der edele denkbeelden, voor welke hij streed in het leven verheffing van zijn volk en zijne taal, vrijheid in den staat, vi ijzinnigheid in de we reldbeschouwing. Zijn „Jacob van Maerlant," zijn „Zwanenzang" bij 'Zetterman's overlijdenzijn „Stoomwagen," zijn „Confiteor" zijn aan de ver heerlijking dier denkbeelden gewijd. Het meest deed hij zich kennen door de som ber getinte verhalen uit zijne zwarte dagen: „Li- varde, de Blinde, bij 't Kerkportaal," die hij zoo kunstig voordroeg en die na hem door zoovelen nog werden gedeclameerd. Van duurzamer waar de echter zijn zijne meer natuurtrouwe tafereelen uit het volksleven, die met den „Bestedeling" aan. vangen en waarvan „Begga" wel het voortreffe lijkste is. Als dichter heeft Van Beers eene populariteit genoten, die zeker niet bij die van den roman schrijver Conscience kan vergeleken worden, maar dan toch zeer verre die van eiken Vlaamschen po eet achter zich laat; zijne werken zijn een half do zijn keeren in Belgie en in Nederland herdrukt. Alhoewel wij in Van Beers den dichter in de eerste plaats eeren, mogen wij niet vergeten dat hij zich ook, uit andere oogpunten beschouwd, verdienstelijk maakte in hooge mate. Hij was een overtuigd en ijverig voorstander van de ver- bioedering van Noord en Zuid, gegiondvest op de eenheid der taal. Het was een zijner geliefkoos de droomen, in beide deelen van het groote va derland het bewustzijn der stamheid te wekken. O! zoo nog Neerland ons Oud-Nederland was Zoo, in den euzenstrijd. door Zuid en Noord Te zamen eens voor vrijheid van bestaan En van geloof gestreden, ons de Waal N'.et afgevallen was; zoo Neerland heel En ongeschonden uit den ijzeren klauw Der dweepzucht en der Spaansche dwinglandi] Zich los had mogen worstelen: wat zou Het anders wezen!Bij den ernst van 't Noord Den gloed van 't Zuiden parend tot één kiacht, Zou 't als een ander Griekenland, misschien Europa's licht en trots zijn; en zijn taal Droeg, boven hare zusteren, als volk Van 't schoone, ware en goede licht de kroon De taal van Nederland! om deze in haar goed recht te doen herstellen in zijn vaderland, streed Van Beers met woord en pen heel zijn leven, als particulier persoon, als letterkundige, als gemeente raadslid; om daar beter te doen kennen en hoog achten, werkte hij in het onderwijs. Hij leefde voor zijne kunst, voor zijne taal, voor het groote Nederland. Bij zijn afsterven wij dit wel geden ken, en lang mogen wij ons wel herinneren wat hij eens van zicbzelven aan zijne kinderen zeide De man had toch zijn volk zoo hartelijk lief Houdt, kindren, zijn gedaebtnis steeds in eere De minister van waterstaat handel en nijver heid gelet op de kon. besluiten van 9 November 1869 en 15 October 1878, waarbij de stempel mer ken en het afkeuringsmerk voor den ijk der ma ten, gewichten en gasmeters zijn vastgesteld heeft le te bepalen, dat het goedkeuringsmerk geduren de het jaar 1889 te bezigen, zal zijn bij den ijk en herijk der maten en gewichten de letter Z in den gewonen drukvorm, schuin gesteld bij den ijk van gasmeters do Koninklijke kroon 2e. ter algemeens kennis te brengen, dat het merk van het kantoor waar de eerste stempeling heeft plaats gehad, volgens de ministerieels be schikkingen van 12 Januari 1873 no. 174 en 2u November 1878 no. 47 (afdeeling handel en nijver heid). voor elk der nagenoemde kantoren bestaat uit het cijfer achter den naam van elk kantoor uitgedrukt 's-Hertogenbosch 1, Breda 2, Arnhem 3, Nijme gen 4, 's Gravenhage 5, Rotterdam 6, Leiden 7, Dor drecht 8, Amsterdam 9, Alkmaar 10, Hoorn 11, Middelbui g 12, Utrecht 14, Leeuwarden 15, Zwolle 16, Groningen 17 Assen 18 Maastricht 19. AXEL, 20 X o v e m b e r 1888. Onze voormalige stadgenoot de Heer J. Cappon, die in Oct. 1886 naar Deli 7ertrok en daar dade lijk een betrekking van assistent op een tabaks plantage van de Rotterdamsche Maatschappij: „A- rendsburg" verkreeg, is op den 15den November Administrateur bij diezelfde maatschappij gewor- uen. - Eene bevordering, die weinigen, na zoo kort verblijf, verkrijgen, - Zooals in het vorig nummer vermoed werd, is op onderscheidene plaatsen in ons land de 17de November feestelijk gevierd. Hier meer, daar min der. Ook onze gemeente heeft zich niet onbetuigd gelaten om aan dat feest het karakter van warme vaderlandsliefde en van dankbaarheid voor de ons sedert 75 jaren geschonken zegeningen te geven. Reeds in den vioegen morgen wapperde de Na tionale driekleur, zoowel van openbare als particu liere gebouwen. Des avonds werd eenig klein vuurwerk ontsto ken, terwijl ons muziekgezelschap „Concordia", door het spelen van de volksliederen en opgewekte mar- schen veel luister aan het feest bijzette. Zuiddorpe, 19 Nov. Gisteren namiddag heeft al hier eene luisterrijke gaaischieting plaats gehad.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1888 | | pagina 1