eeULte Bïfï-— -in ^rvKr'lil"«£ Buitmlandscli Nieuws. BELG IE. Biimrnlandsclii Nb»ws. FEUILLETON. Fr. Z1MMERMANN. »i *--««i Maandag zijn in den Brussel schen gemeen eian door den scheren voor financien, den heer Wal- ravens, namens het college van dageUlksch J»- stuur inlichtingen verstrekt omtrent t.e diefsta len 'welke een tiental jaren geleden ten nadeele van de stad Brussel gepleegd zijn.In stemden de mededeehngen van den heer Wal.a 'vens overeen met hetgeen eene week gleden reeds in de bladen openbaar gemaakt werd. Maai terwiil aan den éénen kant een aantal bijzonder heden werden medegedeeld, zooals de nummers der in duplo in omloop gebrachte obligaties en de data waarop die nummers met eene belang rijke premie zijn uitgeloot, scheen het anderzijds vooral het streven van den heer Walravens U zijn het vei lies voor de gemeentekas z0?. k1®"1 mogelijk voor te stellen. Zeei breed namelijk be handelde hij het andermaal uitgeven v^^wee o0 hlmaties der leemng van 1867, waarop eiK eene oremie van 150,000 frs. gevallen wa«, welke met was geïnd De ambtenaar, die daarvan misbruik maakte "iet eeist het nummer der obligatie door halen op de liist van nog niet opgevraagde pre- mien' welke bij elke dekking weder gepubliceerd wordt en liet dar. de houder der obligatie onge veer een tweetal jaren niet van zich hoeren, dan deed de ontrouwe ambtenaar de door hem genum- merde obligatie bij een bankier ter mcasseeung Snbieden OP deze wijze is de gemeente een fadeel berokkend van 80,000 frs.alleen deze SS en "g «ne ven 3625 ft., is met zeker- welke laatste raakt door het opnieuw uitgeven van 2x ïeeas ad parti uitgelote obligaties. Zeker >s duss echts dat de stad eene schade van 32,625 tr. lijdt, en hierop vooral legde de heer Walraven den nadruk, niettegenstaande bet thans reods niet mmder ze ker is dat de schadepost veel honger is, al kan ook no" niet met zekerheid het bedrag worden aangegeven. Hieromtrent heeft het onderzoek nog tot geene zekerheid geleid, zeide de lieer Walra vens. wat den interpellant, den heer Lepage aan leiding gaf tot het voorstel, dat het ïapport van het college van dagelijksch bestuur in handenf®' cteld zou worden ven de commiscie voor de finan- cien, teneinde den gemeenteraad daaro^r iappo-t uil te brengen. En hoewel de heer Lepare, en met hem ook andere leden, hunne verbazing mt- snraken dat het liedrag der geldverduistermg, wel kStSKf jaer geleden aan ket licht pkomen ziin thans nog niet kon worden bepaald, veiee Se 6e burgemeester, de heer Buis, het college van dagelijksch bestuur met het \o stel omdat burgemeester en schepenen, zoo zeide hil 'geenerlei reden nebben 01x1 in deze zaak iets geheim te houden, en zij integendeelook^lven het volle licht daarover wenschen verspreid te Z16Met algomeene stemmen wordt het voorstel-Le page aangenorn*nENGELAm Het jongste slachtoffer - het zevende - van den moord te Whitechapel is de 24]ai ïge schoone weduwe van een mijnwerker, die sinds haai mans dood een zedeloos leven leidde. De opgewondenheid is groot, vooral onder die vrouwen, welke evenals de vermoorde e0" e^e lijk leven leiden. Bijzondere aandacht tiok de verklaring van een straatventster die mededeelde dat een paar uren na 't vermoedelijk plegen dei SS i» 't awart gekleed persoon haar aansprak, zeggende: Gij hebt zeker reedsrets ran den moord in Ümsetstreet gehoord en op t be vestidend antwoord der viouw zou gegnjnsd heb ben en uitriep: „Ik weet er nog meer van dan gij." Toen was hij snel weggeloopen. Dezelt b man was eenige dagen geleden gezien met dne meisies aan wie hij vroeg of ze meegingen, Zij hadden hum gezegd van neen en ^evrnagd wat hil in zijn tasch had, dien hij bij zich droeg. Hij had toen g» zegd„Iets waar de dames met VdDe^ commissaris van politie, Ch. Warren. heeft vergeving beloofd aan eiken medeplichtige, die den dader ken aanwijzen. De straat waarJe moord „pnleewl werd, wordt door duizenden bezocht. Li hebben telkens arrestatien plaats; doch men vat helia" telkenmale den verkeerde. Telkenswan neer iemand gearresteerd wordt^ vei/amele een groot aantal vrouwen, met het doel den dachte eigenhandig te straffen. Of het bewijs van •/ün schuld geleverd is. daarnaar vragen zij met, Twwden Leheerscht door den lust iemand te fvnchen, onverschillig. Dit ondervond Ziteidag avond een geneesheer. Onder het geioep y him'" vervolgde een troep volk een man, de i blootshoofds en met een zwart gez.cht 'n de 'van Whitechapel rondliep enX°raiie'Ckantei,wevd denaar" weid uitgekreten. Van aile kanten wem hii aanbevallen en zonder twijfel zou het slecht met hern zijn afgeloopen, indien niet een viertal politieagenten den man in bescherming en kwam hij er thans met eenige kneuzingen af. "woensdag ving de hervatting der werkzaamhe den^ van de 2e Kamer plaats niet het onderzoek der geloofbrieven van den heer jhr. Biantse wiens toelating is besloten Uit Goes meldt men aan de N. R.U. 7ooals reeds gemeld werdt, heeit zich weder een geval ran trichine in deze gemeente voorge daan, maar, kank zij de keuring, langs vastgestelde verordening in liet beland oei nnpnhnre gezondheid verplichtend is gesteld, 1* eene ïerhafingvan de rLp, deze f— het vorige iaar trof, voorkomen. Een klein tan bouwer, tevens groenseboer ern zelfi-emest varken geslacht, en de deskundige, de teel Gvan der Hoek, die de hij verordening aangewezen gedeelten oeurde, ontdekte daarin tal van trichinen Gelukkig kon het getoete varkr in beslag qenomen en vernietigd woiden, teiwijl D& VlSTjER, VAU NOVELLE VAN VII. Zop mijnheer ongeduld. Dat zal niet zoo gauw gaan Kareitje. Zoo'n wond moet eerst geheel gene- Ze" DrommelsZal ik misschien weken lang in huis moeten rondstrompelen Kijk eens, de jongen is net als zpn vader zeide zij boos, „vaart uit tegen zpne oude tante ahsof zij er de schuld van is. Neem u in acht. Stkop, want dan behoeft ge niet kreupel te gaan - Doch wees maar bedaard, Kareitje, ging Al mofcdigend voort, terwijl zijne wangen streelde, „tan te Tine zal haar best doen, dat gespoemg genezen Iht Nu zal ik u wat aftreksel van mijne kruiden brengen Set dat in een kom water en doe dan tot morgen telkens frissche omslagen om uw voet. D8\Vehfra^waralles^geschied,'z f ^olen W. haar best zou doen, om de wonde zoo spoedig m zij,'' hoe rustiger ge uw been houdt, des te eerde kunt ge weer loopen. „Zeker toch binnen drie dagen, tante Nu nu, onrust. Al duurde liet acht dagen dafw'» hit nog niets. Veder zal >n dtage.a boos zijn hij bromt er altijd over, dat gij met ge best," zeide Karei niet zonder bitterheid. Dat is maar uitwendig, mijn jongen inwendg i» hij toch verbazend trotsch op n, geloof me. Hp zegt het maar niet, maar hij denkt, dat hij iets verkeerds doet, als hij een vriendelijk woord spreekt, die brombeer." Karei zag in gedachte naar de zolderin0. Tante, ik wenschte dat moeder nog leefde, dan was er veel heel anders. Zeker, dan was er veel heel wat anders, mijn arm kind." Zij streelde zijne wangen. „Uwe moe der was lief en goed als een engel maar ook zoo teer als er maar een i«. Zfl leed aan de borst weet ge dat kwam van haar in de kamer zitten want ze was een stadskind. Nu, wees maar met bedroefd, want tante Tine houdt ook nog van u, al ^n zij uwe moeder niet vervangen. Bajf nu n.aar eens netjes bedaard liggen, en kwel u met met gedach ten die toch niets baten, hoort ge Ja ga maar gerust heen, tante. Ik ben aan avders' manier van handelen ook al gewoon. Dat geloof ik, kind, ge hebt eene harde school doorloopen." Aan de deur keerde zi, zieh nog.eens om Ik wilde u nog wat zeggen, Kareitje. Als de'oude thuis komt en op zijne gewone1 manier raast - hoort ge dan zegt ge geen woord Laat hem maar raten. Ik ben hem; als hornet tegen hem maar praten. ik 7-, gesproken wordt, is hij weer spoedig bedaard. Doe het om des '.leven vredes wil. Nu moet ik weD over een half uurtje kom ik terug en zal dan een trisschen omslag voor u klaar maken. Karei was nu weer alleen met zijne gedachten die dol genoeg door zijn hoofd warrelden De wilddiel - die beslissende ontmoeting met Anna de belofte, haar gegeven de verwachting der er wel van zeggen zon - dat alles maaKte hem opgewonden, als nooit te voren De eerste ontmoeting met Anna kwam hem ook weer- m dc gedachte. Hij bemerkte haai op zekeren dag aan den zoom van het woud, toen zij bezig was met hout te sprokkelen. Toen zij hen1 zag *ad«en, richtte zij zich op en liet hem naderbij komen. Haar ernstig gelaat boezemde hem toen reeds belang m. Gij zijt," zeide zij, voor hij haar nog kon toe spreken, de jonge houtvester, die eergisteren uit de stad gekomen zijt. Ik ben Anna Mertens Uw va der jaagt me steeds uit het bosch, want hp mag me niet lijden. Alle anderen mt het dorp mogen hout en bladeren verzamelen, ik alleen n't>t- G^z,e dat ik niet wegloop, zooals andere domme me jas 111 mijne plaats zouden doen. Denkt ge er ook zoo.n ™er als uw vader en wilt ge me beleed,gen, doe het dan Ik kwam liever niet hier, maar ue had den gebrek aan dun hout om het vuur aan te ma ken en moeder heeft het zoo koud Dat was nu bijna een jaar geleden en gebeu i, toen hij uit den militairen dienst teruggekeerd, voor de eerste maal zijn jachtgebied voelde zich verplicht om naar zpne beste krachten de onrechtvaardigheid van zpn vader goed te ma ken en wees het meisje eene plaats aan, waai zpn vader niet heenkwam. Dit be-liste opreden van Anna haar voorkomen, dat haar in beur voordeel var. de andere boerenmeisjes onderscheidde maak- ten indruk op hem en hare verlatenheid «ekte zp ne deelneming op. Voortaan ontmoette hp haar menigmaal in het bosch gat haar ook vaal: eene mand hout mede naar huis en langzamerhand ont stond er tusscheu hen eene steeds grocter wordende VerHo°eUhjfÏigeJilökop Ann. verliefd was geworden wist hij niet meer. Het overviel hem zonder dat hij het bemerkte en hij was gevangen, eet hp nog zijne banden gewaar werd - genoeg op dig zeide hij bet haar en zp vvees hej bedaard maar beslist af. „Ga," zeide zp, „ge wilt me me korstwijlen, zooals de jagers gewoon zpn tedoe, met de meisjes uit het dorp. Daarvoor acht ik me te goed, onthoud dat en van n had ik het gehee niet zoo iets verwacht." Al zpne betuigingen dat hij het goed met haar meende waren tevefgee,tsi zy zag hem met hare groote oogen verwijtend aan en «chudde nadurkkelijk haar hoofd. Van dien dag af hadden zulke tooneelen zich vaak herhaald; lip gevoelde, dat hij ook door haar bemind werd, kon echter het beshste voornemen van het meisje niet overwinnen, dat aan zpna sto achtige aanzoeken onwrikbaren tegenstand bood. Wordt Vervólgd.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1888 | | pagina 2