Li
Ao. ÜO. Zaterdag 11 Augustus 1888. 4' Juarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeenwscli-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenlandse!) Ni en w s.
BELGIE.
FEU1LLETOA.
u,Zeve» üülïee».
Binnciilmidsch Nieuws.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
A'BONNEMENTSP li IJ S per 3 Maanden
1 maal per week 25 cent; franco per post 30 cent2
maal per week 50 centfranco per post 60 centvoor
B e L o i 60 ct, en 1,20. Afzonderl. numm. 3 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 repels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag, en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Maandag heeft de handelsrechtbank te Brussel
uitspraak gedaan in de verschillende processen, te
gen den „Grand Concours" ingesteld, waarvan in
de vorige week door ons is melding gemaakt.
Het tentoonstellingscomité heeft daarbij meni
ge veer laten zitten. De „Boulangerie nationale",
d. i. liet syndicaat der bakkers wier inrichting in
den avond van 20 Juli vernield werd, heeft haar
proces gewonnende rechtbank heeft haar ge
machtigd den verkoop harer producten ook binnen
het gebouw voort te zetten en haar eene schade
vergoeding toegekend, door het tentoonstellings-
cormté te kwijten, ten bedrage van fr. 4264.25.
Verder is zij tot het bewijs, ook door getuigen toe
gelaten, dat het tentoonstellings comité ontheffing
van het recht van 10 een timen per kilo brood, het
welk het van de Bouiasgerie nationale heft, ver
leent aan zeker aantal restauraties op het tentoon
stellingsterrein, tengevolge waarvan de Bouhtnge-
rie, welke dientengevolge haar brood duurder moet
verkoopen, van de levering van brood aan de be
doelde restauraties is uitgesloten.
Ook tegenover Ferro Zonen, de Venetiaan-
sche glasblazers, is het tentoonstellingscomité ge
heel in het ongelijk gesteld. Hun heeft de han
delsrechtbank eene schadevergoeding van fr. 13,520
toegekend, wegens bet nadeel hun berokkend door
de concurrentie van den glasblazer Zitsmann, die
door bet tentoonstellingscomité was toegelaten in
weerwil van het bun toegekende monopolie.
Aan Zitsmann eindelijk moet het tentoonstel
lingscomité, hetwelk tegenover Ferro tot inkeer
gekomen, hem den gastoevoer afsneed, ook scha
devergoeding geven, en wel 4520 frs., berekend
naar den maatstaf van 40 fr. per dag gedurende
NOVELLE VAN
n Aï II 1 V L.
one
„Neen, neen!" nep hij heftig, hare hand vattend.
„Ge inoogt me niet weder otvluchten. Ik wil ein
delijk weten, wat ge tegen mij hebt."
„Ik kan, ik mag niet. Om 's hemels wilHeb
medelijden met me en vraag me niet meer!"
Tegelijkertijd deed Flora eene zwakke poging hem
hare hand, die hij stevig in de zijne hield, te ont
trekken, terwijl zij jüch omkeerde om hare tranen
te verbergen. Door een plotseling vermoeden ge
schokt, door een nooit gekenden hartstocht aange
grepen, omvatte Koert de weenende gezelschapsjuf
frouw, die door liefde overweldigd en bijna in on
macht vallende, machtelocs aan zijne borst zonk.
„Flora!" riep hij, haar nog vaster aan zijn hart
■drukkend. „Zeg slechts één woord, een enkel woord!
Ik bemin u immers meer dan mijn leven."
„o God!" zuchtte zij als in een droom, nog steeds
:aan haar geluk twijfelend.
113 dagen.
Maandag werden, nadat in deze zaken uitspraak
gedaan was, wederom twee nieuwe processen te
gen den Grand Concours aangebracht. Het eerste
betreft werken en leverantiën van de firma Wau-
ters-Dustin, tot een bedrag van fr. 39,450. Het
bedrag werd niet betwist, maar alleen de opeisch-
baarheid der geheele schuld, In bet tweede pro
ces wordt de Grand Concours in vrijwaring geroe
pen, door Mackenzie Ross, die tot fr. 50,000 scha
devergoeding is aangesproken doorgehr. Van Hou.
ten, die van hem het recht van publiciteit (aan
plakbiljetten, catalogussen enz.) hebben gekocht,
omdat den dag der opening op bevel van den re-
geeringscommissaris, graaf d' Oultreinont, aan den
ingang de groote door gebr. Van Houten aange
plakte biljetten zijn afgescheurd.
Naar men verneemt zal de heer Bahlmann het
aangekondigde wetsontwerp, rogelende „de invoer
rechten op granen," eerstdaags by de Tweede
Kamer indienen.
Men schrijft uit Vlissingen
In de vorige week is een rijk meisje in Duitsch-
land (Kassei) geschaakt door zekeren Muller. Op
verzoek der ouders werd aan den Duitschen ge
zant te 's Hage getelegrafeerd, met opgave van
signalement, om door middel der justitie haar in
Nederland op te spo.en en aan te houden. Aan
dat verzoek werd onmiddellijk voldaan en de noo-
dige bevelen werden gezonden aan verschillende
commissarissen van politie, waaronder ook aan die
te Middelburg en Vlissingen. Weldra mocht het
de politie te Vlissingen gelukken te weten te ko
men, dat beiden met de mailboot van daar naar
Queenborough en verder over Londen naar Liver
pool waren gereisd, alwaar zjj zich hadden inge-
,,En gij," vraagde hij, bemint gy ffijj niet?"
„Ja zeker!" duisterde zjj blozend.
Met een onbeschrijfelijk zalig gevoel vainam Flo
ra de onverwachte bekentenis van de lippen van den
haar dierbaren man. Maar nog meer verblijdde het
haar Koert volkomen gerechtvaaidigd, vrij van el
ke schuld en hare hoogste achting waardig roor
haar stond.
„Het i» niet mogelijk," zeide zij, nadat zij weder
tot zichzelve gekomen was. „Gij bemint me, hoe
wel ge weet, dat ik slechts een arm meisje, eene
aan zichzelve overgelatene weeze ben, die als gezel
schapsjuffrouw leeft van de genade harer rijke bloed
verwanten."
„Wat heeft dat alles met onze liefde te maken
hernam Koert. „Ik ben immers ook maar een ai-
me luitenant, die niets dan zijne soldy bezit."
„En ik kon gelooven, dat ge mij misleiden en
om mejuffrouw Richter zwerven wildetDat alleen
was de reden, waarom ik boos op u was en mij van
u terugtrok. Kunt ge mij vergeven, dat ik u mis
kend en u zoo zwaar onrecht aangedaan heb?"
„Van ganscher harte!" antwoorde Koert, terwijl
hij met de hem eigene openhartigheid er aan toe
voegde „Ik wil my ook niet beter voordoen, dan-
ik ben en moet u eerliik bekem.en, dat de wenscb'
injjner moeder, de glans der millioenen en nog meer
scheept naar New-York. Van" een en ander is da
delijk kennis gegeven aan de betrokken autori-
teiten. Er is naa: New-York geseind om het ge
schaakte meisje in ontvangst te nemen en naar
haar vaderland terug te zenden.
De heer dr. A. Kuyper herdacht gisteren
den dag waarop hij vóór 25 jaar het predikambt
aanvaarde. De „Amst. Ct." geeft zijn portret en
wijdt eenige regelen aan dezen bekenden man.
Op 9 Augustus 1863 werd hij bevestigd tot
predikant bij de Nederd. Herv. gemeente te Beesd,
in 1867 werd hij predikant te Utrecnt en 3 Au
gustus 1870 te Amsterdam.
Tot lid van de Tweede kamer der staten-gene-
raal geroepen, vroeg 6D verkreeg hij 16 Maart
1874 eervol emeritaat en bleef' van dieh tijd af
volksvertegenwoordiger tot 1877, totdat hij ein
delijk, na een zeer korten tijd van rust, in 1880
geroepen werd het ambt te bekleeden van hoog
leeraar bij de faculteit der godgeleerdheid aan de
vrije universiteit te Amsterdam, aan welke in
richting hij nog steeds met on vermoeiden ijver
werkzaam is.
AXEL, 10 Augustus 1888.
De uitslag der verkiezing voor een lid van de
Provinciale Staten van Zeeland, in het hoofdkies
district Hulst op Woensdag 8 Augustus 1888, is
als volgt
Geheel aantal kiezers 2744, waarvan stemden
1464, biljetten van onwaarde 43, blijft geldig 1421,
waarvan de volstrekte meerderheid is 711.
Stemmen bekwamen de heeren
P. F. Fruijtier 808, Mr. H. M, G. Kloppenburg
345, Fernand Hom bach 199. En wijders op ver
schillende personen verdeeld. Alzoo is gekozen
de heer P. F. Fruijtier.
Het getal kiezers en ingeleverde stembriefjes
was uit elke gemeente, als Volgt
uwe mij onverklaarbare handelwijze mij in de war
brachten en mij een korten tijd besluiteloos deden
zijn."
„En zult gij," vraagde zjj door eene lichte op
welling van wantrouwen aangegrepen,geen berouw
gevoelen zulk een offer gebracht en de armé gezel
schapsjuffrouw boven de rijke erfgename gekomen te
hebben?"
„NooitJa, ik ben blijde, dat ge even arm zijt
als ik. Als ge millioenen bezeten hadt zooals me
juffrouw Richter, dan zou ik nooit hebben kunnen
besluiten u mijne liefde te verklaren, uit vrees dat
men mij voor een fortuinzoeker zou gehouden heb
ben."
Deze beteekenis verhoogde nog hare achting en
bewondering voor zijne belangloosheid en zijn eer
vol karakter. Met onbeschrijfelijke zaligheid gat
Floia zich aan haar nieuw geluk over. - Toch kon
zij eene lichte ongerustheid niet van zich zetten.
Met den scherpen blik der lietde bemerkte Koert
hare verlegenheid, die zij hem tevergeefs zocht te
verbergen.
„Het schijnt, dat u iets hindert," zeide hij feeder
bezorgd. „Wat scheelt u? Mag ik met weten, wat
u verontrust?"
„Uwe mopder!" hernam Floia zacht. „Wal zal zij
zeggen, als zij uwe keuze verneemt Ik weet, dat
