u u
219. Woensdag8 1888
(J Jaarg.
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Nieuws- en Advertentieblad
F. DIELEMAN,
AXEL.
DUITSCHLAND.
frankrijk.
FEUILLETON.
DRUKKER - UITGEVER
Ad verten tien van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/ - maa
Advertentiën worden franco ingewacht. uiterlijK
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Omtrent de terugkomst des Keizers worden ee-
nige nadere bijzonderheden gemeld.
Na zijne aankomst op Bisrparck's landgoed rrie-
drichsrüh omstreeks middernacht ging hij spoedig
naar bed; maar den volgenden morgen heeft hij
met den rijkskanselier in bijzijn van graaf Her-
nért von Bismarck zulk een langdurig gesprek ge
had, dat het déjeuner, hetwelk ten 12 ure moest
plaats hebben, een kwartier werd uitgesteld. Aan
tafel bracht de rijkskanselier een toost uit op den
nieuwgeboren prins en betuigde in warme bewoor
dingen" ziin dank voor het keizerlijk bezoek, waar
na de Keizer, ook namens de Keizerin, hem we-
derkeerig dank betuigde en in zijn troost een fe
licitatie uitbracht op Bismarck's tweeden zoon,
den Geh. Regierungsrath und Landrath graaf Wil
helm von Bismarck, die toen juist te Hanau zijn
verjaardag vierde. In hoogst opgeruimde stemming
nam de Keizer vervolgens afscheid en vertrok naar
Potsdam, alwaar hij in het paleis door keizerin
Frederik en zijne zusters werd opgewacht en har
telijk begroet. Graaf Hubert von Bismarck bleet
dien dag nog op Friedriehsruh en kwam den vol
genden ochtend ten 6 ure te Berlijn terug.
Er is een stilstand gekomen in de arbeidstaking
der aardwerkers en der karrevoerders, en er is
zelfs hoop dat zij geheel terecht komen zal. Het
ware vuur om net werk te blijven staken, is voor
het oogenblik wat uitgedoofd, en er bestaat bij de
meesten weinig lust om zich te laten gevangen
zetten of doodschieten, omdat Maxime Lisbonne,
eene grootheid der commune, zaliger nagedachte
nis, hun aanraadt de patroons op te hangen.
Daartoe bestaat ook niet de minste noodzaak,
want er is geene plaats ter wereld, waar de pa
troons beter voor hun werkvolk zijn en met meer
goedmoedigheid toegeven aan de eischen dan ra-
UJTen opzichte der kappersgezellen en der koffie
huisbedienden is de toestand minder zuiver, daar
zij nog Zaterdag zijn doorgegaan met zich te vei-
grijpen aan de glasruiten van de „bureaux de pla-
06 Dat deze menschen reden hebben zich te be
klagen over de placiers, is zeer goed aan te ne
men. Zulke oploopjes hebben zelden plaats, zon
der dat er eene goede reden aan ten grondslag
ligt. Maar aai. wie ditmaal anders de schuld dan
aan de kappersgezellen zeiven? Wie dwingt hen
zich af te geven met deze placiers, wanneer zij
door onderlinge aansluiting voor eigen rekening
een zeer goed bureau de placement zouden kun
nen oprichten.
Er bestaat geene aansluiting onder de Panjsche
werklieden. Zoodra er eene vereeniging tot stand
komt ontstaat er dadelijk scheuring er treedt eene
oppositie voor den dag, die zich afscheidt en eene
concurreerende vereeniging sticht, zoodat ten slot
te beide te gronde gaan. Dat is de reden waar
om de coöperatie te Parijs nooit in eemg vak ge
slaagd is. Men vertrouwt elkaar nietmen be
schuldigt elkaar van kwade trouw, en die beschul
diging is niet altijd zonder grond. De Parysche
werkman is een zwerver. Van daag woont hij in
deze wijk, morgen woont hij aan het andere eind
der stad, waar hij niet terug te vinden is. Zoo
doende is geene coöperatie en geene solidariteit
mogelijk.
De oplossing, die men thans aan het vr aagstuk
van de bureaux de placement gegeven heeft, is de
ze dat men aan de maire van elk arrondissement
een register nederlegt, waarin ieder, die ziin ar
beid aanbiedt, zich kan laten inschrijven, en waar
12.) Sr
NOVELLE VAN
MAX R I X G.
Daar mevrouw Grirnd deze toespelingen gaarne
scheen te hooren en ook de wenschen der bezorgde
moeder scheen te deelen, zoo twijfelde de voor in
drukken licht vatbare dame niet aan de spoedige
vervulling harer wenscher. en verwachtingen.
Zooals te begrijpen is, haastte zij zich om haren
zoon de gunstige meening en het welwillende oor
deel der nicht over ziin persoon mede te deelen en
om hem nog eenmaal dringend alle voordeelen ee-
ner zoo schitterende partij voor te stellen.
Na alles", aldus eindigde zij hare vermaningen,
wat ik van mevrouw Grund vernomen heb, ben
ik stellig overtuigd, dat here nicht u ernstig be
mint en uw aanzoek verwacht. In uwe plaats zou
ik geen oogenblik dralen, en nu nog met haar
spreken. Ik sta u borg, dat zij u met afwijst, dat
ge met haar gelukkig wordt en eene geheele fa
milie gelukkig maakt."
de patroons hun personeel knnnen komen zoeken.
Hier is het dus de overheid, die zich tot bureau
de placement maakt, dat is tot makelaar tusschen
werkgevers en werklieden. MeD zal zeggen: Hoe
kan de overheid inlichtingen geven over de zede
lijke waarde van de lieden die zich aanbieden
Dat geschied ook niet. De overheid heeft geene
verantwoordelijkheid voor de personen, die op het
register worden ingeschreven. Maar die hebben
de placiers evenmin. Dit is indertijd op sterk spie
kende wijze aan het licht gekomen bij den mooid
van mevrouw Cornet door Marchandon. Deze was
als huisknecht in dienst getreden bij gezegde da
me door middel van een bureau de placement.
En toen de rechter bij bet proces van Marchau-
donaan de besteedster vroeg, hoe zij dezen man,
van valsche documenten voorzien, had kunnen aan
bevelen, antwoordde zij eenvoudig, dat zich daar
mede niet bemoeide, want dat zij nooit eemge
verantwoordelijkheid aannam betreffende de per
sonen of de papieren, die door haar kantoor gin
gen. Dit feit is zeer kenmerkend, en het teekent
duidelijk, hoe weinig degelijke waarde de bureaux
de placement hebben.
In de Rue de Louvre is steeds dezelfde toe
stand Nu en dan voor de Arbeidsbeurs een ge
drang van menschen, die door «ie politie worden
uiteengedreven, en voorts den geheelen dag een
groot aantal nieuwsgierigen, die aan beide zijden
op het voetpad staan te kijken, in de hoop ua
er wat gebeuien zal. Voorts eene overmacht van
politiedienaren in uniform, en ook veten zonder
uniform, die altijd te herkennen zijn, waaraan,
zou men niet goed kunnen zeggen. Maar het is een
feit, dat wie zeker aantal standjes op de openba
re straat te Parijs heeft gezien, een politieagent
in burgerkleeding altijd zal weten te onderschei
den van een gewoon burger.
N. R. Ot.
Opnieuw streed en worstelde Koert met de ver
zoeking, die hem naderde. Hier werd hem aange
boden een vorstelijk vermogen, een schitterend be
staan en eene verzekerde toekomst voor de zijnen,
eene hoogst beschaafde, verstandige vrouw, die hem
beminde, en voor wie hij weliswaar geene harts
tochtelijke neiging, maar die achting koesterde, die
in het 'huwelijk vaak eene giootere zekerheid en
bevrediging aanbiedt, dan eene onstuimige liefde
Zeven milhoenDie gedachte had iets bedwel-
mends en betooverends. Voor zulk een grooten
rijkdom moesten alle bedenkingen zich oplossen.
Voor zulk een hoogen prijs had reeds menig eer
waardig man, menig flink kameraad, zooals hij zich-
zelven bekennen moest, zijne vrijheid en zijne ide
alen opgeofferd.
Zeven millioenWaarheen hij zich ook begat,
overal vervolgde hem het lied der moderne sirenen,
die hem alle genietingen des levens, de vervulling
zijner stoutste wenschen, macht, aanzien, genot en
genoegen in onuitputtelijke volheid aanboden en
hem met hare tooverliederen verlokten.
Zeven millioen! herinneide hem zijne moeder,
beiden zijne broedeis en zusters, fluisterde de zelf
zucht, ried het eigenbelang er. de eerzucht, smeekte
zelfs de stem der kinderlijke liefde.
En toch haastte hij zich niet om zich van het
geluk, dal hem aangeboden werd, meester te ma
ken.
Den geheelen dag overdachten overwoog luiden
gewichtigen stap, bestormd door de tegenstrijdïgste
gedachten, teruggehouden als door eene geheime
kracht, niet iu staat een besluit te nemen.
Terwijl Koert nog zoo aarzelde en draalde, ge
voelde de arme Flora alle smarten en pijneD eener
verradene liefde. Sedert de ontmoeting in der. wolfs
kuil had zij eene innige neiging opgevat voor den
luitenant, die hare liefde scheen te beantwoorden
en te verdienen.
Zijne geheele handelwijze op de reünie moest
haar nog in het geloot aan zijne ombaatzuchtig
heid en in haar vertrouwen in zijn edel karakter
versterken, Reeds hoopte zij eindelijk den man ge
vonden te hebben die zich niet als die anderen
door de macht van het geld liet verleiden en aan
de aime gezelschapsjuffrouw de voorkeur boven de
rijke erfgename.
Des te smartelijker was haar nu de gedachte, dat
ook Koert haar bedrogen en hare hooge verwach
tingen teleurgesteld had, waarvoor zij de zekerste
bewijzen meende te hebben. Lag hij met, evenals
graaf Randau en de overige heeren aan de voeten
der rijke erfgename? Was niet het uitzicht op het
groote vei mogen voldoende, om al zijne grondstel-
