Gemengd Nieuws.
Biunenlandseh N ieuw s.
Siberië de voorkeur verdiende. Tn 1880 is aldaar
■de eerste steen gelegd van de univei siteits- ge-
bouwen üie vóór een paar jaren gereed m ge
komen. £1
De bevolking van Siberië bedraagt vijf rnillioen.
Er 'zijn streken zoo groot als een keizerrijk in
Europa, waar slechts één, zegge éen geneesheer
is gevestigdveeartsen zijn er niet, de in den
giond verborgen schatten worden niet ontgonnen,
de fabrikaten, die men er noodig heeft, worden
er van buiten aj ingevoel d, de ontwikkelde lieden
die er zijn, komen over den Ural, terwijl zij, die
in Siberië geboren zijn en de nuddelen bezitten
om kennis op te doen, naar Europa gaan om
meestal naar hun geboorteland terug te keeren.
Groot is het land, dun gezaaid is de bevolking,
en eene ontwikkelde klasse ontbreekt nagenoeg
geheel. De universiteit van Tomsk is bestemd in
dtzeri toestand verandering te brengen.
Voorloopig zijn de verwachtigen die men van
haar heeft, vrij bescheiden. Men geeft er zich
rekenschap van dat zij in het begin zal te kam
pen hebben met gebrek aan professoren en stu
denten. Wat de studenten betreft rekent men o;
de 200 studenten, die in Siberië tehuis behooren
en thans ingeschreven zijn aan de hoogescholen
te St. Petersburg, Moskou' en Kasan, ter-wijl men
verwacht dat binnen 4 a 5 jaren de Siberische
universiteit ongeveer 300 studenten zal tellen
Hare professoren zullen voor het grootste gedeel
te gekozen worden onder de docenten te Kasan.
genaars nauwelijks voor zich en de hur.nenhet
noodige kunnenverdienen, zoodat de bonden op
het erf van anderen den schralen kost nveten
trachten te vinden. Eène flinke hondenbelasting
zooals elders gegeven wordt, zou het gevaar hier
uit ontstaande, en het ongerief, dat velen van los
loopende en onbeheerde honden ondervinden ze
ker aanzienlijk verminderen.
De commissaris des konings in Zeeland ge
zien het besluit van gedeputeerde Staten van 13
Juli j. 1 no. 112; gelet op art. 11 der wet van 13'
Juni 1857 taatsblaü no. 81), maakt bekend dat
de opening der jacht op waterwild, zijnde eenden,
duikers, waterhoenders, watersnippen, schrieken,
kemphanen, strandloopers wulpen en plevieren, in
deze provincie door gedeputeerde Staten is bepaald
op Zaterdag 28 Juli aanstaarde.
gelukkige jonge man, niet kunnende zwemmen,
vond den dood in de golven.
Onnoodig te zeggen dat deze tijding te Bou-
choutsche haven en te Philippine een pijnlijken
indruk maakt.
AXEL, 2 Juli 188».
Bij het te Breda gehouden examen voor hoofd
onderwijzer, is die acte o. m. verworven door den
heer J.F. Faas, te Terneuzen.
Ten overstaan van den notaris mr. Dron-
kars te Terneuzen, bad Woénsdag ten verzoeke
van mevrouw de Wed. dr. C. Steketee aldaar, de
veiling plaats van. een huis en tuin met recht
van erfpacht en grondgebied, in de Nieuwstraat
te Terneuzen en van een stal en een koetshuis
met het recht van erfpacht aan het Dijkje aldaar-
Beide perceelen gecombineerd werden gekocht dooi
den heer Jan Huijssen, landbouwer te Terneuzen
voor /56U0.
Overslag, 18 Juli. Be uitslag der alhier plaats
gehad hebbende verkiezing voor twee leden van
clen gemeenteraad, ten gevolge der periodieke af
treding van de heeren D. Mattelé, burgemeester,
en B. Buysse, is als volgt
Aantal kiezers 25. Ingeleverde briefjes 20.
Stemmen bekwamen de heeren; D. Mattelé 17,
F. Apers 9, B. Buysse 6, A. Govaert en F. Ver
strepen ieder 4 stemmen.
Alzoo is herkozen rie heer D. Mattelé, terwijl
herstemming moet plaats hebben tusschen de hee
I)e verkiezing voor een lid der Provinciale
Staten in het hoofdkiesdistrict Hulst,-ter vervan
ging var, den heer H. A. A. baron Collot d' Es
cury, is bepaald op Dinsdag den 7 Augustus a. s.
- Men meldt uit Winterswijk
Bij publicatie van den burgemeester is, over
eenkomstig het advies van den rijksveearts in dit
district, gelast dat alle banden binnen deze ge
meente gedurende vier maanden clen muilkorf -------- r
moeten dragen. Aanleiding hiertoe is net feit, dat |ren 1. Apeis en B. Buysse
de kat van zekeren landbouwer in eene der buurt- Philippine, li Juin Heek
schapper., welk dier met eeuen hond in dezelfde
schuur zijn gewoon verllijt' hield, onder zeer on
gewone verschijnselen een kalf heeft aangevallen
en gebeten. De rijksveearts verklaarde, na gehou
den onderzoek, dat de kat alle kenteekenen van
■dolheid vertoonde.
Het laat zich aanzien dat, hoe onaangenaam de
genomen maatregel voor sommige ingezetenen mo
ge zijn, het heirleger van honden daardoor eeni-
geimate zal worden gedund. De liefhebberij voor
eze dieren is hier opmerkelijk groot. In zekere
wijken der gemeente is het somtijds, of men zich
in eene achterbuurt van Konstantinopel bevindt.
Bedenkelijk is daarbij, dat niet weinigen der ei-
verlegen op diens vraag naar het doel van zijn vroe
geren tocht.
„Maar wat wilt ge met de bloemen?"
„Aan mijne nicht brengen.'"
„Altijd gelant," spotte de gezantschapssecretaris,
„het schoonste, waarmede hij zijne liefde siert, zoekt
hp op Je vlakke velden."
„Doe mij het genoegen, mij niet met uwe spot
ternijen lastig te vallen. Heb haast, tref anders
niemand tehuis."
Blijde, van den lastigen vriend on triages te zijn,
spoedde Bodo zich verder, vervolgd door de wan
trouwende spottende blikken van den diplomaat.
„Die dwaas wil me wat wijs maken," bromde hij
schimpend, „maar ik wed, dat hij zich naai mejuf-
fiouw Richter begeeft. Het is weikeljjk onbeschaamd
mij te willen misleiden. Hij zal er voor boeten.
Intnsschei. begroette B.andan de dame in hare wo
ning en reikte haar den welriekenden ruiker met
zijne bevalligste buiging en het beminnelijkste lach
je over, terwijl hij, toen hij den luitenant zag, met
wien hij haar in vertrouwelijk gesprek vond, eene
lichte opwelling van jaloersheid niet kon onderdruk
ken.
„Stoor u toch niet?" vraagde hij, Koert twee vin
gertoppen toereikend en de gezelschapsjuffrouw vrien
delijk toeknikkend. „Ben zoo vrij, mejuffrouw te
kouien vragen, hoe het feest van gisteievond haar be-
Heden morgen kwam hier
het bericht van een droevig ongeluk, voorgevallen
tusschen Vlissingen en Koudekerks en waaryan
zekere J. van Waes, van de Bouchoutscne harten,
het slachtoffer is. Met het doel om mosselen te
gaan plukken aan de WalcbersQhe hoofden, was
hij de Noordzee ingevaren, en, om gemakkelijker
het strand te kunnen naderen, had hij ziin hoog
aars op stroom voor anker gelegd en was met, een
bootje naar den wal geroeid. Toen het bootje vol
was, wilde hij weer naar zijn hoogaars roeien otn
de geplukte mosselen over te laden maar toen
hij den afstand tusschen bet strand en zijn vaar
tuig voor de helft had afgelegd, zonk het bootje,
dat te zwaar geladen was. in de diepte en de on-
„Maar wilt
komen is?"
,,Gij zijt al te goeu," antwoordde zij.
u niet plaats nemen, graaf?"
Met genoegen! Gevoel me Dog een weinig aan
gegrepen, vermoeid. Was geen gemakkelijk werk
alles te regelen. Heeft me veel hoofdbreken gekost,
bei.' afgemat door inspanning, vermoeiend werk.
Heerlijkst looji, als gij tevreden zijt, en u vermaakt
hebt."
Uitstekend!" antwoordde de dame lachend. „Voor
al in den cotillon
„Zeer vleiend! Geloof aanleg voor zoo iets te heb
ben. Geboren maitre de plaisir en toekomstig op
perceremoniemeester, zooals vorstin v. Raudenberg
gewoonlijk zegt. Kent iooh de vorstin?
„Ik ben helaas niet zoo gelukkig
„Mijne tante van moederszijde," merkte de graaf
op, eene hooge borst zettend. „Bekoorlijke dame!
Zal mij genoegen doen, u haar voor te stellen."
„Daarvoor zal zich niet zoo gemakkelijk eene ge
legenheid opdoen."
„Reken er vast op. dat u den volgenden winter
Berlijn bezoekt. Stel me geheel te uwer beschik
king; zal u bij tante Melanie introduceerenvoor
naam gezelschap, koninklijke prinsen, ministers, af
gevaardigden. Ook oom Diederik, hofmaarschalk
zijner Hoogheid, zal zich verheugen
Wordt Vervolgd.)
Dezer dagen had aan de Keizer -Ferdinands
brug te Graz een komisch voorval plaats. Twee
heeren kwamen den weg af, welke naar het „Ho
tel Elephant" leidt en in de nabijheid der brug
gekomen, haalde een hunner een geel koord te
voorschijn, waarvan hij het einde zijn metgezel,
in de hand gaf. Deze liep hierop, het koord af
wikkelend, naar de overzijde der straat. Beiden
schenen het nü met passen en meten zeer druk
te hebben
De voorbijgangers.- voor wie het verkeer ge
stremd was, meenden niets anders, dan dat de heil
de heeren ingenieurs waren, die de opdracht had
den daar ter plaatse opmetingen te doen. De in
drukwekkende gestalte van een der beide beereil
die een zwarten baard droeg, en zijne ernstige,
waardige trekken droegen er veel toe bij het pu
bliek in dien waan te laten. Enkelen waagden
het over het koord heen t-e stappen of er onder
door te sluipen, maar dé meeste w,achtten gedul
dig aan weerszijden van het koord, tot de werk
zaamheden zouden zijn afgeloopen arbeiders, be
stellers, kooplieden, wandelaars, rijtuigen, de me
nigte groeide steeds aan.
Daar verzocht een der heeren zeer beleefd aan
een man, die naast hem stond, een oogenblik hei
koord te willen vasthouden, daar hij iets met zijd
collega te bespreken had.
De aangesprokene voldeed met de grootste voor
komendheid aan het verzoek. Nu loste Hij
zijn collega af - die ook zijn koorteind aan
een ander vertrouwde - en beiden verwijderden
zich. j
De menschenmenigte wachtte nog een paar mi
nuten in den lieiligsten ernst en begreep toen eerst,
dat zij met een 'studentengrap te doen had.
Toen dit alles duidelijk was, volgde natuurlijk
eene algemeene verontwaardiging; men keek naar
de vermeende ingenieurs om, doch. daar dezen
niet te vinden waren,' blééf ten slotte niets ar-
ders over, dan elkander hartelijk uit te lachen.
Bij de Koninkl. Mil. Academie had 1.1. Zaterdag-
na middag het volgend voorval plaats.
De adjudant-onderofficier der academie, F. Ove-
ring, zag toen twee oppassers naar liet achter de
excercitie-batterij gelegen terrein gaan, een plaats,
waar het hun verboden is te komen. Hij riep hum
mitsdien aan, doch een honderd pas van hun ver
wijderd zijnde, schijnen zij dit niet te hebben ge
hoord. Willende wetende, wat zij in hun schild
voerden, volgde de adjudant hen en sloeg denzelf
den hoek om, welken zij waren omgeslagen. Hier
door stond hij onverwacht voor hen, 't geen ten
gevolge had dat zij onthutsten.
De adjudant, ziende dat beider, bezig waren eene
revolver te laden, vroeg hun wat dat beteekende,
waarop zij vei klaarden z'clizelf te willen doodschie
ten. Hun hiervan met een enkel woord het ver
keerde onder het oog brengende, wist de adju
dant. al spoedig een der oppassers de revolver te
ontnemen. Dit ook bij den anderen willende be
proeven dreigde deze hem dat, zoo hij een stap
nader kwam, hij hem zou doodschieten. De adju
dant vroeg hem hierop bedaard, of hij geen ouder!
had, en of' hij wel dacht, dat hij deze door zich
zelf het leven te benemen, veel verdriet zou aan
doen. en door hem dood te schieten een gezin ir
't ongeluk zou storten, doch wees tevens ookoj
ile revolver, waarvan hij in 't bezit was. Hier
door tot kalmte gebracht, maakte de adjudant, na
eerst zijn revolver weggeworpen te hebben, zich
ook van den revolver van dezen oppasser mees
ter en wist niet zonder tact beiden er toe te bren
gen, dat zij met hem medegingen, waarop zij ifl
arrsst werden gebracht.
Persoonliike grieve of wrok tegen den adjudant
Overing is hier hoegenaamd niet in 't spel. De
bedreiging van den eenen oppasser sproot alleen
voort uit de teleurstelling van ontdekt te zijn,
waarbij de opgewonden toestand, waarin zich by-
de mannen bevonden, niet uit het oog moet wor-
