I rr
a
21
Zaterdag 21 1888
9) Zeven StiJli«ea.
lO.
-5
Nieuws- en Adveftentieblac
voor Zeenwscli-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
AXEL.
Het jaar 188 8,
FEUILLETON.
Buitenlamlscli Nieuws.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS per 3 Maanden
1 niaal per week 25 cent; franco per post 30 cent2
maal per week 50 centfranco per post 60 centvoor
B e L« i 60 ct. en 1,20. Afzonderl. numm. 3 ct.
DRUKKER UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 rebels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3 2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
althans het gedeelte dat reeds tot het ve rieden e
behoort, zal, voornamelijk met betrekking tot den
landbouw en den landbouwstand, eene treurige
plaats in de geschiedenis vervullen.
Geheel'in tegenstelling met hét vorige jaar, kan
het hierboven bedoelde tijdvak slechts met droef
heid van de lippen geboord worden.
Een enkelen blik op de akkers en weilanden,
verraadt reeds spoedig een onaangename gewaar
wording, terwijl men het niet kan nalaten, een
droevigen zucht te slaken, dat de te velde staan-
den oogst alles behalve gunstig is. Alle veld
vruchten lijden onder de ongunstige weersgesteld
heid, en dé oogst zal, volgens vermoeden van de
vakmannen, zijne naweëen in geen geringe mate
ha zich sleepen.
Niet zoodra was in het voorjaar de kiem der
vrucht eenigszins ontloken, of eene langdurige
droogte, placht hare krachten langzamerhand te
slopen, tot dat eindelijk onder den zegen vaneen
vexkwikke-lijken regen liet plantje liet. tmoftl begon
op te "beuren, en de achterlijke stengel, niettegen
staande zijne meerdere of mindere schade, alles
aanwendde om het geleden nadeel in te halen.
Mocht de landman zich in een bevredigenden
toestand zijner graangewassen vei beugen, thans
is zijne hoop verreweg vernietigd.
Zware plasregens, gepaard met hevige hagelbui
en, welke in de laatste dagen nedervielen, hebben
de graanhalmen met kracht tegen den grond ge
slagen. Het vlas, alsmede de tar we, rogge, haver
en geist zijn ons een sprekend bewijs hiervan.
Het ligt op en door elkander, als ware het één
hoop. De erwten verkeeren in een niet veel be
teren toestand, evenmin beloven ons de suikerbie
ten een goede opbrengst; de wortels verdrinken
bijna in de vochtige aafde, de aardappels vertoo-
NOVELLE VAN
51 A X It I V li.
Dat Koert, niettegenstaande dit alles, de hem aan
gebodene en door zijne moeder zoo vurig gewensch-
te gelegenheid ongebruikt liet voorbijgaan en de ver
zoeking dapper weerstand bood, was niet alleen de
verdienste van zi,n degelijk karakter, maar evenzeer
van het toeval, daar juist in dit oogenblik de ge
zelschapsjuffrouw in den tuin kwam, wier verschij
ning voldoende was om als een heldere zoenestraal
den droevige» nevel en alle gedachten Elan stoffelij
ke belangen te verjagen.
Onwillekeurig maakte bij eene vergelijking tus-
schen de rijke erfgename en de arme gezelschaps
juffrouw, die hem in hare nederigheid en vrouwelij
ke bevalligheid veel meer aantrok en boeide, dan
de belangwekkende dame met al hare schatten en
haar vernuft.
Hoe langer hij echter Flora beschouwde des te
meer viel hem de treurige uitdrukking op van haar
non op sommige plaatsen hun zoozeer gevreesd
kwaad" terwijl het bood, als het ware op de wei
landen ligt te verteren.
Wanneer men dus alles -zoo eens nagaat, ziet
het er op onze velden alles juehalve roorkleurig uit.
Eu wat zal het wezen, wanneer het ongunsti
ge weder ons nog eenigen tijd bij blijft.
De oogsttijd zal weldra daar zijn, en er zal bij
voortduring dezer weersgesteldheid niet te oogsten
zijn.
Wel draagt iedereen de wensch des harten om,
dat spoedig een gunstigen keer van het weder mo
ge plaats vinden, doch de hoop wordt telkens ver
ijdeld.
De treurige gevolgen echter van een en ander
zullen evenmin uitblijven.
Wanneer wij zoo eens nagaan, wat er in het
ver 1 wgten voorjaar door den werkmansstand is ver
diend geworden en wij vergelijken dit bij vorige
jaren, dan maakt zich een mismoedigheid van ons
meester, die over dreigt te gaan in wanhoop. Doch
niet alleen het voorgaande jaargetijde, maar de
zomer laat veel te wensc-kéu over. Halve- weken
kan er slechts gewerkt worden, maar heele we
ken moet er geleefd worden. Meenigeen die in
den Zomer de in den Winter gemaakte schulden
zooveel mogeliik tracht te vereffenen, ziet zich
thans eerder genoodzaakt, door de geringe ver
diensten, nieuwe bij te maken.
De neringdoende burgers ondervinden alzoo in
geen geringe mate den treurigen en nadeeligen in
vloed van den sléchten tijd en de weinige ver
diensten.
Het kan alzoo niet anders of waar in den'Zo
mertijd weinig inkomsten zijn. dat de werkman,
der vertwijfeling nabij, den Winter tegemoet gaat.,
en dat menigeen met hem, 't bange jaargetijde met
bezorgdheid ziet naderen.
Indien, wij herbalen het, geen spoedige veran-
edel gelaat, de bleekheid harer wangen en het smar
telijke glimlachje van den fijnen mond. Maar al te
gaarne had Koert haar gevraagd naar de reden ha
rer droefheid, maar de tegenwoordigheid der dame
en eene zekere bloosheid legden hem het zwijgen
op. Hij kon niet begrijpen, waarom Flora geheel
tegen hare vroegere gewoonte in zijnen viiendclij-
ken groet ternauwernood en de tot haai gerichte
vragen slechts gedwongen beantwoordde, en iedere
toenadering tot hem ontweek, alsof zij hoos op hem
was en met opzet elke ve.klaring zocht te vermij
den.
Dee te vriendelijker en beminnenswaardiger was
daarentegen mejuffrouw Richter zoo vertrouwelijk
en voorkomend als nooit te voren. Zonder zich om
de aanwezigheid der gezelschapsjuffrouw te bekom
meren, schertste en lachte zij met Koert ja eischte
zelfs van hem, dat hij haar teekenonderrieht zou geven,
alsot zij het er op toegelegd had, hem hare neiging
openlijk te ker.nen te geven.
Beleedigd door Flora's koelheid, afgestooten door
hare onverklaarbare handelwijze, die hij niet meen
de verdiend te hebben, schonk hij meer uit t.iotsch
en ergernis, dan uit innerlijken aandrang zijne ge-
heele opmerkzaamheid aan mejuffrouw Richter, en
onderhield zich zoo druk en opgewonden met haar,
dat hij alleen in haar belang scheen te stellen.
dering in de weersgesteldheid waan te nemen is,
waardoor de oogst eenigzins tot haar recht zal
kunnen komen, wat zal er dan van de graange
wassen worden, en wat zal den werkman in staat
stellen, met den winter in het onderhoud van zijn
gezin te voorzien.
Ondanks dat, hopen wij op beterschap, en moch
ten we den toestand wat al te zwartgallig heb
ben voorgesteld, 't is ons wel, altijd, wanneer zich
eene beterschap voor onzen werkmansstand open-
haart, maar toch brengen wij onzen ingezetenen
in herinnering dat zij daarop niet al te zeer moe
ten vertrouwen en bij vooikomende gelegenheden,
wanneer tot leniging der ellende van de armen een
beroep op hunne offervaai digheid wordt gedaan, zij
zicb in geenon deele onbetuigd mogen laten, en de be
langstelling in de armoede onder hunne medemen-
schen niet- door woorden maar door daden moeten
toonen.
Later, indien de gelegenheid zich mocht voor
doen, hopen we hierop nader terug te komen.
In het groote gebied, dat zich ten oosten van
het Uralgebergte uitstrekt tot aan den Stillen O-
ceaan, en waarvan men tot dusver slechts heeft
hooren spreken als verbanningsoord voor misda
digers, zal binnenkort eene lioogeschool worden
opgericht.
In 1875 deed de gouverneur-generaal Kasn i-
koff de eerste stappen bij de Russisdhe regeering
het stichten van eene universiteit in Siberië. Na
dat voorstel in beginsel was goedgekeurd heeft
men langen tijd geaarzeld omtrent de keuze der
plaats, waar de hoogeschool zou worden gesticht.
Men dacht eerst te Iakrutsk, doch toen het bleek
dat deze gunst door die stad niet op prijs werd
gesteld koos men Tomsk dat ook als het eertrum
Terwijl Koert zoo heen en weer dobberde tusschen
de beide dames, waren graat Randaa's gedachten
uitsluitend bezig met de bezitster van miilioenen.
Echte domheid!" zeide hij in zich zeiven, terwijl
hij zijn morgentoilet maakte, ,,den geraakte te spe
len en zich terug te trekken. Vrouwen en vestin
gen willen belegerd worden, vóór zij zich overge
ven. Tegenstand met iedeiendag zwakker, bij vol
harding overw inning zeker. Zai het wijsste zijn als
ik de dame bezoek, bouquet breng en naar haar toe
stand verneem Zal aangedaan zijn, dat ik mij zoo
edel wreek en geen wrok toon. Ben niet bang voor
Bergen, hij is niet gevaarlijk, al woont hij met haar
in één nuis. Gravin Rand'au klinkt toch anders dan
mevrouw v. Bergen. Komt aan het hof, moer zich
dus zeer vereerd gevoelen, als ik haai mijne hand
reik."
Onder zulke gedachten kwam Bodo met zijn toilet
gereed, waarna hij zich in allerhaast naar het vi?-
«chershuis begaf, nadat hij eerst bij den tuinier van
het badhotel den schoonsten ruiker besteld had, die
in de badplaats te krijgen was. Vervuld met zoete
verwachtingen, ging hij recht op zijn doel los toen
hij tot zijn leedwezen den gezantschapssecretaris
ontmoette, dien hij in dit oogenblik gaarne geme
den had.
„Wil naai neef Reibnitz," antwoordde de graat
