Jaarg,
V
71
U MJ
Woensdag 18 April 1888.
feuilleton.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen
F. DIELEMAN,
AXEL.
Buitenlandseli Nieuws.
DUITSCHLAND.
SPANJE.
Bi nnenla n dscIiN i e 11 ws.
20.) najaarsstormen,
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag-- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS: per 3 Maanden
1 maal per week 25 cent; franco per post 30 cent2
maal per week 50 cent; franco per post 60 cent; voor
B e l g i 60 ct. en 1,20. Afzonderl. numm. 3 ct.
DRUKKER UITGEVER
A d v e r t e n t i n van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Vier Duitsche studenten, waarvan twee uit
Freiburg en twee uit Würzburg, waren iaatsle-
den Zondag, in weerwil van alle waarschuwingen
wegens vroegere voorvallen, naar Belfort gegaan,
om er een vrolijken dag door te brengen. Nau
welijks waren zij ei aangekomen, of een troep
stiaatjongens liep hen onder het geroep van
„Pruisen spionnen achterna, en weldra wer
den zij aangevallen door een aantal voorbijgan
gers, waarbij zich eenige soldaten aansloten. Een
der studenten wendde zich tot een Fransch of
ficier met het verzoek, hen althans tegen de sol
daten te beschermen, waarop bij echter kortaf
ten antwoord kreeg; „Nu nog fraaier! Piuisen
helpenDie hebben hier niets te maken'" Bloe
dend cn erg toegetakeld namen de studenten
ten laatste de vlucht naar het spoorwegstation
en konden nog juist in een trein naar Mülhausen
springen om verdere mishandeling te ontgaan
De „Landeszeitur.g" noemt dit voorval eene ei
genaardige illustratie op de bewering, onlangs
door Leroy-Beauiieu in het Journal des Débats
gewaagd, dat Frankrijk het meest gastvrije land
van Europa is. J
Donderdag is te Madrid het doodvonnis vol
trokken aan drie misdadigers. Een hunner
was eene vrouw. Zij viel vóór de strafoefening
aan den voet van het schavot in zwijm.
In vijf jaren tijds was de doodstraf in Spanie
buiten toepassing gebleven.
Te Goes is in den nacht van jl. Donderdag op
DOOB
B. BRAUJf.
Vrijdag een brutale diefstal met inbraak gepleegd
bij de weduwe De R. in de Laurens Pieter van de
Spiegelstraat. Daaromtrent meldt de M. Ct. het
Zeker met, Ferdinand. Er was geen andbr mid
del om u te redden van de moordenaars, die u
opwachten. Maar nu is alles goed. Maak u maar
met angstig om mijne gezondheid, beste man, de
vreugde, dat ik u ongedeerd terug heb, weegt wel
duizendmaal op tegen al hetgeen ik heb doorstaan."
„Moordenaars, die mij opwachten?" vraagde hij
verbaasd en twijfelend. ,.Hoe komt ge aan zulke
verwarde phantasiën?"
„Het zijn geene verwarde phantasiën, lieve Fer
dinand. De dochter van den herbergier uit den
„ttooden Haan" in de benedenstad bracht mij het
bericht van den aanslag, dien booze memchen te
gen u gesmeed hadden, en ontzag geen regen en
storm, hoewel gij een vreemde voor haar zijt. Kon
nu uwe vrouw minder doen
's Nachts te 1 uur verschaften zich de dieven,
twee in getal, door verbreking var. het hek ach
ter de woning en de ruiten in het achterraam
toegang.
De weduwe zelve hielden zij ouder de dekens
en namen haar de gouden stukken af, welke zij
gewcon was 's nachts op te houden. De meid,
die in een aangrenzend kameitje sliep, weid het
stilzwijgen opgelegd met bedreiging, dat men haar
bij het eerste gerucht, dat zij maakte, het leven
benemen zon. Het zaakje ging dan ook zoo stil
zijn gang, dat een politieagent, aldaar te kwart
over één op zijne ronde passeerende, niets bemerk
te. Ofschoon men vermoeden heeft op een ouden
bekende der justitie, evenals de wed. De R. van
Biezelinge afkomstig, is hieromtient niet zeker
heid nog niets te zeggen, daar de slachtoffers de
dieven niet konden herkennen, wjjl zij zich geheel
zwart hadden gemaakt en witte mutsen opgezet
hadden.
Nader meldt de N. R. Ct. dat zijn ontvreemd
ongeveer 4000 aan Nederlandsch bankpapier
waarbij twee biljetten van ƒ1000; de volgende
sieraden, zooals die in Zuid-Beveland worden ge
dragen 2 paar gouden spelden1 paar kleine
dito 2 paar parels met gouden steelen 1 paar
gouden hoofdstukken; 10 gouden ringen, van wel
ke 1 met de letters J. B. 1 stel zilveren broeks-
knoopen 1 stel kleine dito 1 paar gouden liemds-
knoopen 1 paar zilveren broekstukken 1 rij zil
veren knoopen 1 zilveren tabaksdoos met dito pij
penkooter2 vierkante zilveren snuifdoozen'l
dito peperrnuntdoos 1 paar gouden bellen.
Van dezen diefstal worden verdacht Hendrik
„Welken aanslag? Ik begrijp het nog niet goed.'
„Hoor dan, Ferdinand" en zij vertelde wat
zij van Anna had gehoord, en wat haar in het
boschje was overkomen. Toen zij haar verbaal ge
ëindigd bad, sloot Ferdinand haai in zijne armen
en drukte een gloeienden kus op hare lippen.
„Mijn braaf, moedig vrouwtje," zeide bij met
bewogen stem, „dan dank ik u dus nu mijn leven
zooals reeds tot nu toe mijn levensgeluk. Zeg, hoe
kan ik ooit zulk eene groote schuld voldoen?
Doch die lui zullen hunne straf niet ontdaan. Zoo
dra wij te Ostheim terugkomen, roep ik° de hulp
der politie in, om die schelmen aan hunne ver
diende straf over te leveren."
Daarbuiten hoorde men paardengetrappel en het
knarsen van raderen over den steenachtigen grond
„God zi) gedankt; daar is Möller met het rij-
tmg; het is nu de hoofdzaak, dat gij naar huis én
in bed komt. Gevoelt ge u sterk genoeg om den
terugtocht aan te nemen
„Ja." knikte zij. „Nu ben ik weer geheel in
orde. De angst om u had mij meer aangegre
pen dan de regen en de inspanning."
Toen Reimann de deur opende, stond de oude
Mollei er voor.
„Mag ik binnenkomen, mijheer
„Kom maar, Möller; het is alles goed „afgeJoo-
Oxkene, 37 jaar, en Jacobus Roozendaal, 36 jaar.
De officier van justitie verzoekt opsporing, aan
houding en opzending.
Zooals men weet - schrijft de M. Ct. -
kent de grondwet aan de leden' der Tweede Ka
mer tot schadevergoeding van reiskosten, eens
heen en terug, voor elke zitting een som toe
als naar de afstanden dooi de wet wordt be
paald. Bovendien wordt den leden als verdere
schadeloosstelling een som van ƒ2000 's jaars
uitgekeerd. „Deze schadeloosstelling" zegt
artikel 89 der grondwet - „wordt niet genote°n
(door de leden die het ambt van minister beklee-
den,) nog ook voor den tijd der zitting door hen,
die gedurende de geheele zitting afwezig ble
ven."
Daar nu de rekenkamer van meening is dat
de schadeloosstelling niet is verschuldigd na de
sluiting eener zitting en die sluiting dit jaar
reeds heeft plaats gehad op 27 Maart, terwiil do
nieuwe zitting thans nog niet is geoptnd, is de
oude kwestie over die uitkeering weer ie' berde
gekomen. Naar men verneemt, zou zich echter
de rekenkamer reeds hebben neergelegd bij de
meening dat de regeering, de schadeloosstelling
verschu.digd is tot de opening der nieuwe zit
ting.
- De acte-examens in Zeeland ziin jl. Vrii-
dag afgeloopen. "J
In het geheel werden geexamineerd 19 vrou
welijke en 40 mannelijke candidaten.
Van de eersten slaagden er 10 terwijl er 9
werden afgewezen, en van de laatsten verwier
ven er 24 de acte, en 16 werden er afgewezen
- Het „Dagblad" heeft gemeld, dat de geheele
rechterzijde van de Kamer zich reeds verstaan
had over de keuze van den Voorzitter. „Met de
meeste zekerheid kunnen wij mededeelen (zogt
de Maasbode), dat onderscheidene katholiek© le
den hiervan niets weten. Niet dus de geheele
pen „Dat is gelukkig, Een doodelijke schrik o-
verviei me, toen ik mevrouw zoo plotseling voor
mi] zag staan. Ik meende, dat er een ongeluk
gebeurd was. Buiten staat het wagentje; en droo-
ge kleêren heb ik ook meegebracht. Het is het
Zondagsche goed van mijne Lize. Het zal u wel
met piecies passen, maar, zooals u weet, nood
breekt wet. En daar ik toch naar het dorp oing
dacht ik, dat het wel goed zou zijn, als ik hier'
vrouwelijke hulp had, want men kan nooit weten,
wat er nog gebeurt, er daarom heb ik mijre doch
ter maar meêgebracht. Mag ze binnenkomen
„Hartelijk dank, goede Möller," zeide Emma
glimlachend.
,Lize, kom binnen!" riep de oude. „Kom, geneer
u maar niet, geef meviouw de hand. Dat is
immers uw Zondagsgoed. dat ge daar hebt? Goed.
En nu willen we u alleen laten, mevrouw, dan
kunt u drooge kleeren aantrekken, anders kon u
nog wel eens eene zware verkoudheid opdoen."
De mannen vei lieten de kamer en gingen den
gang in, „Wij rijden over Herms." zeide Reimann
„en vandaar den straatweg langs naar Ostheim!
Ik heb er mijne reden voor dezen weg te kiezen."
Wordt vervolgd
