No. 182. Zaterdag 51 1888. 5e Jaarg. voor Zeeuwsch-Vlaanderen. Nieuws- en Advertentieblad F. DIELEMAN, Buituniandscli Nieuws. FELILLETOA. Binnenlandsch Nieuws. DiTÉkd verscliynt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond ABONNEMENTSPRIJS per 3 1Maanden 1 maal per week 25 cent; franco per post 30 cent 2 maal per week 50 centfranco per post 60 centvoor B r L G i 60 ct. en 1,20. Afzonderl. numm. 3 ct. DRUKKER - UITGEVER AXEL. Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent; voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren. De raad van Onderzoek in zake den rumoerigen Franschen Generaal Boulan- ger heeft dezen met algemeene stemmen schuldig bevonden aan overtreding der krijgstucht en hem ter pensionneering (ontslag) aanbevolen, met welk advies de Ministerraad zich heeft vereenigd en <lat vervolgens door President Caruot is bekrachtigd. Boulanger, als niet meer in dienst, is dus verkiesbaar als Afgevaardigde, en best mogelijk is het, dat, bij de herstem ming die in het departement Aisne tus- schen hem, een radicaal en een con servatie! moet plaats hebben, hij de meeste stemmen op zich vereenigt. In 'k lands vergaderzaal is hij waarschijn lijk, als zoovele andere schreeuwers vóór hem, waarschijnlijk het spoedigst on schadelijk gemankt. Hier komt men met binnen met een wapperende vederbos op den hoed, hier baten geen capriolen van een gedresseerd ciicuspaard, hier heeft men geen publiek, dat alleen op iemands verschijnen in geestdrift los barst en doodgewone frases als woorden der wijsheid toegejuicht, hier dient men met iets werkelijks en iets degelijks voor den dag te komen, en hier is dus de aangewezen plaats waar een leeg- ie.) NAJAARSSTORMEN. DOOR B. BRAL V. „Verder verderdrong Emma bij baar aan met bestorven lippen. ,Ik was in mijne kamer ze ligt naast de ach terkamer ging Anna voort, „en kon ïedet van de luid gesprokene woorden hooren. Eenigen meen den, dat men dien Reimann een pak slaag moest geven, dat hem zijn leven lang beugen zou. Als liij door liet werken, was de geheele onderneming bedorven. Doodslaan willen we den hond- schreeuwde een ander. Aan hunne stemmen hoor de ik, dat ze reeds allen dronken waren. Eendeed bet voorstel om mijnbeer Reimann op te wachten en te overvallen, ate hij naar buis ging, en toen schreeuwden ze allen hoeraen wapenden ze zich met bezemstokken en latten van het staketsel naast ons o 1 mevrcuw Reimann, ze zijn al on- hoofd en een maker van vertooning 't het spoedigst afleggen zal en moet. Keizer Frederik heeft gelast, dat de door hem gepresideerde en door den Kroonprins bijgewoonde Ministerraden voortaan „Kroonraden" zullen heeten. Voorts heeft Z. M. bevolen, dat in het kerkelijk gebeds-formulier de woorden; „Laat Heer, uwe genade groot worden over den Keizer, onzen Koningen Heer zullen gevolgd worden door de bij—stel ling- „Uwen dienstknecht." Ook bij an deren dan bij de streng rechtzinmgcn vindt deze verordening des Keizers, van wien men niet gewend is, dat hij iets om den vorm doet, sympathie en waardee ring. Te Bucharest is liet nog steeds aan 't gisten. De Afgevaardigden, die tot de oppositie behooren, brachten Maandag een aantal hunner aanhangers naar de Kamer mede, ten einde daar rumoer te maken. Zelfs werd een revolverschot gelost, waardoor een der beambten werd gedood. I)e menigte werd door de suldaten uit- eengedreven. Daarbij werd echter, daai met losse patronen werd geschoten, nie mand gewond. Wel werden verschei dene afgevaardigden en journalisten in „Erfwaar waar willen ze hem opwachten?' stamelde Emma. „In het Hermsche boschje, daar waar de weg zich verdeeltze weten, dat mijnheer daar voor bij moet een vreeselijke angst he'-'ing me, en ik ben hierheen geloopen, net zooals ik was, ik wist geen anderen raad." De jonge vrouw drukte hare handen op haar kloppend hart. Dus was haar angst toch met zon der grond geweestde dolle hersenschimmen en schrikbeelden hadden eene tastbare gestalte aan genomen. Maar nu was er geen tijd meer tot dra len, tot angstig zijnzij moest handelenmis schien hing het leven van haar echtgenoot van eene enkele minuut af. Bliksemsnel vlogen verschillende gedachten haar door het. hoofd. Den wagen te laten inspannen duurde te lang; zij wist immers met wanneer Fer dinand van de fabriek zou wegrijden.. Misschien was hij al onderweg nn, op dit oogenblik mis schien reeds in strijd met hen, die hem opwachten. Neen riep zij, „en zelfs al was het nog tijd, zouden dan die schurken mijn rijtuig, dat zij ken nen, laten voorbijl iiden Zij ging handenwrin gend een paar malen de kamer op en neêr. Ook Frits kon zij niet zenden, de arbeiders keuden ook Naar men meldt heeft de Duitsche keizer wegens zijn ziekte een gedeelte zijner werkzaamheden aan den kroon prins overgedragen. De „Freisïnnige Zeitung doet uit drukkelijk uitkomen, dat dit slechts een vertegenwoordiging, maar geen mede- regentschap is. De prins treedt dus uit sluitend in enkele gevallen als verte genwoordiger zijns vaders op en is dus strikt gebonden aan de beginselen van keizer Frederik's regeeringsprogramma. Overigens blijft de toestand des kei zers gunstig. Zaterdag werd te Chariot- tenburg onder zijn voorzitterschap de eerste ministerraad gehouden. Alle i rui sische ministers waren daarvoor naar Charlottenburg gekomen. De werkzaam heid heeft een goeden invloed op liet gestel van den patiënt, zoodat de ge neesheeren gegronde hoop hebben, dat de keizer nog ge rui men tijd zal leven. Z. M. de Koning verleende Zaterdag jl. deeei- ste officieele audiëntie sedert zijne jongst® ong®" steldheid. Naar men mededeelt, gaf Zr. Ms. nog altijd krachtige gestalte en fiere houding den in druk, dat 's Konings gezondheidstoestand aan merkelijk verbeterd is. hem- |M Tk zelf," riep zp, „ik zelt zal gaan Daarop schelde zij zoo hevig, dat de knechten het kindermeisje in allerijl kwamen toeloopen. „Adèle, geef mij mijn regenmantel, gauw! Frans, gn zorgt er voor, dat er gedurende mijne afwe- zigheid niemand In buis komt, niemand, hoort ge. Frits moet de deur stevig sluiten." Toen wendde zij zich in de grootste opgewon denheid tot Anna. „Ik dank u, meisje, blijt hier tot ik terugkom. Ge zijt doornat en uitgeput. Neen, neen," verzette zich Anna, „ik moet naar hui's vader vermoordt me, als hij hoort, waar ik geweest ben." „Nu ga dan. Hoe heet ge „Anna Heinpel." Nogmaals dank ik u; ik zal u met vergeten. In koortsachtige haast had zij die wooiden ge sproken nu sloeg zij den grijzen regenmantel om, die haar het kindermeisje gebracht had, en trok de kap over haar hoofd, zoodat bijna haar gelieele gelaat verborgen was. „Zoo zal men mij met herkennen," fluisterde zij, terwijl zij een blik in den grooten spiegel wierp. Toer. zij op het punt stond de kamer te ver laten, keerde zij nog eenmaal terug en ijlde naar den leunstoel, waarop het kind nog steeds rustig

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1888 | | pagina 1