RSaaMBJrrwjjgsr
mm
No. 178. Zaterdag 17 1888.
5e Jaara-,
Nieuws- en Advertentieblad
F. DIELE1LVN,
axel
voor Zeeuwsch-Vlaanderen
Buitenlandse!* Nieuws.
FEUILLETON.
B,lÏi* 60 ct. en 1,20. Afzonderl. numm. 3 ct.
DRUKKER - UITGEVER
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent Groote letters:wor en
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlij
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Zij die zich met 1 April a. s. op dit
blad abonneeren, ontvangen, naar gelang
het abonnement, de vóór dien datum
verschijnende nummers 9ratl^
J De Uitgever.
Volgens de „Norddeutsche Allgemei-
ne Zeitung" heeft de agitatie, waarin
prins Bismarck sedert een paar dagen
heeft verkeerd, zijn gestel krachtig aan
getast. Het overlijden des Keizers heeft
hem diep geschokt, en daarbij is de oucle
zenuwpijn weder opgekomen. Daarom
heeft prof. Schweninger liem op de reis
naar Leipzig vergezeld en hem thans
dringend aanbevelen, rust te houden en
zijne werkzaamheden zooveel mogelijk te
Het doodenmasker, door Reinhold
Begas op het lijk van Keizer Wilhelm
genomen, is geslaagd. In het daaruit
verkregen model is dan ook tot in cie
geringste onderdeelen, alles scherp en
duidelijk wedergegeven. Volgens de be
richten valt het echter moeilijk, terstond
den Keizer er uit te herkennen, doordien
na den dood de bovenlip zoodanig is in-
13.) NAJAARSSTORMEN.
DOOR
II. B R A U N.
Weet u, mijnheer Reimann, ei is tegenwoor
dig te veel slecht volk onder de arbeiders, en dat
wil niet eerder naar rede luisteren, alvorens het
aan eigen lichaam de schade heeft ondervonden.
We hebben er eenigen, vooral m de groote ma
chinezaal, die ik tot alle mogelijke schandelijke da-
„faat acht. Het meerendeel bestaat uit jon-
ge bra4 tteb die laten zich gemakkelijk verier,
den hebben het'hoofd vol van de nieuwe rdeeen
en schreeuwen ook mêe, deels vcor de 8raP'deel®
vp werkelijk gelooven er iets mede door te
zetten. Van die hebben we verder niets te vree
zen maar er zijn er nog van dat soort als Bur-
meister en wat we van die nog te wachten heb
ben, als de werkstaking eenmaal is uitgebroken,
■dat'mag de hemel weten."
gevallen, dat het gelaat rondom den mond
zeer verwrongen is.
- Bijna gelijktijdig heeft te Berlijn
Maandagnacht de uittocht van den ou
den en de intocht van den nieuwen Kei
zer plaats gehad. Langs den histonschen
triomfweg, genaamd Ónder de Linden,
werd met groote staatsie hel lijk van kei
zer Wilhelm overgebracht, om te worden
tentoongesteld in den Dom, onder welks
rrewelven verscheidene Hohenzollerners
hunne laatste rustplaats hebben gevon
den. En bijna tegelijkertijd kwam inhet
naburige Charlottenburg in alle stilte de
spoortrein aan, waarmede de nieuwe kei
zer uit San liemo was overgekomen. Het
was een indrukwekkend schouwspel, daar
voor het keizerlijk paleis die geheele wyde
ruimte bezet door eene volksmenigte van
honchwdduizenden, die m diepe stilte het
oogenblik stonden af te wachten, waarop
het sterfelijk hulsel van den grijzen mo
narch zou worden weggebracht. Onder
den klokslag van het middernaehtsuui
werd het portaal van het paleis geopend
en de lijkkist door tien oude hofdienaren
naar buiten gedragen. Aan het hoofd
van den stoet reed een detachement zware
cavalerie der garde, de blanke harnassen
evenals de adelaars en vaandels met rouw
floers omhuld. Achter hen kwamen de
•euzengestalten der grenadiers uit Rots
„Het zal zoon vaart niet loopen, Holler.
Ik hoop bet ookmaar we zullen op onze
hoede zijn. De nachtwacht is toch op zyn post,
en voor de beide wolfshonden hebben z
bazenden eerbied." r„
„Geef dus een kwartier voor het sluiten der f
brièk met de bel het teeken.dat de«keidmizieh
op de plaats moeten verzamelen. Dan zullen J
ten minste zien wie vóór en wre tegen ons
Nadat de opzichter zich yerwpderd had, gi g
Reimann weder aan bet werk. Hij schoof^dei boe
ken op zij, en begon brieven te schrijven, waar
van ev al een heele stapel op zijn lessenaar lagen
Hij moest beproeven den dreigenden slag zoo zacht
mogelijk te doen aankomen of geheel af te
den Wat kwam het er op aan, al werkte hij een
paar dagen lang tot middernacht toe.
De uren vlogen met buitengewone snelheid voor
bij en bijna verschrikt rees hi, op ^en hij de bel
hoorde luiden. Nauwelijks deed de metolen to g
hare stem hooren, of de plaats vulde zich reeds
met werklieden, die uit alle werkplaatsen toe
stroomden, verbaasd zijnde, dat zy op zoo n '«ge
wonen tijd samengeroepen werden. Ecbtervermoe-
den allen wel, dat nu hun lot en dat van de fa
briek zou beslist worden.
Eene afwachtende stilte heerschte er onder de
dam, in de uniform der vorige eeuw.
Daarop volgde de lijkkist, gedragen door
beiaarde soldaten, eene smalle zinken
kist, met een zwart kleed er over, waarop
de keizerlijke standaard lag uitgespreid.
Onmiddellijk achter het lijk kwamen s
Keizers bedienden, bijna allen grijsaards,
sommigen reeds diep voorover gebukt en
allen schreiende. Eemge generaals droe
gen den helm en de wapenen van hun
overleden opperbevelhebber, /ij werden
gevolgd door de detachementen grena
diers en kurassiers. De stoet was om
ringd door twee rijen fakkeldragers en
tusschen de afdeelingen waren er mu
ziekkorpsen van verschillende wapenen,
maar zonder zich te doen hooren.
Voor de aankomst van den nieuwen
keizer was aan het station YVesteinden
bij Charlottenburg waar /- M. moest
aankomen, eene lange tent opgeslagen
ten einde hij, uit den spoortrein!) stap-
pende, naar het rijtuig kon komen.
Na de wederzijdsche begrooting stap
te de Keizer af, trok zijne kraag op en
ging met snellen tred, de aanwezigen
met de hand toewuivende, naar zijn ge
reedstaande equipage, waarin een zijner
o-eneesheeren bij hem plaats nam.
Volgens de ontvangen telegrammen
moet de ontmoeting te Leipzig tusschen
den Keizer en prins Bismarck uiterst
kloeke schaar, slechts een onderdrukt gemor ging
van mond tot mond, dat echter teistond verstom
de, toen Reimarn uit het kantoor kwam en op de
bovenste trede van de trap bleef staan.
Aller oocen waren in ademlooze spanning op
hem gericht. Niemand bemerkte, hoe voorzichtig
de achter buitendeur geopend werd en eene gestaj'
te den gang binnensloop, een oogenblik rondkeek
en toen zoo snel mogelijk den trap naar de zolde
ring opwipte.
Mannen," begon Reimann met vaste stem, ik
heb u laten samenroepen, om u mijn laatst, onver
anderlijk antwoord te geven op de eischen, die ge
mij door de mannen wien ge uw vertrouwen ge
schonken hadt, hebt laten stellen. Na een zorg
vuldig en nauwkeurig onderzoek mijner boeken ben
ik tot hetzelfde besluit gekomen, dat ik uwen af
gevaardigden reeds vooruit gezegd heb ik kan en
mag aan uwe eischen niet voldoen, zondei den
goeden naam der fabriek in dt waagschaal te stel
len."
„Dat is het oude deuntje, dat kennen we al,
riep er een uit de menigte.
„Wat ik u echter nog te zeggen lieb, zal u min
der bekend zijn. Ik geloof, dat ik in al mijne
handelingen getoond heb, dat ik het goed me u
meenik heb u beschouwd als gezellen, want we
