Woensdag 28 Februari 1888. Jaarg.
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
Nieuws- en Advertentieblad
F. DIELEMAN,
Buitenlandse!» Nieuws.
FEUILLETON.
4
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond,
ABONNEMENTSPRIJS per 3 Maanden
1 maal per week 25 cent; franco per post 30 cent
maal per week 50 centfranco per post 60 centvoor
B b l g i S 60 ct. en 1,20. Afzonderl. numm. 3 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advert entiën van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent Groot.
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
De pogingen van Labouclière c. s. om,
door middef der buitenlandsche politiek,
het Salisbury-Kabinet in moeielijkheden
te brengen, zijn niet als gelukt aan te
merken, Gladstone wilde hun Woensdag
niet ter hulpe te komen. In plaats van de
onderschrijven het gevoelen van hunnen
woordvoerder: „Harry of Northampton,
dat de Premier Engeland in eenen Eu-
ropeeschen oorlog zoekt te wikkelen als
eene afleiding voor de Iersche moeielijk-
heden, verklaarde de chef der vrijzinni
ge partij zich te tevreden met de uit
eenzettingen van Sir. J. Ferguson, die
weliswaar niets bijzonders uiteenzette en
zich bepaalde tut eene herhaling der ver-
•zekering, dat Albion zich door geenerlei
iractaat heeft laten binden, maar die toch
in den stelligsten trant betuigde, dat de
reweering fen bate der handhaving van
den Europeeschen vrede werkzaam is
geweest en nog werkzaam is. Gladstone
keurde het ook goed, dat de regeering
inzao-e of mededeeling weigerde van nog
loopende onderhandelingen met de groote
mogendheden. Kortom: de gewezen pre
mier had letterlijk niets aan te merken
op de tegenwoordige buitenlandsche po
litiek van ILord Salisbury. Als een na
tuurlijk en logisch uitvloeisel ried hij
Labouclière aan, zijn amendement op
het adres van antwoord op de troonrede
te laten varen. Dit moet den collega van
Bradlaugh wel hard gevallen zijn, maar
de partijzucht bleef gehandhaafd, en Glad
stone werd gehoorzaamd.
Behalve in Iersche kringen, beeft het
bericht dat Chamberlain er in geslaagd
is een tractaat met de Vereemgde Sta
ten te sluiten, waarbij die eeuwige vex-
ata quaestiu: de visschenjmoeilijkheid
tusschen Canada en de Unie uit den weg
wor dt geruimd, eene algemeene bevre
diging alhier gewekt, vooreerst omdat
daaruit blijkt dat de Iersche invloed in
de Vereenigde Staten, die natuurlijk te
gen de Engelsehe onderhandelaars ge
keerd was, veel minder belangrijk is dan
menigeen waande, maar dan ook, dewijl
het o-esloten tractaat een einde maakt aan
reeds al te lang bestaande discussiën en
wrijving tusschen de betrokken partijen in
Noord-Amerika.
Uit dépêches uit Roronto blijkt ons,
dat velen in Canada ontevreden zijn met
de verkregen regeling. Dat was te ver
wachten. Dezulken hadden een onwrik
baar program, behelzende eene reeks van
eischen, waarvan niet afgeweken worde
mocht op straffe van anders als landver
rader te worden uitgekreten. De Engel
sehe regeering heeft van den aanvang at
g.) NAJAARSSTORMEN.
DOOK
B. B R A Tl
Heel nauwkeurig. Aan de linkerzij van het
groote achtergebouw is het kantoor aangebouwd
Reimann bewoonde vroeger ook de kamen. Van
buiten af komt men door eene deur dadelijk m het
voor-portaal, en daarna in het kantoor, ^^ar ikwel
twaalf keer geweest ben. Ook nu nog, toen ik
mijn loon haalde. De geldkist staat naast den
lessenaar van Reimann, rechts tegen den muur. Ze
is van Reimanns vader afkomstig en van zeer oude
constructie. Ze te openen is voor een slotenma
ker zuiver kinderspel. In ieder geval neem ik eene
Dat is erg onzeker," zeide Hempel aarzelend,
„het zou beter zijn, als we den sleutel konden kig-
ge"bien draagt Reimann altijd bij zich en neemt
geweigerd zich op hun standpunt te
plaatsen. Zij heeft terecht ingezien, dat
iet vraagstuk niet voor eene bevredigen
de oplossing vatbaar was, of men moest
van weerskanten met eene bereidwillig
heid komen om te geven en te nemen.
Het is niet aan te nemen, gelijk ik
meermalen deed uitkomen, dat Engeland,
ter wille van Canada's visschenjen, ern
stige verwikkelingen met de Vereemgde
Staten zou verkiezen uit te tokken. De
houding van Chamberlain c.s. bevestigde
die opvatting. De Engelsehe onderhan
delaars hebben eene billijke regeling ge_
troffen, die de wederzijdsche eischenzoo
veel mogelijk bevredigt. Meer vrijheid
mindere restrictie ziedaar den hoofd
inhoud van het nieuwe verdrag. Het
zal wel een paar jaren nog duren, aho
rens het in werking treedt, want het be
hoeft de bekrachting nog van meer dan
één Parlement, maar aan die bekracht
gino- mag men redelijkerwijze met twij
telen. Hangende de noodige ratifica
tiën hebben de Engelsehe onderhande^
laars zekere vrijwillige, voorioopigere
geling der visschenjen in Amerikaansche
In Canadasche wateren voorgesteld, waar
mede vermoedelijk genoegen zal woi
den genomen. Ook daaruit blijkt
geest voor toenadering en verzoening.
hij mee naar huis. De schelm is te voorzichtig
Kunnen we hem den sleutel met afnemen, als
hij"'s avonds naar huis rijdt?" vraagde Hempel,
terwijl hij zich tot den arbeider neigde, en hem
met zijne kleine oogen, die van opgewon en ei
als dwaallichtjes heen en weer flikkerden, in het
gelaat zag. „Het Hermsche boschje is om dezen
tijd eenzaam." t.
Ge zijt een pracht van een kerelriep Bur
meister verheugd uit, tei wijl hij den waard op den
schouder sloeg, „ik heb er ook al over gedacht,
om dien hoogmoedigen patroon met een paar ste
vige kerels op te wachten, en hem dan de belee-
digingen, die hij mij aangedaan heeft, terug te
betalen. Het kost mij maar een enkel woord,
en we hebben een balf dozijn mannen te enzer be
schikking. Het is mij geen cent waard, om zulk
eer. geldwolf en afzetter er om koud te maken.
De herbergier schudde angstig het hoofd.
Geen moord," fluisterde hij, „het is met noodig,
en "ik kan geen bloed zien. We wachten hem on
derweg op, slaan hem met een flinken knuppel te-
een den grond en ontnemen hem den sleutel. Dat
is alle?, wat we noodig hebben. Waarom zullen
we hem van het leven berooven
Ge hebt geen moed," zeide Burmeister spot
achtig lachend, „zeg het maar ronduit. Maar ik
wil mij op den kerel wreken en wanneer hg daar
bij opkomt, wat gaat hef aan Ik.uïm^
volkje wel vinden, en heb u niet noodig
zijn er genoeg onder ons. die hem al lang wat
t0e,ewt"sb'ochbverstandig, Frans. ge znUmeiu-.
drift alles bederven," verzocht de j
hoofdzaak is toch, dat we geld krijgen. Als Hans
klapt, of misschien reeds geklapt he'lt
Verdraaid bromde Burmeister, „ge g
lijk. We moeten er aan denken hoe
dén wind zullen wegkomen. Ik heb geen lustrn*
16 ^Laat °daatom uwe gedachten aan wr?k
toch niets inbrengen, maar varen. Denk er
over na, boe we aan geld zullen ko
Bui meister keek nadenkend met hRh
de hand, in zijn glas, terwijl Hempel hem aanzag,
alsof hij dien? gedachten op zijn gelaat wüde
zen, zonder hem echter te storen.
„Het geeft niets, Hempel," begon hg na een
poosje, „aan den sleutel behoeven we niet l«>g
te denken. Het is te gewaagd, en al geluk1
hem Reimann te ontnemen, zco komen we
meê toch niet veel verder, want we weten
volgens welk geheim het slot moet geopend
den. Ik zal de geldkas wel open krijgen,
