IVo. IT
Zaterdag 18 Februari 1888. 5e J
<iaarg.
/Y M U kl \J O u
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch- Vlaand eren
F. DIELEMAN,
Buitenlandsch Nieuws.
FEL1LLETOA.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS per 3 Maanden
1 maal per week 25 cent; franco per post 30 cent; 2
maal per week 50 centfranco per post 60 centvoor
België 60 ct. en 1,20. Afzonderl. numm. 3 ct.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren.
Uit Brussel schrijft men aan de N.R Ct.
Nieuws uit onze staatkundige wereld
valt er weinig te melden. Een paar da
gen heeft het publiek zich druk bezig
gehouden met het oplossen van een raad
seltje, of de oud—afgevaardigde Van der
Smissen al dan niet de gevangenis té
Bergen verlaten had, totdat de regeering
de attentie had, dezen oud—leider der
„independenten" nog juist vóór het carna
val in vrijheid te doen stellen. Hoe min
der er echter over dezen persoon nog
gesproken wordt, hoe beter, want waar
lijk reeds meer belangstelling heeft hij
gewekt dan hij verdiend heeft.
In de Kamer zijn reeds sedert eeni—
ge dagen de beraadslagingen over de be
grooting van landbouw, schoone kunsten
en openbare werken aan den gang, en
waarschijnlijk zullen zij nog verscheide
ne zittingen in beslag nemen. Vervolgens
komt de spoorwegbegrooting en daarna
de begrooting voor binnenlandsche zaken
aan de orde. Daarbij zal het groote po
litieke debat plaats hebben, hetwelk tel
ken twee jaren vóór de periodieke ver
kiezingen pleegt gehouden te worden,
en stellig zal dit van langen duur zijn,
zoodat het zelfs de vraag is of de be-
grooting van binnenlandsche zaken vóór
5.) NAJAARSSTORMEN.
DOOR
B. BRAUK.
Er ontstond nu eene onbeschrijfelijke verwar
ring; het scheen, dat beide partijen in het volgen
de oogenblik handgemeen zoudtn zijn, toen eene
Iheldere stem, die, niettegenstaande het woeste ge
weld duidelijk verstaan werd, tot de woedende me
nigte eenige woorden riep, die eene bijzondeie
macht op de opgewonden groep schenen uit te
oefenen; want bijna oogenblikkelijk bedaarde bet
getier. Daardoor gelukte het Reimann, die zeer
bleek geworden was, zich nog eenmaal gehoor te
verschaffen.
,,Weest bedaard en verstandig, mannenriep
hij. „Schaamt ge u niet gemeene zaak te maken
met dat nietswaardige jongmensch Zijt ge fat
soenlijke werklieden, dat ge op zulk eene wijze
tot mij komt Gij allen kent de regelen der fa-
het Paasch-reces aangenomen zal zijn.
Daarna blijven er nog slechts een twin
tig zittingdagen vóór het uiteengaan der
Kamer, hetwelk in jaren van periodieke
verkiezingen omstreeks half Mei pleegt
te geschieden. Veel kan er dus niet meer
worden afgedaan, en aangezien de wet
op het verleenen van academische gra
den niet wachten kan, omdat de termijn
harer geldigheid afloopt, en het daarom
trent uitgebrachte rapport der centrale
sectie de verschillende daarmede samen
hangende quaesties zeer breed behan
deld heeft, is er alle kans dat zij ook
in de openbare zitting tot breede discus
sies aanleiding zal geven, zoodat de re
geering er waarschijnlijk wel in slagen
zal, aan de behandeling van het wets—
voorstel-Coremans vóór de verkiezingen
te ontkomen. In een vorigen brief heb
ik uwen lezers reeds de redenen me
degedeeld, waarom er haar veel aan ge—
Dgen is, vooreerst niet weder de Vlaam-
sche taalquaestie op het tapijt te doen
komen, omdat zij daardoor tusschen twee
vuren geraaktaan den éénen kant de
eisehen harer Vlaamsche aanhangers en
aan den andereu kant de kwade kansen,
om in het Waalsche land haren zwak
ken aanhang geheel te verspelen.
In onze militaire kringen loopen er
ongunstige geruchten omtrent den bouw
briek, die overal in de zalen en in de werkplaat
sen aangeplakt zijn, en die duidelijk zeggen, dat
wanordelijkheden en verzet met oogenblikkelijk
ontslag gestraft worden. Ge hebt u aan die re
gelen onderworpen. Wilt ge nu uw woord bre
ken, door u met gpweld te verzetter., omdat ik
die drie, die zich tegen de vastgestelde regelen
vergrepen hebben, wegzend
„Mijnheer Reimann heeft gelijk weest be
daard," klonk dezelfde heldeie stem uit het mid
den der aibeiders. Reimann zag tevergeefs om
naar den spreker, die zulk eene raadselachtige
macht over zijne makkers uitoefende het was on
mogelijk hem te ontdekken.
„Hebt ge iets van mij te eisehen," ging hij
voort, „zegt het mij dan, zooals het eerlijke werk
lieden past. Kiest eenige vertrouwde mannen on
der u uit, en zendt ze in mijn kantoor. Wat ik
u kan toestaan, zonder het bestaan van het ge
heel te benadeelen, zal gaarne geschieden. Maar
met geweld laat ik mij niets afdwingen. En nu,
gaat nu rustig aan uw werkMöller luid de
blok
Het sein, om aan het werk te gaan, weerklonk
en de menigte, hoewel steeds nog morrend en
twistend, ging uit elkander. De bezadigden be
hielden ditmaal nog de overhand, het oogenblik-
der forten aan de Maas; waarbij zich
allerlei onverwachte teleurstellingen zou
den openbaren: tengevolge waarvan de
raming der kosten geheel onvoldoende
zou zijn, zoo zelfs dat men reeds van
minstens het dubbele cijfer spreekt. Wat
daarvan is, valt met zekerheid niet te
zeggen, maar bestaat er grond voor de
geruchten, dan zal ook buiten de mili
taire kringen wel spoedig blijken wat er
van de zaak is.
De toestand van den Duitschen Kroon
prins na de operatie is tot dusver be
vredigend. Dit alles verandert echter
niets aan de kwaal, en de gevolgen blij-
ven onberekenbaar. Bij de operatie
zelve moest de grootste omzichtigheid in
acht genomen worden, daar wegens
den toestand van het strottenhoofd de
zoogenaamde diepe tracheotomie of lucht
pijpsnede noodig was en allicht een
plotselinge hartverlamming kon veroor
zaakt worden door het binnendringen van
lucht in de geopende bloedvaten zoodat
wel een geoefende en vaste hand voor de
operatie noodig was. Men meende aan
vankelijk de komst van prof. Bergmann te
kunnen afwachten; maar een nieuwe ver—
stikkingsaanval maakte elk uitstel onmo
gelijk en noodzaakte dr. Bramann om zelf
de verantwoordelijkheid opzich te nemen,
Hij kweet zich uitmuntend van zijne zware
kelijk gevaar was geweken. Weldra snorden de
wielen, ratelden de machines en dreunden de ha
mers. De fabriek was in vollen gang,
Reimann echter zat op zijn kantoor, met de
hand onder het boofd. Vol zorg dacht hij na
over hetgeen geschied was. Was ook voor dit
maal de storm bezworen, hij had nu de overtui-
ging gekregen, dat de band, die het volk in orde
meet houden, reeds te los was geworden, en dat
daarom de gebeurtenissen bezwaarlijk op dit punt
der ontwikkeling zouden blijven staan.
HL
In eene der nauwste en vuilste van de bene
den stad lag de herberg „In den roeden Haan,"
eene arbeiderskroeg van den minsten rang. De
herbergier was eerst voor korten tijd in Ostbeim
komen wonen, had echter onder het jongere werk
volk spoedig groote klandizie gekregen, omdat hij
als de beste met zulk soort van ruenschen kon
omgaan. Hij dronk met hen, deed mede met
hunne ruwe grappen en liet hen zoo dol begaan,
als zij maar wilden en de politie het toestond.
Daarenboven had hij eene mooie achttienjarige
dochter, die weliswaar volstrekt niet op haar va
der geleek en elke onbescheidenheid nadrukkelijk
wist af te weren, maar die toch steeds de kan-
