Bimicnlandsch Nieuws.
Gemengd Nieuws.
hoofdredacteur van „le XIX Siècle in
den laten avond op straat aan een moord
aanslag bloot gestaan, nadat reeds twee
maal in zijn huis eene inbraak had plaats
aehad waarbij zijne papieren doorsnuf
feld werden en waarvan dan ook eemge
werden meegenomen, terwijl voorwerpen
van waarde, goud en zilver, onaange
roerd zijn gebleven. Portalis, die een
hevigen veldtocht had geopend tegen
Wilson, gaf duidelijk te verstaan, dat
de dieven en moordenaars op hem at
o-ezonden waren door Wilson, den eer
sten om, zoo mogelijk, zich meester te
maken van papieren, die ten bewijze kon
den strekken van Wilson's handel in rid
derorden, of hem op andere wijze Ronde
benadeelen, hetgeen hun echter met ge
lukt is, daar hij Portalisj alle papieren
van gewicht elders in veiligheid gebracht
had.
De dieven is men nog niet op net
spoor gekomen, doch de personen die
hem op straat hebben aangevallen, zijn
gepakt. Ze zijn drie in getal, met name
Zulpha, Piffero en Baylac. Die zaak is
deze week voor het gerecht behandeld
en geëindigd met de veroordeehng van
eerstgenoemde tot twee jaren, van 11
ffero tot 15 maanden en van laatsge-
melde tot 13 maanden gevangenisstraf.
Voorts is aan elk hunner, na het eindigen
van den straftijd, het verblijf te Parijs ge
durende vijf jaren ontzegd.
De advocaat van Portalis heeft in zijn
pleidooi beweerd, dat de aanval het werk
was van een handlanger der politie. De
substituut-officier van justitie is daarte
gen met kracht opgekomen. Hij ver
klaarde dat er bij de voorstelling der
misdaad met veel overdrijving is te werk
gegaan, en dat het thans mode is ge
worden om veel kwade dingen op het
hcofd van Wilson te doen neerkomend
De aanvallers zijn gewone misdadigers
voor welke hij een strenge straf vroeg,
- De te TJtrecht gehouden vergadering, ten
doel hebbende den grondslag te leggen voor eene
landbonw-afdeeling van den algemeenen bond ter
bescherming der nationale fabrieks- en landbouw
nijverheid, had tot uitslag, dat is opgericht eene
Nederlandsche Protectionische Landbouw-veree-
niging." Tot leden van het voorloopig comité,
aan hetwelk is opgedragen het ontwerpen van
stetuten, zijn benoemd de heeren Doornbosch en
Wieringa uit deprov. Groningen, Hartogh en Van
Heukelum uit Gelderland, Hub. Stokkermans uit
Noord-brabant, Snijders en Duynstee uit Zuid-Hol
land, Michiels van Kessenich, Cremers en torten
uit Limburg, en Hombach uit Zeeland.
De „Arnhemsche Ct." schrijft: Welke onge-
riimde gevolgen de nieuwe kieswet heeft, nu uit
sluitend huurwaarde en grondbelasting tot grond
slag voor het kiesrecht is aangenomen bleek na het
opmaken der kiezerslijsten. Aanzienhjke mdustn;
eelen, die een huis bewonen, dat tot de firma be
hoort en niet op hunnen naam is gebracht, zijn,
wijl zij duizenden eD duizenden omzetten,
kiesrecht uitgesloten, terwiil hunne boekhouders,
ja zelfs veel van hunne knechts de be
zaten, die aan hunnen patroon niet werd toegekend
Wij zouden eenen stadgenoot \unnen aanvijzen
die in zijn vak een der eersten in Nederland en geen
kiezerjjis, omdatijzijne aanzienlijke Pande°'v?-1.
ne woning en zaak in gebruik, op naam va
nootschap staan, waarbij hij minstens voor de helft
is betrokken.
«wonderde het mij, dat op hem ooit de minste
schaduw van verdenking had kunnen vallen.
Voor mij is deze kerstdag de schoonste herin
nering uit mijn leven, en wanneer ik aan hem
denk, dan klopt mijn hart sneller van de reinste
Yr Nadat het vroolijke teestmaal geëindigd was, en
.de gasten zich verwijderd of ter ruste hegeven
hadden, riep mijnheer Werneck Arno en zijne doch
ter tot zich.
„Ga met mij mede, Bertha,' zeide Irmgard; gij
hebt mijn verdriet gedeeld, nu moet gij ook deel
nemen aan mijne vreugde."
Ik vergezelde haar en mijnheer Werneck glim
lachte, toen hij mij zag.
„Lieve Bertha," zeide hij, „wees ^gij mij eene
dochter, wanneer ik de mijne verlies."
Maar Irmgard wierp zich aan zijn hals.
„Gij zult mij niet verliezen, papa,' nep zg uit.
Ik zal Allenhof niet verlaten,"
Luister ems!" zeide de landheer haar. „Dit is
de "vijfentwintigste, eigenlijk reeds de zesentwin
tigste December, en wilt gij eigenares van Allen
hof blijven, dan moet gij nog voor den zevenden
Januari huwen."
Daarop wendde hij zich tot Arno en zeide „Ar
no, tracht gij haar te bewegen den dag van haar
AXEL, 2 7 Januari 188 8.
Ilulst. Woensdagnamiddag had alhier eene ver
gadering plaats van de nieuw gevestigde vereeni-
|ing Kinder Floralia," ten doel hebbende om door
aankweeking van bloemen, de befde tot natuur
schoon op te wekken. Deze vereemgmg ïn het vo
rige jaar door den heer van Rijsoort v. Meurs opge
richt zijnde, mag zich verheugen op 't oogenbhk
mim honderd contribueerende leden en f
gers te bezitten, waaruit dan ook op de ^ergad0-
ring een definitief bestuur werd geko^en^aa™
volgens rooster om de twee jaar een dei de gadeel
te, zal aftreden. Gekozen werden dedamesMevr
J Vogelvanger, Mej. C. deLozanne, en Mej. G.uu
lenfels en de heeren mr. van Deinse, van Rijsoort
v Meurs en Claassen. Naar op de vergadering w^cid
medegedeeld zal, zoo mogelijk op het laatst van
Februari de eerste tentoonstelling plaats vinden.
Zaamslag, 27 Jan. Op Donderdag 23 Februari
a s. hoopt de heer Ds. H. G- de Jonge, predi
kant te Dordrecht, alhier een Unie-lezing te houden-
huwelijk te bepalen, terwijl ik met Bertha de voor
bereidselen tot de feestelijkheden bespreek. Het
huwelijk werd bepaald op Nieuwjaarsdag. Op dien
dacr was het geheele landgoed getooid met groen
en bloemen. Geheele oranjeriën waren voor de ver
siering van het huis geplunderd geworden De aarde
droeg haar sneeuwig feestgewaad. Maar het schoon
ste beeld', in mijne herinnering is en blijft toch
Irmgards gelaat, zooals ik het stralend van vreug
de door den sluier zag.
Mijnheer Von Ballerstedt was ook uitgeuoodigd
deze gelukkige dagen op Allenhof te komendoor-
brengen, en hij kwam. Ik ben overtuigd, dat nie
mand zich meer verheugde over Irmgards wel ver
diend geluk, dan hij. Terwijl alle aanwezigen op
hunne bijzondere wijze bruid en bruidegom ge
luk wenschten, kwam hij op mij toe.
Juffiouw Bertha," zeide hij, mij voor het eerst
bij mijn voornaam noemende, „ik heb u wat te
zeggen. Hebt gij eenige oogenblikken voor mg
Wij gingen in de nis van het groote boogvor-
mige venster, en hier ^erzocht hij mij, terwy ij
mij aanzag met een blik, dien ik nooit vergeten
zal, zijne vrouw te worden. Het aanzoek verraste
mij bovenmateJ
Nooit had ik mij zelve durven bekennen, hoe
Omtrent de geweldige buskruit-ontploffing, die
op het eiland Amoy (China) heeft plaats gevon
den. zijn thans de volgende nadere mededeelm-
gen van den Engelschen Consul, die in de hoofd
stad van 't eiland gevestigd is, ontvangen. In
het magazijn bevonden zich ruim vierhonderd
duizend kilogrammen buskruit, die op een en t
zelfde oogenblik ontploften, ten ge 7olge waar
van nagenoeg alle gebouwen op het eiland be
langrijke schade leden. Na de uitbaistmg brak
een ernstige brand uit, die negen uren woedde,
deuren en vensters van het consulaats-gebouw
zijn stukgeslagen en geen enkel plafond bieef
heel. Ik was in de voorgang van mijn woning,
toen de ontploffing plaats vond en ik werd met
een hagelbui van glasscherven overstelpt. Op
hetzelfde oogenblik zag ik dikke rookwolken
opstijgen en de lucht werd geheel verduisterd.
De rots, waarop ons huis gebouwd is, daverde
op haar grondvesten niettegenstaande het maga-
ziin op grooten afstand lag. Honderden -hi-
neezen kwamen om het leven en zii, die in de
onmiddellijke nabijheid waren, werden m stuk
ken gereten. Behalve kruit bevonden zich ook
dvnamiet, granaten, bommen en andere ooilogs-
behoeften in het magazijn. De bommen en gra
naten waren met stukken ijzer gevuld, diegioo-
te schade teweeg brachten. Het hospitaal is
vol gekwetsten. De bevelvoerende officier van
't buskiuitmagazijn kwam met zijn acht en
veertig manschappen om het leven. Er wordt
beweerd, dat de soldaten m de onmiddellijke
nabijheid van het kruit hebben J gerookt of bij
het dragen er van zeer onvoorzichtig hebben
gehandeld. Het terrein van het onheil levert
een afschuwelijk schouwspel opoveral ont
waart men brokstukken van menschelijke licha
men, ontwortelde boomen en verspreide puin-
hoopen. De brand, die na de ontploffing uit
barstte, vernielde tweehonderd gebouwen en on
der de overblijfselen er van lagen, toen de con
sul zijn bericht verzoDd, nog tal van lijken.
Bij een der ingangen van Hyde Park
zoo wordt uit Londen geschreven aan het„Berl.
Tageblatt" - stond onlangs een arm, gebogen
oud vrouwtje, dat groen vcgelvoeder te koop
had, maar door geen der voorbijgangers opge
merkt werd. Maar eenigen caarvan merkten haar
op, het waren de dochters van den Prins van
"Wales. Zij hadden medelijden met het arme oud
je en beraadslaagden wat zij voor haar zouden
doen. Terwijl de anderen nog daarover spraken,
stapte Prinses Maud naar de vrouw toe, nam
de mand met vogelvoer, en bood die den voor-
bbgar.gers te koop aan. Het jonge Prinsesje
maakte goede zaken; zij ontving zelts goudstuk
ken, en toen de koopwaar op was, een aantal
bestellingen voor den volgenden dag Bij het
ontvangen geld legde nu het lieve meisje nog een
banknoot uit haar eigen zak, en toen liep zij wel
gemoed naar hare zusters terug, onder de verlegen
dankbetuiging van het verwonderde oude vrouwtje.
innig ik liem beminde. Slechts één antwoord was
er op die vraag, en die luiddeJa.
Robert Werneck genas na eene lange zorgvuldi
ge verpleging en keerde naar zijn regiment terug.
Hij had berouw over zijn misslag tot het oogenblik
van zijn dood op het slagveld, in heldhaftigen
strijd tegen den erfvijand van het rijk.
EINDE.
