162. Zaterdag 21 Januari 1888. 5e Jaarg.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. DIELEMAN,
Buitenlandse!! Nieuws.
FEUILLETON.
13-> El HOLLE BOOM.
iUL S C
m Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagavond.
Abonnementsprijs per a Maanden
1 maal per week 25 cent; franco per post 30 cent2
maal per week 50 cent; franco per post 60 cent; voor
L l g i 60 ct. en 1,20. Afzondert, numm. 3 ct.
DRUKKER - UITGEVER
AXEL
Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maa
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Dinsdag- en Vrijdagnamiddag TWEE uren,
In een artikel in de Figaro van Zon-
iag 11. betredende de afzetting van den
burgemeester Torlonia, wordt beweerd,
dat deze maatregel enkel en alleen was
toe te schrijven aan de gekwetste ydel-
lieid van mevr. Crispi. De heer Crispi,
heett drie vrouwen gehad, niet de eene
na de andere, zooals gewone stervelin
gen, maar tegelijk, zooals zulk een on
gemeen man betaamt. Een dier viou
wen is gestorven de andere heeft, niet
ponder opschudding te wekken, zich la
ten scheiden, de derde is de tegenwoor-
|ige wettige en fiere eebtgenoote des
ministers. Men wil dat zij te Syracuse,
waar rij hare jeugd doorbracht, zeer over
de ten si is gegaan.
Ondanks haar stormachtig verleden is
zij door koningin Margareta ontvangen,
waarbij H. M. echter aan die dame te
kennen gaf, „dat zij hare plichten als
constitutioneele koningin kende Mevr.
Crispi deed, alsof zij niet begreep wat
dit zewen wilde zij was aan de konin
gin gepresenteerd en dat was genoeg
TochVas zij niet ontvangen geworden,
maar slechts geduld. Sedert is hier en
daar voor de echtgenootc des ministers
in de politieke kringen eene deur open
gegaan. Vóór eenige weken nu ont—
NOVELLE VAN
Wat had ik daar gevonden Welke geheimen
zou het bevatten, ot zouden er misschien door op
gelost worden Ik sloot het spoedig weg, venm
selde van kleederer en ging naar beneden, daar het
'teeken van aan tafel te gaan reeds gegeven was.
Aan tafel waagde ik het niet Irmgard aan te zien;
het scheen mij toe, alsof er aan het maal geen
einde kwam.
Eerst nadat de opgeruimde gasten zich in groe
pen naar de balzaal begeven hadden, ging ik naar
Irmgard.
Wilt gij terstond met mij naar mijne kamer
gaan, Irmgaid fluisterde ik haar toe.
Haar gelaat werd doodelijk bleek.
„Hebt gij geen brief voor mij vraagde zij
„Ik heb wel iets voor u gevonden, maar geen
briel," antwoordde ik.
Ik beefde van opgewondenheid en zij zag mij
moette zij bij een ambassadeur de her
togin Eleonora Torlonia, geb. Belmonte
Monroy en zij wilde zich aan deze doen
voorstellen de hertogin echter weigerde
en toen de tussclienpersonen er op aan
drongen, ontbood zij haar rijtuig en ver
trok.
Groote" woede van mevr. Gnspi, ver
volgt de Figarokeur van Sicilaansclie
vloeken, heftig toegeworpen deuren on
ophoudelijke scènes aan den achtbaren
Crispi. En nu weet men in de Romein-
sche politieke wereld hoe echtelijke too-
neelen bij dezen heer plegen af te loo-
pen de wil van mevrouw, die de eigen-
ij ke minister is, geeft den doorslag.
Mevrouw Crispi verlangde genoegdoe
ning en zij heeft die gehad, volkome-
ner dan ze had durven droomen." Door
met zijn ontslag te dreigen, wist de mi
nister den koning het ontslag van den
hertog-burgemeester af te persen, en
dat ofschoon naar men zegt de koning
van het bezoek des buigemetsters aan
den kardinaal—vicaris vooruit geweten
en liet goedgekeurd had.
Voorleden Vrijdag is in Rusland het
nieuwe jaar ingetreden. Over de vie-
rino- van dat feest op het Russische pa-
leis^ van den Czaar geelt de N.R.Ct. een
korte beschrijving onder de navolgende
met verbazing aan.
„Laten wij gaan, Bertha,zeide zij.
Toen wij op mijne kamer gekomen waren, gat
ik haar het pakje. Zij gaf een gil, toen zij het
schrift zag. M)
Bertha, waar hebt gij dit gevonden r
Onder in den hollen boom." „Dit ïsAaieska s
hand. Het is als de stem eener doode."
Wij openden het pakje zorgvuldig en vonden
er in eene blonde haarlok, een juweelen ring en
een brief. Irmgard opende dezen laatste, en wij
^Geliefde zuster! Waar zal ik zijn, als gij de
zen leest Ik ken het geheim van uw postkan
toor, en heb het, zooals gij ziet, ook voor mi] ge
bruikt. Ik waagde het niet mijn brief in huis
achter te laten, uit vrees, dat onze lieve vader
hem zcu kunnen vinden, en hjj mag er nu nog
niets van vernemen. Zoo schrijf ik u dan dezen
en bren<r hem naar uw postkantoor in den hollen
boom. Gij zult hem vinden, wanneer gij weder
een brief voor uwen Arno er in doet. Waar zal
ik dan zijn Ach, Irmgard, ik ben zoo gelukkig
en toch ben ik angstig. Gij moet het uwen va
der niet zeggenhij zal het later wel vernemen.
Bewaar mijn geheim uw hart is trouw. Ik ver
trouw ugij zult mij niet verraden. Robert heeft
mededeelingen.
„De klok slaat twaalf, het glas cham
pagne omhoog geheven, en ,,'s
novim godom" (met het nieuwe jaar,
d. w. z. ik wensch u geluk met het
nieuwe jaar) klinkt uit duizenden mon
den in Rusland.
Dat was gisteren avond. Heden is
geheel St. Petersburg in de weer. De
groote gebeurtenis van den dag is de
hofreceptie, welke op nieuwjaarsochtend
wordt gehouden in het winterpaleis. Den
eersten nieuwjaarsgroet brengt de St.
Petersburgsche beau monde aan den kei
zer en de keizerin. Tegen half elf be
geeft zich een drom van voertuigen, o—
ver de sneeuw die bij eene vorst van 1(5
graden kraakt, aan het winterpaleis: bof-
quipages, met koetsier en palfrenier in
scharlaken, met gouden adelaars afge
zette livrei, den driekanten hoed schuin
op het hoofd, sleden met gegalonneerde
bedienden, en allerlei soort van andere
sleden met officieren van de verschil
lende regimenten, ook de rijtuigen van
de diplomatie waarvan de koetsier als
onderscheidingsteeken drie gouden of
zilveren strepen op den kaftan draagt.
In het paleis zelf wemelt het van
menschen. De ceremoniemeesters heb
ben het druk met elkeen zijne plaats
aan te wijzen in de verschillende zalen
mij verboden aan iemand, wien ook, bericht te
zenden. Hij bemint mij en verlangt, dat ik zij
ne vrouw word. Ik heb het hem beloofd, en vraag
mij zelve af, of er wel iemand zoo gelukkig is,
als ikIk heb hem bemind, van af het eerste
oogenblik, dat ik hem zag. Hij is mijn afgod.
Ik zou voor hem kunnen sterken, zoo innig be
min ik hem. Het deed mij zoo zeer, toen ik
meende, dat hij u liefhad maar hij zeide mij, dat
dit alles maar onzin was. Hij bemint slechts mi)
alleen. Gij moet echter mijn geheim bewaren Ro
bert zegt, dat uw vader zeer vertoond zou zijn
als hij het hoorde. Het schijnt, dat uw vader wil,
dat hij een ander rijk meisje zal huwen. Robert
vreest, dat, wanneer hij het verneemt, hij zijne
hand van hem aftrekt en hem geen geld meer
geeft. Dat veroorzaakt mij veel verdriet, want ik
heb mijn dierbaren pleegvader zeer lief. Robert
verlangt van mij, dat ik met hem ga en ik ge
hoorzaam hem. Mijn goede pleegvader zal met
meer boos zijn, wauneer hij hoort, hoe gelukkig
ik ben. Zoo spoedig Robert gaat, ga ik ook, en
dat zal nog heden, zijn, en in korten tijd ben ik g
zijne vrouw. Het spijt mij, dat ik op zulk eene
wijze mijne tehuis verlaten, en u en mijn goeden
pleegvader verdriet moet veroorzaken, maar ik
moet de stem der liefde volgen. Niemand zal
