EillEXI) NIEIWS. !URGERLlJKE~Smi). Tegenwoordigheid van geest en koelbloedigheid fijn bij onheilen als dat te Parijs in de Opéra- Domique het beste reddingsmiddel, zegt de Haagsche correspondent, der „Prov. Gron. Ct." Dij zijn verhaal, hoe eene Haagsche dame met aaren jeugdigen echtgenoot aan de noodlottige ramp ontkwamen. Zij zaten op eene der bo- fengalerijen. Daar breekt de brand uit. Een „sauve qui peut" van alle kanten. Gedrang, gegil, een menschenonteerendieder voor zich =n God voor allenDoch het paartje blijft kalm kitten en laat de anderen wegstormen, zich ver- toppen en elkaar dooddringen. Eindelijk echter lëmen walm en rook zoo toe, dat hun keel tot stikkens toe wordt dicht geknepem Nu trachten zij te ontkomen, en' geraken, al testende en struikelende door de duisternis, op jen lagere gaanderij, waar hun voet tegen lijken stoot en stervenden een laatsten kreet ont wringt. Helaasde deur is gesloten, en zij moe- ;en weer terug naar boven. Nu zoeken zij een iitweg langs het dak, en na lang tasten komen dj op het dak, waar een 25tal andere slachtof fers wanhopend smeeken om redding. Aan de jene zijde, beneden in de diepte, eene onafzien- lare menschenmassa, die, onmachtig om hen te [elpen, de lucht met gejammer vervultaan de [ndere zijde vreeselijke vlammen, die van mi* luut tot minuut terrein winnen en wier woe lende tongen begeerlijk reeds naar deze offers ekken. Zich naar beneden te werpen, stond ge- ijk met een zelfmoordmaar toch zoo niet Ipoedig hulp opdaagde, zouden de vlammen aan le achterzijde wier verzengende gloed ondrage- ijk werd, hen spoedig omsingeld hebben. Eindelijk gelukt het den pompiers, de brand- Idders aan het dak vast te hechten. Nu is er rans tot redding. Doch eerst de vrouwen en jaarna de mannen. Zoo gaat dus o^k de jonge [rouw, gescheiden van haren echtgenoot, langs en perpendiculairen ladder te midden van be- Iwelmende rookwolken enzengen de vlammen laar beneden. De ladders reiken echter niet tot (en grond, zoodat men zich van den laatsten Lort op den beganen grond met goed geluk noet laten vallen. Eindelijk is de jonge vrouw beneden, alleen, platen, te midden eener haar onbekende me- ligte, in den grootsten angst omtrent den echt enoot, die nog in het ontzaglijkste levensgevaar lerkeert. Elk oogenblik kunnen die muren in korten en het reddingswerk vordert langzaam, jeel te langzaam voor haren vreeselijken ziels- lestand. Maar eindelijk is de beurt ook aan de pannen, en het duurt niet lang meer, of zij ziet laar echtgenoot ongedeerd weder, j Het echtpaar is nu in den Haag terug, maar jet heeft, naar ik hoor, een duren eed ge- Jworen, niet licht meer in het buitenland een ihouwburg te bezoeken, wanneer zij zich eerst let hebben overtuigd, dat het gebouw bij een of pder onheil vlug en gemakkelijk kan ontruimd korden. Aan hunne koelbloedigheid hebben zij let te danken dat zij dit vreeselijk gevaar ont- jomen zijn. o— I Vrouwenlist [Een eerzaam weeuwtje, uit de omstreken van Haarlem naar Amsterdam gekomen, hoopte daar kngs den meer en meer gebruikelijken weg, in tennis te komen met een man, waardig haren {verleden echtgenoot te vervangen en bereid met laar den tocht naar het Raadhuis te aanvaar- Én. Aanvankelijk slaagde zij naar wenscheen llonde aanbidder, op R. plein woonachtig, had Lis candidaat alle kans van slagen en bezocht jetrouw zijn toekomstig vrouwtje op haar net fcgerieht bovenhuis. Het weeuwtje vond het erg gezellig en af en toe werden dés avonds ee- hige buren verzocht om een kaartje te maken, bij welke gelegenheid de toekomstige echtgenoot litermate in zijn schik was. I Alles ademde liefde en teederheid. I Reeds droomde het weeuwtje van de zonnige (lagen van toekomstig huwelijksgeluk, toen eens klaps het plan misliep, door de tusschenkomst harer zuster, die, om in gewoon menschen-proza te spreken, bij de hand was voor drie. De zus ter dan kwam logeeren, er wei d een paar avond jes ouder gewoonte een kaartje gemaakt, én nu trof het den sffierpzienden blik der zuster, dat de verliefde huwelijkscandidaat nooit meer dan 2 kwartjes in zijn portemonnaie had en boven dien bijzonder veel at en dronk. Ik houd dien man voor erg kaal, zeide zij, meer hongerig dan trouwlustig. Die vonk van argwaan ontvlamde in het voor indrukken zoo ontvankelijk vrouwelijk hartzus kon toch wel gelijk hebben kis het eens om haar centjes te doen was. Hoe dit te ontdekken? Er werd door de zusters een list bedacht. Zondag kwam de verliefde, hongerige en dor stige minnaar als altijd, er werd koffie gedronken en na afloop verklaarde het weeuwtje, dat zij, daar de meid uit was, geen zin had om te ko ken en dus gaarne met haar zuster en hem in een Hotel zou dineeren. Tegen wil en dank moest de man het voor stel aannemen en tegen 4 uur wandelde het drietal op het R. plein, want mijnheer moest nog even thuis wezen. Zie je wel, zeide het weeuwtje tot haar zus ter, hij is bepaald nog wat geld gaan halen. Het gezelschap kwam eindelijk in een der hotels nabij de Dam, de dames lieten zich alles goed smaken, ook den wijn en daarhet zoo warm was, zou een glas champagne niet onwel kom zijn. Wij weten niet welk geluid sterker was: dat van het knallen der champagne-kurk of dat van het bonzen van 's mans hart, want het beslissend oogenblik naderde De kellner wordt geroepen. Mijnheer zegt Je kent me wel, ik zal morgen wel komen betalen. Het aanbod wordt goedgevonden, het ge zelschap verlaat het hotel, de rr.an met een verlicht hart, de dames verblijd over het succes harer list, h-ft weeuwtje overtuigd dat haar aanstaande dub bel en dwars kaal was. Nog denzelfden avond nam het weeuwtje de pen op, om den aanbidder fatsoenlijk den bons te geven. -o Een winkelier te Graft (Noord-Holland), die reeds geruimen tijd geld uit de winkellade miste, betrap te dezer dagen een vasten klant van den winkel, terwijl hij bezig was wederom eenige gelden uit de lade te stelen. De zaak is in handen van de politie gesteld. De „vaste" klant mocht nu wel willen dat hij „los" was. TWEEDE KAMER. De beslissing over de eerste en voornaainste bepaling van Art. YH van de Additioneele Arti kelen der Grondwet is gevallen. Totdat er ee ne definitieve kieswet zal wezen, wordt de aan hef van het eerste artikel der tegenwoordige kies wet gelezen als volgt „De leden van de Tweede Kamer der Staten- Generaal worden gekozen door de mannelijke meerderjarige ingezetenen des Rijks, tevens Ne derlanders, die: „a. hetzij over het laatstverloopen dienstjaar ter zake van het door hen ter bewoning gebruik te huis of afgezonderd gedeelte van een woon huis in de personele belasting zijn aangeslagen naar eene hoogere huurwaarde dan die, welke volgens art. 1, litt. a en l, van de wet van 24 April 1848 (Staatsblad no. 15) aanspraak geeft op vermindering van een derde of 2 derde gedeel ten der belasting naar de drie eerste grondsla gen, en dien aanslag ten volle hebben betaald „5. hetzij over het laatstverloopen dienstjaar in de grondbelasting zijn aangeslagen tot een bedrag van ten minste tien gulden en dien aan slag ten volle hebben betaaldenz. Omtrent littera c hebben de stemmen gestaakt, de leden zijn bijna allen tegenwoordig, een ieder is dus op zijn post. De interpellatie van den heer Hartogh omtrent de niet in-vrijheid-stelling van de veroordeelden der Juli-ongeregeldheden te Amsterdam is heden aan de orde, i\<.i:/.o\m:\ stlkkex. Mijnheer de Redacteur Eenigen tijd geleden meldden de dagbladen dat te Antwerpen een persoon was overleden tengevol ge van het gebruik van mosselen. Korten tijd daarna kwam een dergelijk bericht uit Amsterdam. Daar ik niet weet of die berichten door genees - heeren (die toch alleen bevoegd zijn om te beoor- deelen wat de oorzaak eener ongesteldheid is) in de wereld gezonden zijn, neem ik de vrijheid, aan de juistheid" er van te twijfelen. Eerder zou ik aan die verhaaltjes geloof slaan, wanneer men de ongevallen toeschreef', niet aan het gebruik, maar aan het misbruik van mosselen. Hier in het mos selkwartier, zooals de Belgen Philippine gewoon zijn te noemen, eet men het geheele jaar door mosse len, hoogstens drie maanden uitgezonderd: Maart, April en Mei, en nog nooit heb ik vernomen dat iemand daardoor ziek is geworden. Gedurende negen maanden van het jaar is de handel in mos selen hier levendig, wel een bewijs, dat Belgen en Franschen (onze beste afnemers) niet instemmen niet hetgeen het W. V. Z. VI. in een stukje door U overgenomen schrijft: dat men namelijk wel doet, gedurende zes maanden van het jaar geene mosselen te eten. Het gure weder van de laatste dagen was niet gunstig voor de mosselen, maar toch durf ik U, Mijnheer de Redacteur, gerust uitnoodigen, ze nu reeds te komen proeven, dan kunt Gij U tegelijkertijd overtuigen, dat Belgen en Franschen ook mosselen lusten in de maarden, waarin geene r komt. De Nederlanders zijn wijzer: een fatsoenlijk Ne derlander eet nooit mosselen (ajakkes, die vieze dingen) maar nu vraag ikwaartoe is het noodig dat eene Nederlandsche courant medewerkt om een product onzer wateren, dat aan duizeuden landge- nooten brood verschaft, noodeloos verdacht te maken. Ontvang den dank, mijnheer de Redacteur, voor de verleende plaatsruimte van Een Philippinenaar. 324e STAATSLOTERIJ. Prijzen van ƒ100 en daarboven. Trekking van Vrijdag 10 Juni 5e KI. 1000. no. 1896, 3763, 5482, 7658, 7966, 9143, 19645. 400. 1620, 16492, 17163. 100. 73,7272,8111,8840,8859,12306, 12814,13504,16211, 16999, 19939. Trekking van Zaterdag 11 Juni 100,000 en premie van 30,000 no. 14205. f 70 en premie van 3000 1860. 100. no. 16906. AXEL. Van 10 tot 17 Juni 1887. Geboorten. 13 Juni. Jan z. van Hendrik Man- gold en van Adriana Hamelink. 14 Juni. Ca- millus z. van Augustus Augustinus Lippens en van Mathilda Marie de Vliegher. Dordrecht, 16 Juni 1887. De aanvoer van Granen was ruimer dan vorige weken en de meeste artikelen niet gemakkelijk te plaatsen. Nieuwe puike Zeeuw. Tarwe ƒ8,50 a ƒ9,00 Goede ƒ8,00 a ƒ8,50, Zeeuw, en VI. Rogge ƒ6,00 a ƒ6,40, Overm. ƒ5,80 a ƒ6,00, Zeeuw, en VI. wintergerst ƒ4,20 a 4,50, Zeeuw, en VI. Z. gerst ƒ4,10 a ƒ4,50, Zeeuw, en Overm. flav. ƒ2,20 a ƒ3.00, Paardeb. ƒ5,50 k ƒ6,00, Bruineb. ƒ10,00 a ƒ11,00, BI. kookerwt. ƒ6,70 a 7,00, Voeder erwt. ƒ6,00 a ƒ6,50. CORRESPONDENTIE. Aante Hontenisse. Wij danken u voor uwe opmerking. Werden ons geregeld de ver anderingen toegezonden, dan zouden wij voor zeker voor misstellingen gewaarborgd zijn. Red.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1887 | | pagina 3