VERVOLG NIEUWS.
ADVERTENTIES.
Een derde Nederlandsche bedevaart naar Lour-
des zal plaats hebben van 16—27 Mei a. s.
Te Limoges en te Tours wordt overnacht. Te
Parijs hoopt de aartsbisschop, Mgr. Richard, de
Nederlandsche pelgrims te verwelkomen in de
kerk van het H. Hart, op den Montmartre.
De pelgrims vertrekken den 16 Mei a.s. over
Rozendaal en komen dan tijdig te Lourdes aan,
om het Hemelvaartsfeest aldaar te vieren, en
daar zes dagen te blijven.
Het comité bestaat uit de heerenden wel-
I eerw. heer M. H. Reuser, Wijnhaven, Rotter-
dam, presidentLeon Hermans, Rembrandstraat,
Antwerpen, directeurJ. Eerstens van Leeuwen,
Tilburg, directeur der ziekenverplegingde zeer-
eerw. heeren J. Th. Wouters, Deken, Ravestein;
k"A. Schellekens, pastoor, PrinslandJ. A, Yan
Rooij, pastoor, St. Willebrord bij Breda; P. B.
I Vismans, pastoor, Nederhorst-den-BergC. J.
I Yan Groeningen, pastoor, Vinkeveenden wel-
j eerw. heer Ferd. Sarton, kapelaan, Maastricht.
J en de heerenH. M. Werker, Heerengracht 303
j Amsterdam Gerard J. Fuunekotter, Lange Nieuw-
sfcraat Utrecht, en 0. Hollman, St. Pieterstraat
I Maastricht, secretaris-penningmeester.
o
Een curieuse zaak, vrij wel op die van onze
J beruchte millioenen-juffrouw gelijkende, werd
1 Dinsdag voor de rechtbank te Freiburg behan-
aid.
Marie Hornuth uit Heidel burg, een knap 23-
t jarig meisje, was aangeklaagd wegens diefstal,
I bedrog, het voeren van een valschen naam enz.
i Zij gaf zich uit voor de eigenares van verschei-
ij dene kasteelen, Wist zich bij de aanzienlijkste
families in te dringen en huurde zonder een cent
I té bezitten een prachtige woning, van waar zij
dikwijls te paard of in een zoogenaamde panier
j uitstapjes maakte door stad en omstreken. Een
rijken student met wien zij voorgaf inhethuwe-
lijk te zullen treden, wist zij 4000 Mark afhan-
1dig te maken. Om het bedrog volkomen te ma-
I k\on' zij ook een juffrouw van gezelschap,
Br die zij uit de voornaamste families had gekozen.
Door het onderzoek is nu gebleken dat haar ou-
l ders te Heidelberg een winkel in brandstoffen
hadden. Zij was bij het onderzoek niet met
I haar woorden verlegen en zocht door allerlei uit-
vluchtingen de rechters te bedriegen. Zij is tot
1 3 jaar en 5 maanden gevangenisstraf veroordeeld.
I De toevloed van het publiek was zoo groot, dat
I de politie krachtdadig moest optreden.
o—
In den L. K. lezen wij het navolgende over
„Hoe oud wordt de keizer van Duitschland
'c Is de vraag die zich duizenden Duitschers
J hebben gesteld ter gelegenheid van den negen-
tigsten verjaardag huns keizers. Men heeft er
I elkander aan herinnerd, hoe deze meermalen
1 heeft getracht het getal dagen, dat hem nog
I restte, te raden en elkander weder het antwoord
I verteld, dat eene jonge adellijke waarzegster den
f keizer gaf, toen deze haar dezelfde vraag deed
I als die, welke aan het hoofd dezer regelen
staat.
Het was in 1884. Een nicht van graaf Sze-
chenyi, den Oostenrijkschen gerant te Berlijn,
was in de Duitsche hoofdstad en aan het Duit
sche hof gekomen. Het jonge meisje was ze-
Ii ventien jaar en van buitengemeens schoonheid
.en bevalligheid. Hetgeen de belangstelling in
umr persoon nog deed toenemen, was de roep
Idie voor haar was uitgegaan, dat zij zeer „ge-
Vyoelig" was, visioenen bad, dat zij de toekomst
kon voorspellen.
Dit gerucht kwam ook den keizer ter oore.
Toen de jonge gravin bij gelegenheid van een
feest aan het hof was voorgesteld, vroeg hij
glimlachend: „Welnu, gravin hoelang rest mij
nog te leven?" Het jonge meisje nam de hand,
die de keizer haar toestak, beschouwde een oo-
genblik de lijnen van den palm en zeide op
kalmen toon: „Ik zie een ouderdom van zes en
negentig jaar." Nauwelijks had ze de woorden
uitgesproken of de keizer maakte -een beweging
als van schrik. Hij trok terstond zijn hand te
rug en scheen pijnlijk verrast. De keizer zette
echter zijn gesprek met het jonge meisje voort
en trachtte met haar om het geval te lachen,
maar de aanwezigen meenden te bemerken, dat
zijn lach iets gedwongens had en dat de voor
zegging van het jonge meisje een pijnlijken in
druk bij hem had achtergelaten.
Maanden gingen voorbij, het voorval was ver
geten, totdat op een avond de keizer zelve er
in intiemen kring op terug kwam, en vertelde,
waarom de voorspelling der jonge Oostenryksche
hem zoo pijnlijk getroffen had. „Het was be
gon hij in 1863. Ik bevond mij te Baden.
De tijden waren moeilijk. Wij kwamen om de
uitnoodiging van Oostenrijk tot bijwoning van den
Landdag der Duitsche vorsten van de hand te
wijzen.
Bismarck en ik werkten dag en nacht door en
onze zenuwen waren sterk gespannen.
„Eens op een dag stel ik voor, na het ontbijt
een kleine wandeling te gaan doen in het bosch
om ons eenige afleiding te bezorgen. Wij ver
trokken jong en oud, en Bismarck was ook van
de partij. Na een eindweegs te hebben gereden,
stegen wij uit en verzamelden ons in een heer
lijke boschstreek, terwijl slechts enkele bedien
den ons vergezelden. Daar 7erscheen plotseling
een Zigeunerin en êen van ons gezelschap wierp
haar een goudstuk toe en liet zich, tot groot
vermaak der overigen, de toekomst voorspellen.
De een na den ander volgde zijn voorbeeld en
zoo was de beurt ook aan mij gekomen. Ik
wilde weigeren, maar de Zigeunerin stond er op,
zoodat ik ten slotte toegaf.
Haar voorspelling luidde„Ik zie een grooten
kroon, ik zie veel bloed, oorlogen, lauweren en
ik zie een ouderdom van zes en-negentig jaar."
Ik herinnerde mij dit plotseling, toen onlangs de
jonge Oostenrijksche gravin mij denzelfden ou
derdom voorspelde.
De Zigeunerin wist niet, dat zij den koning
van Pruisen voor zich had en de jonge Oosten
rijksche droeg geen kennis van de voorspelling
der Zigeunerin.
De overeenkomst in de beide waarzeggingen
trof mij, ontroerde mij mijns ondanks en toen
ik er over had nagedacht, heeft ze mij doen
lachen."
T W E E I) E KAMER.
Na een« breedvoerige gedachten-wisseling werd
eindelijk beslist over de nieuwe bepaling, die art.
78 der Grondwet zal vervangen. Het amendement
Mackay tot het doen verkiezen der Eerste Kamer,
niet door de Provinciale Staten, maar door de kie
zers voor de Tweede Kamer, met de Provincies als
Kiesdistricten, kon geene meerderheid verkrijgen.
Daarentegen werd het amendement De Beaufort
aangenomen de hoogstaangeslagenen zouden niet
meer de eenige verkiesbaren zijn. Ook het amen
dement Goeman Borgesius verkreeg eene meerder
heid. Het goedgekeurde artikel luidt alzoo:
„De Eerste Kamer bestaat uit vijftig leden.
Zij worden 7erkozen door de Provinciale Staten
in de volgende verhouding.
Noordbrabant 6, Gelderland 6, Zuidholland 10,
Noordholland 9, Zeeland 2, Utrecht 2, Friesland
4, Overijssel 3, Groningen 3, Drenthe 2, Limburg
3. Te zamen 50.
In geval van vereeniging, splitsing of grens-
verandering van provinciën ot vorming van nieu
we voorziet de wet in de wijziging, welke daar
door ia deze verhouding noodig zal worden bevon
den."
De aanneming van het aldus gewijzigde artikel
was voor den heer Heemskerk eene voldoende
reden, om schorsing der beraadslagingen over
Hoofdstuk III der Grondwet te verlangen.
Het is niet te verwachten, dat er nu in de eerst
volgende dagen veel verkwikkelijks, veel hartver
heffends zal gebeuren.
O—
Zuiddorpe, 31 Maart, 1887. Heden had alhier
het examen plaats voor de vaceerende betrekking
van hoofd der openbare school. Van de tien soli-
citanten, die zich aangemeld hadden, namen ze
ven deel aan het examen, dat afgenomen werd
door de Weledelgestrenge Heeren C. M. van Vis
vliet, Districts-schoolopziener en K. J. A. G. Ba
ron Collot d' Escury, Arrondissements-school op -
ziener, bijgestaan door de Heeren H. van Wijn
gaarden en A. F. Kusse, Hooiden der openbare
scholen te Axel en te Hulst. Het onderzoek had
van 's morgens negen tot 's avonds zeven uren,
met een kleine pauze plaats. Na den afloop zet
te het gansche gemeentebestuuur, dat steeds vol
tallig al de werkzaamheden had bijgewoond, met
de Heeren Schoolopzieners en de Examinatoren
zich aan eene rijk voorziene tafel, terwijl den
ganschen dag de leden van het Bestuur gewed
ijverd hadden in zelden geövenaarde voorkomend
heid en den van Zuiddorpe zoo bekenden takt,
om goed te ontvangen.
o—
AXEL. Reeds vroeg in den morgen wapperde
van de huizen van vele ingezetenen alhier de Va-
derlandsche driekleur als blijk van ingenomenheid
met het feest dat de heer DE FOUW heden viert.
Gedurende den afgeloopen nacht hebben eenige
personen voor de woning van den jubilaris eene
eerepoort opgericht, versierd door een 25-tal meis
jes, welke zich vrijwillig daarvoor hebben bereid
verklaard en prijkende met het opschrift
Hulde van de Axelaren
Aan den edelen heer De F o u w
Die een tal van veertig jaren
Heeft gediend met lust en trouw
Met een dankbaar blij gemoed
Brengen we U deez' vreugdegroet
Leef gelukkig en tevrêe
Tot U gouden jubilé.
In den voormiddag ging de gemeenteraad en
corps met den secretaris en den gemeentè-ont-
vanger den heer De F o u w officieel complimen
teeren en vereerde ZEd. met een fraai geschenk,
bestaande in een prachtig bewerkten schrijftafel.
Ook van vele ingezetenen ontving do geachte
jubilaris keurige geschenken, terwijl de bewijzen
van belangstelling als 't ware ontelbaar zijn te
noemen. De tijd ontbreekt ons nog in dit num
mer meer mede te deelenalleen zij nog ge
zegd, dat de geestdrift algemeen is.
o—
Alhier ging dezer dagen het bericht rond, dat
zekere V. nabij Westdorpe door drie personen
was aangevallen en dat hem daarbij ziine porte-
monnaie inhoudende ƒ18,— was ontvreemd, ter
wijl zijn aangezicht nog werd geschonden.
Thans is evenwel gebleken, dat genoemde per
soon niet is aangerand dat hem geen geld is
ontvreemd en dat hij de wonden, die hij heeft
bekomen zichzelve heeft toegebracht. Van deze
zaak is proces-verbaal opgemaakt en de uitstrooier
van dit valsche bericht zal zijn straf niet ontgaan.
Een goed lesje voor opdischers van kolossale
leugens.
o—
Bij Kon. Besl. zijn benoemd tot Betaalmeester
te Assen de heer H. L. de Balbian van Doorn,
thans te Sas van Gent, en te Sas van Gent de
heer Jhr. J. F. A. van Panhuijs, bij den dienst
van 's Rijks schatkist. (St. Ct.)
CORRESPONDENTIE.
Aan J. D. te 's Hage zij bericht uw brief in
orde te hebben ontvangen.
As. Dinsdag zal van dit nummer een bijvoegsel
worden uitgegeven. De Uitgeveb.
184 7 1 April 1887.
DANKBARE HULDE
OP HET
Veertig-jarig Jubilé
van den WelÉd'. Heer A. DE FOUW.
Een Vriend.
Gevoelig voor de vele blijken van be
langstelling op jl. Dinsdag, zoo van hier
als elders ondervonden, betuig ik langs dezen weg
mijnen welgemeende» dank.
Wed. M. VAN DIXHOORN-
geb. Riemens.
Axel, 1 April 1887.
