No. 97. Zaterdag o Februari 1887. 2e *9anrg. Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwscli-Vlaanderen. F. MELEMAIV, AXEL. OORLOG. Dat geve God Een goed voorbeeld. B riTESLAN 1) Dit Blad verschijnt eiken Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 maanden 25 cent; franco per post 30 cent door geheel Nederland; voor België 60 cent; het laatste echter bij vooruitbetaling. DRUKKER UITGEVER Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 een' voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worde naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3 2 maa1 Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlij tot Vrijdagnamiddag TWEE uren, bij den Uitgever Voert u niet eene huivering door de leden, geachte lezer, bij het zien van dit woord? Vindt ge niet, dat het woord, hetwelk we hierboven plaatsten, het woord alleen maar, afgescheiden van zijne be- teekenis, erg onaangenaam in de ooien OorlogVoorwaar, er kon geen betere naam gekozen worden voor eene zoo ver schrikkelijke zaak als de oorlog is. Ileeds bij het uitspreken van dit akelig woord is het, alsof we den kruitdamp gewaar worden. Jn deze dagen voor ons werelddeel met recht dagen van spanning zweeft het op ieders lippen. Geen dag gaat er voorbij, dat niet het eene of andere nieuwsblad zijne beschouwingen over dit onderwerp levert en de vraag bespreekt, zal Europa het tooneel van een moedi gen strijd worden, ja of neen Zware wolken pakken zich samen aan den politieken horizon. Wanneer zal het tot eene uitbarsting komen Wanneer zal de dag aanbreken, waarop het Voor- waartsde zonen des vaderlands zal ten strijde voeren, om zich te meten met anderen, die zij, ofschoon hun geheel en al onbekend, als hunne doodsvijanden beschouwen, omdat, ja, omdat het hun gezegd wordt. Eene vreeselijke ramp is de oorlog! Heden nog is aan beide zijden alles rustig, de landman bebouwt zijnen akker, de handwerksman oefent zijn beroep uit, de handelaar doet zijne zaken, kortom, alles gaat zijn geregelden gang en morgen vaart allen de krijgswoede door de leden. Alle bedrijvigheid staat plotseling stil vaders worden van de zijde hunner echt- genooten, uit den kring hunner familie gerukt, zonen worden uit de armen hun ner ouders gevoerd, verplicht als zij zijn, het leven voor het vaderland op te of feren. Ondanks de tranen en angstkreten van vrouwen, moeders en kinderen, grijpen zij de wapenen, ontrukken zich aan de liefde en omhelzingen van hun gezin, aan hunne geliefkoosde bezigheden, aan hunne kostwinning en volgen als be- zinningloos de aanvoerders waarheen de zen hen gelieven te bevelen. Allen zijn plotseling dcor de geheim zinnige oorlogswoede aangegrepen, allen hebben slechts een doelhet verdelgen van den gehaten vijand. En vraagt men, waarom dat alles? Och, in de politieke wrereld spelen heerschzucht en hoogmoed, begeerlijk heid en hebzucht zulk een groote rol. Onbegrijpelijk is het, dat een enkel woord van koning of keizer zulk eene plotselinge verandering in de gemoede ren der menschen kan teweeg brengen- Het is onverklaarbaar hoe het mogelijk is, dat een monarch aldus het geheele volk medesleept, het volk, dat zich gelukkig gevoelt in het bezit van den heilzamen vrede. Hoe zou het mogelijk zijn voor een vorst, oorlog te voeren, wanneer zijne onderdanen, afkeerig van allen bloedigen strijd, zich onverzettelijk daartegen kant ten en weigerden de wapenen op te vatten Maar neenWaar de oorlogsklaroen blinkt, daar worden allen als door een' electrischen schok getroffen, daar schijnt alle menschelijke rede uitgedoofd en blind van woede snellen allen op de wenken des aanvoerders naar het slag veld, dood en verderf, ramp en ellende om zich heen verspreidende, overgele verd aan de onzekerheid der krijgs kans. Moge weldra de politieke hemel op helderen en alzoo de volken bevrijd blijven van de plaag des oorlogs. „Verbetering van het lot des Werkmans", ziedaar de „question bruiante" van onze dagen. Wat al hoofden houdt zij bezig, wat al pen nen brengt zij in beweging. Hier hoort gij in de vergaderzaal des lands voor de belangen van den Werkman pleitendaar ziet gij eene com missie van enquête aan het werk, om zijne grieven te aanhooren en te onderzoekenginds wordt eene Werklieden—vereeniging gesticht, wier leden zich ten doel stellen, door alle ge oorloofde middelen verbetering in hun toestand te brengenelders weer ziet men een woesten hoop, die met klem verbetering eischt, en die dreigt met geweld te zullen nemen, wat men op de eerste vraag niet onmiddellijk geeft en ook niet geven kan. Niet aldus, werklieden. Laat dien woesten hoop razen en tieren, maar houdt gij uw oog gevestigd op die man nen, die voor uw welzijn gloeien, die niets lie ve** wenschen, dan uwen toestand te verbeteren maar langs den weg van Recht en Wet. En dat er zulken zijn twijfelt gij daaraan Maar waarom, vraagt ge misschien, waarorr blijven die verbeteringen zoo lang uit? Al antwoord op deze vraag zou ik U kunnen wij zen op belangrijke veranderingen ten goede, di> reeds tot stand gekomen zijn, en U herinnerei aan de waarheid dat ingrijpende veranderingei niet in een dag of een jaar tot stand kunnei komen. Intusschen, niet alles moet gij van buite: verwachten. Gij zelf kunt veel doen, om Uw lot te verbeteren. Uwe meest gevreesde vij andin althans kunt gij bestrijden met een wapen, dat gij allen onder Uw bereik hebt. Die vijan din isZiekte. Arm, arm arbeidersgezin, waar zij binnen sluipt, arm vooral dan, wanneer zij het hoofd van het gezin den huisvader, tot prooi kiest. Waar vroeger betrekkelijk welvaart heerschte, daar verschijnt thans de armoede met al hare verschrikkingen. Zie hem daar op het ziekbed uitgestrekt den armen lijder, die misschien ge brek heeft aan het allernoodzakelijkste zie die uitgemergelde vrouw en die hongerige kinderen. Doch waartoe U dien toestand nog nader ge schetst 1 Gij hebt hen naar ik hoop, niet in Uw éigen gezin) dan toch wel in dat van an deren aanschouwd. En, weet-het wel, ook U kan zulk een treurig lot te beurt vallen. Welnu, wilt gij zulke akelige toestanden voor het vervolg onmogeli k maken, gij hebt het mid del daartoe in de hand. Vereenigt U, ieder in zijne eigene gemeente, tot het stichten van een fonds:.een ziekenfonds. Er ligt in Zeeuwsch- Vlaanderens Oostelijk deel eene kleine gemeen te waar zulk een fonds bestaat. De vereeniging, die het stichtte is nog jong maar zij mag zich reeds verheugen in het bezit van een aardig ka pitaaltje. En dat kapitaal het is door de le den bijeengebracht door betaling van 5 cents per week. Onder die leden bevinden zich eeni- ge uit den gegoeden stand, die, ingeval van ziekte, niet uit het fonds profiteeren, maar al leen lid zijn met het edel doelde vereeniging te steunen. Er is eene overeenkomst aangegaan met een geneesheer, die, voor zoover dit moge lijk is, bij het epmaken zijner rekeningen ge bonden is aan een vast tarief. Mocht iemand verlangen iets naders omtrent inrichting en werkkring dezer vereeniging te vernemen, hij wende zich tot het Bureau dezer Courant. Door de redactie van dit blad hiertoe aange zocht, zal de schrijver dezer regelen gaarne de verlangde inlichtingen verschaffen. En vooral zal het hem aangenaam zijn, te bemerken, dat het voorbeeld van bovengenoemde kleine ge meente door meerdere en grootere wordt ge volgd. X. In Duitschland zijn 75 000 man van de reserve en met verlof afwezigen opge—

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1887 | | pagina 1