No. 95.
Zaterdag 8 Januari 1887.
2e J;uii\ü'.
STORM.
Nieuws- en Advertentieblad
voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
F. MFLEMAA,
Soclaal-Democratisclie Bond.
BUITENLAND.
Dit Blad verschijnt eiken Vrijdagavond.
ABONNEMENTSPRIJS:
per 3 maanden 25 cent; franco per post 30 cent door
geheel Nederland; voor België 60 cent; het
laatste echter bij vooruitbetaling.
DRUKKER UITGEVER
AXEL.
Advertentien van 1 tot 4 regels 25 cent;
voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden
naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal.
Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk
tot Vrijdagnamiddag TWEE uren, bij den Uitgever.
De avond valt.
De vloot is reeds eenige dagen uit
gezeild en met eene rijke vangst keeren
de verheugde visschers huiswaarts, vol
verlangen naar het wederzien van vrouw
en kroost, van familie, vrienden en be
kenden.
Een flinke bries doet de zeilen zwel
len en voert de vaartuigen naar de hoop
volle kust.
Reeds kan men heel in de verte de
lichten aan 't strand waarnemen. De sche
pelingen heffen een vroolijk liedje aan
en alles gaat naar wensch.
Daar vertoonen zich langzamerhand
zwarte stippen aan den horizon, die steeds
grooter en grooter worden en eindelijk
overgaan in zwarte wolkenmassa's;4
De wolken pakken zich meer en meer
samen en flauwe bliksemschichten door
klieven de donkere gevaarten.
De visschers zien met bezorgdheid naar
het opkomende weder en de mannen van
ondervinding roepen elkander toe, dat
er storm op handen is.
Alles wordt in het werk gesteld, om
nog vóór het losbreken van den storm
de haven te bereiken, doch de wind is
eensklaps stil geworden en de zeilen
hangen slap langs den mast.
In de verte kan men reeds het rom
melen van den donder hooren. De op
pervlakte der zee wordt zwart als de he
mel, die geheel en al met wolken wordt
bedekt.
Nog weinige oogenblikken, en de wind,
die eerst was gaan liggen, verheft zich
weder en groeit ten slotte aan tot storm.
Alles is in de weer om te doen wat
er te doen valt en met kalmte en ge
latenheid wachten de arme visschers af,
wat gebeuren zal, altijd gereed den
strijd met het woedende element aan te
vangen.
Het is morgen.
De storm heeft uitgewoed.
Langs het strand loopen mannen,
vrouwen en kinderen met angst zoeken
de wat de zee heeft aangespoeld.
Vaten, kisten, balken, planken, dat
alles ligt op het strand geworpen, als
zoovele bewijzen van hetgeen de storm
heeft verricht.
Deze voorwerpen zijn de stomme ge
tuigen, die ons verhalen welk treurig
drama op zee gedurende den nacht is
afgespeeld.
Nauwkeurig wordt ieder voorwerp
beschouwd, om te zien of daaruit eeni
ge inlichting kan verkregen worden,
van welk vaartuig het afkomstig is.
Met medelijden wordt men vervuld
over die arme zoekenden en over het
lot van hen wier thuiskomst met ver
langen verbeid werd.
Wie weet hoevelen door het woeden
de element den dood in de golven ge
vonden hebben.
Wie weet hoeveel dierbaren door de
achtergebleven betrekkingen zullen be
weend worden.
Wie weet hoevelen door den storm
in een enkelen nacht broodeloos zijn
gemaakt.
De aangespoelde lijken, de treurende
weduwen en weezen zeggen het. Zij
verkondigen het luide wat de kracht
van den storm vermag.
Een sterk sprekend bewijs voorwaar!
van de onmacht des menschen.
De eerste openbare vergadering in
1887 der afd. Amsterdam van den
Sociaal—Democratischen Bond, werd
Zondag onder leiding van den heer Van
der Stadt gehouden.
Bij de opening wilde de Voorzitter
den aanwezigen geen heil en voorspoed
wenschen, omdat hij wist, dat dit toch
een bittere satyre zou zijn. De Soci
aal-democraten moesten echter voort
gaan op het door hen ingeslagen pad
om de oogen van het verdrukte prole
tariaat te openen. De tijd, die de spre
ker en de heer Fortuijn nog voor zich
hadden, aleer de kerkerdeuren zich voor
hen zullen openen, zouden zij zoo goed
mogelijk gebruiken voor dat doel.
Daarna hield de heer Fortuijn een
rede, waarin hij het onderwerp besprak:
„Waar blijft ons geld
Ten einde dit op te helderen, nam
hij de begrooting van 1887 tot basis en
besprak hij hoofdstuk voor hoofdstuk,
die hij alle aan een scherpe critiek on
derwierp. De meeste uitgaven, vooral
oorlog en marine, noemde hij geldver-
knoeierij. Spr. geloofde ten slotte, dat,
wanneer de socialisten het roer in han
den hadden, zij het schip van Staat wel
in veiliger haven zouden sturen, daar er
volgens hem geen slechter financiers
waren te denken dan de tegenwoordige
regeerders.
De voorzitter, den spreker zijn dank
betuigd hebbende, deelde alstoen aan de
vergadering mede dat Van Ommeren
den 9 den Januari te 10.10 u. te Am
sterdam zou aankomen. Hij noodigde
partijgenooten en belangstellenden uit
hem alsdan een warme ovatie te bren—
gen.
Voorts deelde hij mede, dat van he
den af voor de werkeioozen een of
meer verwarmde lokalen zouden wpr—
den beschikbaar gesteld. Dit voorne
men werd per bulletin overal verspreid,
dat luidde
„Werkeioozen!"
Vermeenende het noodig is, er ge
legenheid voor u moet bestaan onder
ling uwe belangen te bespreken, hebben
wij gemeend van af:
Maandag 3 Jan. 1887, alle werkda
gen van 9 tot 4 uur, een of meer lo
kalen van het „Volkspark" voor u o—
pen te stellen, om daaraan gevolo- te
geven.
Het lokaal zal verwarmd zijn en zoo
als van zelve spreekt
kosteloos toegankelijk
Het Bestuur v. d. S. D. Bond.
De heer Van der Stadt las dit bulle
tin bovendien in de vergadering voor,
en sloot deze daarna, terwijl het pu
bliek onder het zingen van het vrij
heidslied rustig uiteenging.
Het nieuwe jaar begint onder alles behalve
gunstige omstandigheden. Bijna geen blad krijgt
men in handen of er wordt ovpr oorlog gespro
ken.
Het is dan ook een opmerkelijk verschijnsel,
dat iedere Mogendheid, de kleinere niet uitgezon
derd, hare troepen naziet en het oorlogsmaterieel in
orde brengt.
Aan berekeningen geen gebrek. Nu eens re
kent men uit, hoeveel troepen Frankrijk tegen
Duitschland in het veld zou kunnen sturen, dan
weder hoeveel manschappen Duitschland verbon
den met Oostenrijk, tegenover het Russische zou
kunnen stelleD.
Waarlijk het ziet er niet goed uit in Europa.
De Bulgaarsche zaken z^'n ook nog niet opgelost.
