No. 00. Zaterdag 18 December 1886. 2C Jaai'g. Nieuwjaars-Advertentien Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. F. «IELEMAN, AFBREKEN. AXELSCHE COURANT Dit Blad verschijnt eiken Vrijdagavond. ABONNEMENTSPRIJS: per 3 maanden 25 cent; franco per post 30 cent door geheel Nederland; voor België 60 cent; het laatste echter bij vooruitbetaling. DRUKKER - UITGEVER AXEL. Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent; voor eiken regel meer 5 cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Plaatsing 3/2 maal. Advertentiën worden franco ingewacht, uiterlijk tot Vrijdagnamiddag TWEE uren, bij den Uitgever. In het nimmer dat op Nieuwjaarsmor gen in plaats van Oudejaarsavond ver— schijnt, zullen tegen vergoeding van 25 Cents worden opgenomen. Deze kunnen worden ingezonden tot Vrij dag 31 dezer, uiterlijk des namiddags 4 ure. Zij die zich met 1 Januari op dit blad abonneeren ontvangen de voor dien datum verschijnende nummers gratis. Axel, De Uitgever, December 1886 F. DIELEMAN. Nieuwe heei-en, nieuwe wetten, zegt een oud spreekwoord. En met oude spreekwoorden valt gewoonlijk niet te spotten. Zeer dikwijls, ja in de meeste gevallen slaan ze den spijker op den kop. Al wat nieuw is, breekt met het ou de. De opvolger veroordeelt de daden van zijn voorganger, het nageslacht handelt geheel anders dan het voorge slacht, kortom er openbaart zich steeds een streven naar verandering. Of dat nieuwe dan altijd zooveel beter is? De ondervinding leert meer dan eens het tegendeel. In weerwil hier van bespeurt men toch steeds in het nieuwe een streven om het bestaande langzamerhand af te breken en plaats te doen maken voor datgene wat als beter beschouwd wordt. Hoeveel moeite en tijd het ook moge gekost hebben om tot den tegenwoor- digen toestand te geraken, onverbidde lijk werkt de sloopende hand om elk spoor van het bestaande uit te wisschen. Wee dengene die zich daartegen durft te verzetten! Met een minachtend schou derophalen worden zijne woorden ont vangen. Spottend worden zijne denk beelden als verouderd, uit den tijd, en meer dergelijke, veroordeeld. Tegen den stroom oproeien gaat niet; geduld dus maar, de tijd zal dan leeren wie het bij het rechte eind gehad heeft. Laat beitel en moker hun verwoestend werk ver richten, belemmer ze niet. Maar als het oude gebouw tot den grond afge broken is en het nieuwe in zijn volle pracht verrezen, geef dan het woord aan den on partij digen beoordeelaar en ge zult de waarheid vernemen. Men zie hierin geen vijandschap tegen al wat nieuw is, maar alleen eene ver— oordeeling van de zucht bij velen om steeds het oude af ie keuren. 't Is geen heksenwerk om overal iets in te vinden dat niet goed is, het gaat heel gemakkelijk zijn afkeuring over het een of ander uit te spreken, maar iets beters te geven, iets dat waarachtig goed is, dat is de kunst. Degenen, die steeds den mond vol klachten en aanmerkingen hebben, die dit liever zoo zouden willen en dat we der andersen dus de gevaarlijkste af— brekers zijn, hebben niet zelden de min ste bevoegdheid tot spreken. Ontevreden met hun lot, dikwijls zelf de oorzaak van hunne tegenspoeden, van hun ongeluk, geven zij anderen daarvan de schuld, in plaats van eerst de fout bij zichzelven te zoeken. „De maatschappij is bedorven, 't is een ellendig leven, er moet een eind aan komen, langer kan dat zoo niet blijven", met deze machtspreuken ge wapend gaan zij aan 't werk. Hunne denkbeelden vinden licht ingang bij anderen en zoo ontstaat een kring van personen, langzamerhand eene partij, die zich ten doel stelt tot heil der mensch- heid werkzaam te zijn, zooals zij dat vrij aanmatigend uitdrukken. Met de bestaande toestanden moet gebroken worden, weg met het oude, al wat als slecht en onrechtvaardig beschouwd wordt omvergehaald, en als dan al het verkeerde verdwenen is, een nieuw ge bouw verrezen op de puinhoopen van het oude en dus volgens hunne ziens wijze de volmaaktheid zoude moeten bereikt zijn, dan och, dan zullen ze misschien, het afbreken gewoon, hun eigen werk weder gaan vernielen. Zoo is het nog altijd gegaan en zoo gaat het nog. Onze plicht is het daarom, steeds op dergelijke af brekers een waakzaam oog te houden en al het mogelijke aan te wenden, hunne dwaalbegrippen weg te nemen en hen te overtuigen, dat daar bij al het verkeerde in de maatschappij, toch nog oneindig veel goeds aange troffen wordt. BUITENLAND." Eene deputatie uit Bulgarije doet eene reis naar de verschillende hoven om hunne zaak te bepleiten en op eene spoedige regeling daarvan aan te drin gen. De heeren worden overal goed ontvangen en met voorkomendheid be jegend. Gadban- Effendi, de Turksche gevolmachtigde te Sojiabegint dezelf de streken uit te voeren als Kaulbars. Misschien wil hij ook liever terugge roepen worden, nu hij ziet, dat zijn vlieger ook al niet wil opgaan. Zooals men beweert, zou namelijk de Turk met Russische roebels omgekocht zijn. Wat een aarts—knoeierij toch Omtrent de al of niet aanneming der Duitsche legerwet verkeert men nog in het onzekere. Te Berlijn heeft iemand een steen geworpen naar het hoekven ster van het Keizerlijk paleis van waar Keizer Wilhelm gaarne net straatgewoel pleegt waar te nemen. De man werd in hechtenis genomen en verklaarde niet met boos opzet gehandeld te hebben, maar alleen om de aandacht tot zich te trekken, daar hij in zeer ongelukigen toestand verkeerde. De Londensche sociaal-democraten heb ben het plan opgevat op nieuw eene demonstratie te houden, en wel op Nieuwjaarsdag. Zij zullen dan zooveel mannen en vrouwen als zij bijeen kun nen krijgen, in optocht naar de werk huizen begeleiden, om te vragen dat hun nuttig werk worde verschaft tegen redelijke loonen. In Ierland is 't nog hetzeltde. Eene vergadering van Parnellisten heeft weder plaats gehad, waarin verscheidene hef tige redevoeringen werden gehouden en waar het wenschelijk werd verklaard, dat in alle districten, waar de landhee— ren de pachten niet willen verminderen, het „strijdplan van Dillon en den Na- tionalen Rond" gevolgd worde. Dit bestaat daarin, dat de pacht met de noo- dig geachte vermindering, aan den Bond betaald wordt, die dan den landheeren de keus geeft tusschen dat geld of niets. Ongeveer 600.000 gulden is reeds bijeen.

Krantenbank Zeeland

Axelsche Courant | 1886 | | pagina 1