BINNENLAND
GEMENGD NIEUWS.
Dat de door den minister van koloniën ingedien
de suikerwetten ook in Indië niet bevallen, blijkt
wel uit het volgend telegram, Maandag bij de
Tweede kamer ingekomen, en geteekend door de
heeren W. Suermond en N. D. van den Berg te
Soerabajja.
Het luidt
„Daartoe aangezocht en gemachtigd duor alle
vereenigingen van suikerfabriekanten, geven de
ondergeteekenden eerbiedig te kennen het volgen
de in strijd met koninklijke toezegging in troon
rede worden algemeene belangen geenszins gebaat
door ingediende suikerwet; voortbestaan der suiker
industrie alleen mogelijk door ontheffing van alle
fiscale en andere lasten, niet door maatregelen
voorgesteld.
Verzoeken daarom eerbiedig behandeling ont
werp op te schorten, en tof dezertijds bezwa.'-n
ter kennis uwer Kamer kunnen gebracht zijn."
Dit adres is door de kamer zoor kennisgeving
aangenomen.
De wetsontwerpen zijn reeds in de afdeelingen
onderzocht, maar naar het Vad. verneemt alge
meen ongunstig ontvangen. MCt.)
o
Wij vestigen de aandacht van belanghebbenden
op het feit, dat nog maar tot het einde dezer
maand de gelegenheid open staat om effecten te
doen zegelen voor Vs van het bij de wet van 31
Dec. 1885 bepaalde zegelrecht. Van af 1 De
cember zal, het halve en na 1 Maart 1887 het
volle zegelrecht zijn verschuldigd. Dewijl geene
effecten verkocht, beleend of als onderpand gege
ven kunnen worden zonder van zegel te zijn voor
zien, is het in ieders belang, nog van het ver
laagde recht gebruik te maken. LK.)
AXEL, 13 November 1886.
November is in 't land. Het weder houdt zich
nog wel goed, maar alles kondigt ons toch de
voorbereiding aan tot de ontvangst van koning
Winter. Veel drukte en levendigheid valt er dan
ook niet meer in het landbouwbedrijf waar te ne
men. Alleen de suikerbieten geven nog veler
handen werk. Groote hoeveelheden worden dage
lijks aan de Axelsche Sassing aangebracht om per
scheepsgelegenheid te worden vervoerd, terwijl ook
aan het spoorwegstation talrijke wagonladingen
vertrekken naar de fabrieken om aldaar te wor
den verwerkt.
Nog weinig tijds evenwel en ook dit werk zal
gedaan zijn, zoodat velen weldra, als gewoonlijk
in den winter, zonder werk zullen zjjn. Gelukkig
degenen, die zooveel hebben overgespaard, dat zij
zonder bezorgdheid het barre jaargetijde kunnen
tegemoet gaan
o
Een veelbelovende knaap maakte alhier van de
afwezigheid zijner buurvrouw gebruik door zich
toegang tot hare woning te verschaffen en aldaar
eenige worst te ontvreemden. Hij had gezien,
waar de buurvrouw als zij uitging baar huissleu
tel verborg en zijn kans waargenomen om dien te
bemachtigen.
De moeder van den jeugdigen boosdoener was
afwezig en toen zijne zusjes thuiskwamen, vonden
zij hem bezig met worst bakken. Op de vraag
hoe hij aan de worst gekomen was, gaf hij ten
antwoord, dat hij die van eene boerin had gekre
gen.
Later kwam het evenwel anders uit en nam de
politie die met het feit in kennis gesteld was, het
nog niet opgepeuzelde deel der worst in beslag.
Het is onnoodig hierbij te voegen, dat van het
geval proces-verbaal is opgemaakt.
O
Jl. Zaterdag had alhier de aanbesteding plaats
van de benoodigde kleederen en steenkolen ten
dienste van het algemeen burgerlijk armbestuur.
Voor de kleederen was ingeschreven door
wed. H. Iiarinck voor 95,
J. C. Slijpen 91,40
de wed. J. van den Broeke 86,44
en J. Wieland 86,
jpn vooi de steenkolen was ingeschreven door
J. Smies voor 7,54 per 1000 kg.
C. van den Broeke 7,50
en A. Schieman 7,477»
Aan de laagste inschrijvers is de leverantie toe
gewezen.
o—
Koewacht, 8 Nov. Hedennacht trachtte men bij
den landbouwer H. Z., alhier, de kippen te ont
vreemden.
Daar men door de deur. niet spoedig genoeg bij
de dieren konde, werden doodeenvoudig de pannen
van het hok gelicht ten einde beter tot dit doel
te kunnen geraken.
De zoon van H. Z., die in de onmiddellijke na
bijheid van het kippenhok sliep, hoorde het ru
moer, dat gemaakt werd, en wilde de dief of de
dieven dit bedrijf doen staken. Hij maakte echter
hierbjj, hoewel weinig, toch nog te veel gerucht,
om niet gehoord te worden, want toen hij op de
bewuste plaats kwam had men reeds het hazepad
gekozen.
Reeds elders moet men zich door het aflichten
der pannen aan dergelijk snood bedrijf schuldig
gemaakt te hebben.
o—
Op de jl. Woensdag te Ter Neuzen gehouden
jaar- paarden en veemarkt waren aangebracht28
paarden, 52 runderen en 34 varkens.
Premiën zijn toegewezen aan II. Wolfert Dz. te
Ter Neuzen voor den schoonsten springstier, voor
de beste baatgevende of kalfdragende koe le pr.,
voor het schoonste rund, voor het vetste stuk
rundvee en voor het grootste getal aangevoerd
rundvee; J. P. Scheele te Ter Neuzen, voor het
schoonste ruinpaard le pr., voor het schoonste
merriepaard le en 2e pr., M. Verbrugge te Hoek,
voor het schoonste ruinpaard 2e pr., voor het
grootste getal aangevoerde paarden, en voor het
schoonste stuk rundvee uit de kantons Hulst en
Ter Neuzen 2e pr., P. van Tatenhove te Zaam-
slag voor het schoonste stuk rundvee uit de kan
tons Hulst en Ter Neuzen le pr. en voor de beste
baatgevende of kalfdragende koe 2e pr.; verder F.
Haak te Hoek, voor het schoonste jong paard le
pr., wed. J. Begheijn te Ter Neuzen id. 2e prJ.
van Boven te Ellewoutsdijk, voor het schoonste
stuk rundvee van buiten de kantons le pr.; P.
Bake te Assenede (België) id. 2e pr., en A. Thiel-
man te Zaamslag, voor het schoonste kalf.
De handel in het rundvee, was tamelijk levendig
terwijl ook varkens vlug opruimden.
Het vette stuk rundvee van den heer H. Wol
fert Dz. hetwelk bijna 1000 KG. woog werd ver
kocht aan den veehandelaar P. van Houve te Beir-
velde (België), voor/376 of 800 francs.
o—
Bij de1 verkiezing voor een lid van den Gemeen
teraad te Westdorpe brachten van de 68 kiezers 36
hunne stem uit. De stemmen werden verdeeld als
volgtD. Bauwens 11, E. de Munck 11, P. van
Haelst 7, D. E. Plasschaert 3, A. A. Plassehaért
2, Th. van Haelst en Fr. Dellaert ieder 1. Der
halve moet eene herstemming plaats hebben tus-
schen de heeren D. Bauwens en E. de Munck.
Dinsdagmorgen vertoonde zich een poldergast
in de school der buurtschap Tenge, bij Twello
Hij verhaalde dat hij eerstdaags een brief met
geldswaarde zou ontvangen. Aangezien hij ech
ter naar Amsterdam ging wonen, verzocht hij
aan het hoofd der school dien brief in ontvangst
te nemen; want hij had nog geen bepaald adres.
Het hoofd der school zou vervolgens dien brief
naar Amsterdam verzenden. Zoo genoemde pol
dergast nu slechts het adres van den onderwijzer
had, zou hij hem de te 'betalen port terugzen
den.
De onderwijzer geeft zijn adres.
Met dit adres gaat de bedrieger echter naar
eene vrouw, aan wie hij vertelt een neef te zijn
van den onderwijzer. Dezen, zegt hij, heeft hij
al te veel moeate veroorzaakt; om daarmede niet
voort te gaan, zal de goede vrouw hem zeker,
geen gulden, geen jas en geen paai laarzen wei
geren; aangezien de onderwijzer wel weet, dat
hij het terug zal geven.
De vrouw, geen kwaad vermoedende geeft het
verlangde, doch moest den volgenden dag van
den onderwijzer vernemen, dat zij hetslachtofia
is geweest van eene oplichterij.
De man zelf, die verschillende namen heelt
opgegeven, was natuurlijk verdwenen.
o
Te Bergen op Zoom is Zondagnacht ten geJ
volge van den hevigen storm, een gedeelte van
het muurwerk van de in aanbouw zijnde malto-
ze-fabriek met donderend geweld ingestort.
Persoonlijke ongelukken hebben niet plaatd
gehad doch de materieele schade is aanzienliju
Ten aanschouwe van honderden was men Maan
dag druk bezig met wegruimen, terwijl de be
houden gebleven gedeelten verankerd worden.
o—
Een leerling van het progymnasium te Mun-
chen zou onlangs zijn eindexamen afleggen. Den
dag te voren verzocht zijn schoolkameraad Ge
orge Boitier, een Franschman van geboorte, hem,
samen een wandeling te doen, daar het wellicht!
de laatste maal zou zijn, dat zij bij elkander
konden wezen.
Op een eenzame plek gekomen, haalt Boitier
een touw uit een zak en beweert, dat hij zich
wel los zou kunnen maken, wanneer men hem
aan een boom bond. De proef wordt genomen
en Boitier weet zich inderdaad zonder hulp n
bevrijden.
Nu zal zijn vriend het ook eens probeerenj
maar Boitier bond hem zoo stevig vast dat hij
geen lid kon verroeren, brengt een revolver té
voorschijn en spreekt„Daar heb ik je eindelijk,
Ik heb naar dit oogenblik vurig verlangd. L
Weet je, dat je me drie jaar geleden een laffe
Fransoos hebt genoemd Je einde is daarOp
het bidden en smeeken van den sidderenden
schoolkameraad laat Boitier zich ten slotte vew
murwen, maar stelt als voorwaarde, dat niemand
iets te weten zal komen van hetgeen tusschen
hen beiden is voorgevallen.
„Zes anderen zullen mij wreken, wanneer ik
in hechtenis genomen word," voegt hij er
aan toe.
Doodsbleek ón nog over al zijn leden bevende!
komt de arme gymnasist thuis en vertelt, op het
aanhouden zijner ouders, wat hem is wederva
ren.
Den volgenden dag deed hij met glans zijn
examen, Boitier is, zoodra hij bemerkte, dat de
zaak was uitgekomen gevlucht en houdt zich,
naar men zegt,, te Pest schuil.
o—
In zekere tapperij te Amsterdam kwam Zo»
dag een man binnen en vroeg om een borrel.
Toen het op betalen aankwam had hij geenf
cent op zak.
„Hoe durf je dan een borrel vragen vroeg
de verontwaardigde tapper.
Onze man zette zich in postuur
„Hoor eens, vriend, laat ik dat eens even ver
klaren. Kun-jij al de jenever opdrinken, die je
in huis hebt
„Ik zou het niet graag probeeren
„Dus had-jij te veel, niet waar en gin
dien borrel bij mij niet schoontjes in?"
„Dat schikte vrij wel," antwoordde de tapperj
die niet begreep, waar de ander heen wilde
„Dus had ik te weinig. Welnu, Multaltuli -J
de man, scheen den naam niet best te kunnen,
uitspreken -- Multatuli heeft geleerd, dat niemand
rpcht heeft op te veel zoolang er een is, die te
weinig heeft."
De laatste woorden werden op straat gesprok
ken; de tapper, dip geen Multatuliaan was en
onder deze omstandigheden blijkbaar ook geen
lust had om het te worden, had inmiddels den
zonderlingen betooger over het mijn en dijn de
deur uitgeworpen.
o—
Voor het gerechtshof van het Fransche depar-,
tement Pas de Calais zal eerstdaags een moeder
terechtstaan die het graf van haar voor drie
maanden overleden dochtertje geschonden heeft
om een paar oorbelletjes, terug te halen,
waarmede men het meisje, tegen haar wil, maar
op uitdrukkelijk verlangen der kleine, begraven
had.
