BINNENLAND.
GEMENGD NIEUWS.
Yoor een lid van de Tweede Kamer der Staten
Generaal in het district Sneek, (vacature Wybenga)
moet herstemd worden, tusschen de hesren mr. P.
J. G. van Diggelen (L.) met 1712 en mr. W. G.
baron Brantsen van de Zijp (A.) met 1584 stem
men. Het aantal Kiezers bedraagt 5015.
Bij den veehouder W. S. Schaap, te Akmarijp
(Fr.), is een kalverstier aan miltvuur gestorven.
Het dier is, na met koolteer en petroleum over
goten te zijn, verbrand.
Gedurig komen in Friesland onder de koeien
sterfgevallen aan deze ziekte voor.
o—
Volgens een bericht in de Midd. Ct. bestaat er
uitzicht, dat in den volgenden zomer een beter
middel van gemeenschap tusschen Middelburg en
Domburg zal tot stand komen.
Het plan bestaat een tram-omnibus, tweemaal
daags, v..v. te doen rijden.
o
In de plaats van den heer Van Wassenaar is de
heer De Geer van Jutfaas benoemd tot voorzitter
van de club der anti-revolutionaire Kamerleden.
A X E 1
8 October 188G.
By het te Middelburg gehouden examen voor
onderwijzeres en onderwijzeres zijn o. m. geslaagd
mej. J. van Boven te Ter Neuzen en de heeren
J. A. Boddaert te Zuiddorpe, H. Cransberg te Axel,
L. van Gassen te Ossenisse.
De Commissaris des Konings in Zeeland heeft
benoemd tot Leden in het Collegie van Zetters
voor 's Rijks belastingen in deze gemeente voor de
jaren 1887—1890, de heeren A. van Overstraten
Kruijsse en L. de Feijter Jac.z., beiden leden van
den Gemeenteraad alhier.
De algemeene of feestvergadering der Onderwij
zers-Vereeniging in het Arrondissement Axel, zal
plaats hebben op Dinsdag den 19 October a.s, in
het hotel „Het Bonte Hert" te Hulst.
Jl. Zondag nam de Eerw. Heer J. F. vanBins-
bergen predikant bij de Herv. Gem. te Hoek naar
aanleiding van Hand. 20 32 le ged. afscheid
van zijne gemeente. Dat dit afscheid, een af-
scheid van niet weinig beteekenis was, getuigde
de talrijke opkomst der gemeenteleden en de
zichtbare aandoening van den leeraar. Bij het
eindigen van de godsdienstoefening zong de ge
meente den grijsaard ps. 134 3 toe terwijl met
dankbaarheid, den leeraar een rustigen levens
avond werd toegewenscht.
As. Dinsdag zal de Hoog Eerw. Heer Hessels,
Pastoor en Deken te Hulst, plechtig worden in
gehuldigd. Allerwege is men druk bezig het
feest allen luister bij te zetten.
Ziiiddorpe. Woensdag werd alhier verwacht Z.
D. H. de Bisschop van Breda tor gelegenheid van
de plechtige consecratie der nieuwe kerk op den
volgenden dag.
Reeds langen tijd van te voren waren allerwege
toebereidselen gemaakt om Z. D. H. eene hem
waaidige ontvangst te bereiden, terwijl het gewich
tige van het feest, verhoogd door de tegenwoordig
heid van Z. D. H. den Bisschop niet weinig bijdroeg
om de deelneming algemeen te maken. Ons dorp
was dan ook geheel en al in feestdos gehuld. Geen
huis of er waren versieringen aangebracht, waar-
onder vele prachtig te noemen waren, talrijke ee-
rebogen waren opgericht, van af de hofstede van
de Wed. van Nevel tot aan den molen waren aan
weerszijden van den weg sparren geplant, tallooze
opscliriften toepasselij I; op het heuchelijk feest
prijkten tusschen de versierselen, kortom, de geheele
gemeente had haar feestkleed aangetrokken en
duidelijk stond op aller gelaat te lezen, dat er iets
gewichtigs moest plaats hebben.
Met een rijtuig van Hulst gekomen, werd Z. D.
II. de Bisschop aan de Drie Schouwen verwelkomd
door eene eerewacht te. paard onder commando van
den heer M. van Haelst en verder begeleid tot
aan het AVaterhuis waarZ. D. H. zich in den aldaar
opgestelden stoet sloot, om verder zijn koers naar
het dorp te richten. Deze stoet, die bij uitstek
prachtig te noemen was, bestond uit de volgende
afdeelingen
1. Eerewacht te paard, onder commando van M.
van Haelst. 2. Gilde van St. Sebastiaan met Stand
aard. 3. De Pauselijke Standaard gedragen door
S. van Mossevelde. 4. De kleine Jongens der H.
Kindsheid. 5. Standaard der H. Familie gedragen
door J. van Nieulande. 6. Gedeelte Eerewacht
te voet. 7. Mannen der H. Familie. 8. Standaard
H. H. Sacrament gedragen door Al. van Overloop.
9. Gedeelte Eerewacht te voet. 10. Muziekmaat
schappij. 11. Standaard van O. L. Vrouw gedra
gen door L. Aerssens. 12. Jongetjes met Vaan
tjes der kleine H. Familie. 13. Chineesjes. 14
Schildknaapjes in kostuum. 15. Een 50 tal Bruid
jes. 16. Praalwagen met Bruidjes en O L. Vrouw
meisjes; aan de vier hoeken lantaarndragers. De
paarden gemend door Jac. Abar en J. Schout en
geleid door P. Ysebaert en D. Claeys. 17. Kerk
bestuur. 18. De Gemeenteraad. i9. Het Arm
bestuur. 20. Vaandragers. 21. Eerewacht te
voet. 22. Lantaarndragers. 23. Priesterschaar.
24 De Bisschoppelijke koets, waarvan de paarden
geleid door A. Dierick en A. de Coninck om
ringd van een Eerewacht.
Aan de hofstede van de Wed. van Nevel stapte
Z. D. H. uit de koets om den tocht verder te
voet te vervolgen, nadat alvorens door onzen ZEerw.
heer Pastoor een prachtige wtlkomstrede was
uitgesproken welke in gevoelvolle taal door Z. D.
H. beantwoord werd, terwijl de E. A. Heer Bur
gemeester ook eenige woorden tot Z. D. H.
richtte, welke toespraak eveneens hartelijk door
Z. D. H. werd beantwoord Van heinde en verre was
eene talrijke belangstellende menigte toegestroomd
om getuige te zijn van deze buitengewone gebeur,
tenis. Des avonds werd ons geheele dorp prach
tig geillumineerd door honderden bij houderden
lampions. De ruimte van dit blad gedoogt niet
alles in bijzonderheden te beschrijven, maar toch
mag het niet nagelaten worden, eene afzonderlijke
vermelding te geven aan den Praalwagen met
Bruidjes en O. L. Vrouwmeisjes welke allerprach
tigst was en waaraan moeite noch kosten waren
gespaard, welke echter ruimschoots werden ver
goed door de algemeene bewondering en den al-
gemeenen lof welke daarover werd uitgesproken.
Donderdag had de plechtige consecratie dei-
nieuwe kerk op de gebruikelijke wijze plaats. Ook
nu had de stoet zich weder in dezelfde orde op
gesteld om zich naar het fraaie godsgebouw te
begeven, alwaar de eerste godsdienstplechtigheden
plaats hadden. Des namiddags na afloop dei-
godsdienstoefeningen bracht het muziekgezelschap
Ons Genoegen Z. D. H. den Bisschop van Breda
eene serenade door het uitvoeren van de beste
stukken en ongeveer vijf ure verliet Z.D H. onze
gemeente om zich weder naar Hulst te begeven
en den volgenden dag zijne reis verder voort te
zetten. Ook dezen dag waren velen naar ons dorp
gestroomd om getuige te zijn van de plechtigheid.
Tot sluiting van het feest werd door den heer
A. Moerdijk, lid der feestcommissie een afscheids
groet uitgesproken, welke Z. D. H. geheel met
dankbare herinnering aan Zuiddorpe en hare in
gezetenen vervulde, welke dë gansche menigte met
eerbied en dankbare erkentelijkheid aan dezen dag
zou doen denken en voor den Spreker zelve nim
mer der vergetelheid zoude ontrukt worden.
Z. D. H. dankte innig aangedaan voor de hem
zoo sehitterend toegebrachte hulde in gevoelvolle
bewoordingen en inzonderheid den heer A. Moerdijk
voor zijn schoone toespraak alsmede de gansche
gemeente van Zuiddorpe, voor de onverwachte
ontvangst hem, op zulk een waardige wijze be
reid. Onder de opstijging van eindelooze jubel
kreten verliet Z. D. H. onze gemeente.
Alles liep in de beste orde af.
Onze gemeente prijkt thans met een gebouw
waarop zij met recht trotsch mag zijn. De nieu
we kerk heeft een flink voorkomen en doet den
ontwerper zoowel als den aannemer alle eer aan.
Ongelukken zijn bij den bouw niet voorgeko
men. Alleen bij het afbreken der oude kerk had
de broeder van den aannemer het ongeluk van
eene aanmerkelijke hoogte op een hoop steenen
te vallen. Hij heeft zich echter slechts uitwendig
bezeerd en bevindt zich thans vrij wel.
Een twaalfjarige moordenares stond dezer da
gen te Berlijn terecht.
Het meisje had een driejarig kind de gouden-
oorbelletjes afgenomen, en het daarna uit een
venster geworpen, zoodat het onmiddellijk dool
was.
De belletjes verkocht zij, om voor het geld
snoepgoed te koopen.
De kleine misdadigster legde bij de verhoeren1,
in de gevangenis groote onverschilligheid aan den
dag, en toonde niet het minste berouw. Uit dl
verklar ingen van verscheidene getuigen bleek dat
hare geestvermogens niet volkomen in orde wa
ren. Maar zij blijkt toch volkomen bewust te
zijn geweest van wat zij deed. Haar moeder
placht haar nooit te bestraffen.
De rechtbank veroordeelde haar tot acht ja4
ren opsluiting in een verbeterhuis.
o
Eenigen tijd geleden stierf in eene gevangenis
op Nieuw-Zeeland een zonderling misdadiger, een
straatroover die, niettegenstaande het onwettige
zijner handelingen, zich de algemeene achting
der kolonie had weten te verwerven.
Te Auckland sprak men over hem als over
een groot man.
In de gevangenis bewezen de cipier en dienj
onderhoorigen hem duizenden kleine attenties;
zijn boetprediker bracht hem steeds een flesch
wijn mede, de kapelaan zelf kwam hem dikwijls
bezoeken, ondanks zijne weinig rechtzinnige ge
loofsovertuiging, ja, de gouverneur der gevange-j
nis, waarin Garett zijn loopbaan besloot, ver
klaarde zich meermalen bereid hem in vrijheid
te stellen.
Garrett was de nationale gloiïe van Nieuw-
Zeeland. Geen droppel menschenbloed had hij op
zijn geweten; nooit was er eene vrouw door hem
bestolen of aangerandDe dagbladen wijdden
gansche kolommen aan zijne nagedachtenis.
Omtrent Garrett's eerste levensjaren verkeert
men in het onzekere.
In 1842 - hij was 25 jaar oud nam hij
te Londen plaats op de bank der beschuldigden!
en zag hij zich tot tienjarige verbanning veroor
deeld. Men transporteerde hem, op kosten van
den staat, naar de eilanden Norfolk, de schoon-]
ste der Stille Zuidzee, waar hij de gelukkigste
jaren zijns levens sleet. Garrett noodzaakte den
staat niet, hem, om zijn voorbeeldig gedrag een
paar straf jaren kwijt te schelden. In 1852 ver
trok hij naar Australië en daar ontwierp en ver
vulde hij zijn stoutste plannen.
In het stadje Ballarat vertoevende, bezocht hij
er op een dag de stedelijke bank. Alvorens ech-
,ter binnen te treden, droeg hij zorg een groot
biljet aan den ingang te bevestigen, waarop in
reusachtige letters te lezen stond, dat het ge
bouw een paar uren gesloten zou zijn, „wegens
het opmaken van den inventaris."
Daarna ging hij naar binnen, hield de verbluf
te beambten zijn revolver onder den neus en
verzocht hen beleefd wel zoo goed te willen zijn,
hem den inhoud der kas ter hand te stellen.
Eene zeer levendige woordenwisseling ontspon
zich; maar het eind was, dat Garrett door de
achterdeur vertrok 6000 pond sterling rijker dan
hij gekomen was.
Nu kwam in Garrett het verlangen op zijn
vaderland weder te zien, maar dat land scheen
hem steeds noodlottig te moeten zijn.
Eens in het Hyde-park wandelende, hoorde hij
zich luide bij zijn naam roepen. Hij had de on
voorzichtige beleefdheid omtezien, werd gevat, tot
tien jaar tuchthuisstraf veroordeeld en naar Au
stralië verbannen.
Garrett, met recht van oordeel dat Australië
te zeer een behoorlijk geordende maatschappij ging
gelijken om er zich een redelijk bestaan té ver
zekeren begaf zich toen zijn straftijd verstreken
was, naar Nieuw-Zeeland. Sedert verliet hij dit
land, waarvoor hij eene waarachtige gehechtheid
opvatte, niet meer.
Na nog tal van jaren met zijn talenten te heb
ben gewoekerd, stierf hij er op zeventig jaiigen
ouderdom in de gevangenis, de herinnering na
latende aan iemand van uitnemende hoedanig
heden, bekwaam slotenmaker, grondig bekend
met het wetboek van strafrecht en te allen tijde
