aan ged. Staten niet berust en, in gevolge art.
209 der gemeentewet, daarvan by Z. M. voorzie
ning gevraagd.
De gemiddelde prijs van de kievietseieren in
de prov. Friesland is ƒ0,20, per stuk. In weer
wil van het gure weder, worden er in de laatste
dagen toch niet minder gevonden dan in vorige
jaren.
—De aanvoer van turf in de Zevenwoldon (Fr)
in is vollen gang. In jaren is dit niet zoo druk
geweest, zoodat, hoeveel turf, vooral lange, nog
op de velden staat er kans bestaat dat ze geheel
wordt opgeruimd, zeer in het belang van verve-
ners en arbeiders. De vaart, vooral naar Appel
scha, is belangrijk. Iemand die een uur gaans
langs de Oostellingwervervaart wandelde, telde
85 schepen. In de kanalen heerscht dan ookeene
zeldzame bedrijvigheid.
Men schrijft ons uit Rotterdam, dato 8 April.
A. s Zaterdag vertrekt het grootste stoomschip
der Rotterdamsche Lloyd, genaamd Noord-Brabant,
kapitein E. E. van der Wijk via Southampton en
Marseille naar Batavia. Dit schip is 3500 tonnen
groot en heeft een diepgang van 21 voet. Aan
boord bevinden zich 9 passagiers le klasse en 7
passagiers 2e klasse, benevens 40 militairen be
stemd voor het Oost-Indische leger.
Woensdagmiddag viel schipper H. N. te To-
len, op het Westland aan het Oesterkorren zijnde,
overboord. Nadat hij reeds eenige malen gezonken
en weder boven gekomen was, mocht het aan een
schipper uit Bergen-op-Zoom gelukken den dren
keling, die reeds geheel bewusteloos was, te grij
pen. Na veel moeite kon men hem behouden.
Naar wij vernemen heeft de gemeenteraad
van Antwerpen de aangevraagde sudsidie voor
den stoomtram van Antwerpen naar Bergen op
Zoom geweigerd.
Eenige dagen geleden werd aan de politie
te Berlijn (Duitschland) medegedeeld dat eetie
dame zich in haar woning had opgehangen. In
die korte mededeeling zit stof voor eene trage
die.
In het Zuidelijk deel der stad had de koop
man X een bloeiende zaak, maar hij was niet
tevreden met zijn verdienste en het zich met
gewaagde speculatiën ter beurze in. Het geluk
was hem" niet gunstig, al zijne ondernemingen
mislukten, hij verloor zijn geheel fortuin en
stond aan den vooravond van een bankroet.
Zijne zuster, eene oude excentrieke juffer,
trok zich de zaak zeer aan en peinsde er dsjg
en nacht over hoe zij haar broeder uit zijne
benarde omstandigheden kon redden; zij werd
er ten slotte zwaarmoedig onder en kwam tot
een besluit, dat vooreen deel van heldenmoed
en voor een deel van verstandsverbijstering ge
tuigt, zij besloot namelijk om in het belang van
haar broeder te sterven.
Zij bezat een vermogen van zestigduizend
gulden, waarover zij, daar zij onder curateelfi
stond, geene vrije beschikking had, maar enkel
het vruchtgebruik genoot.
Na haar dood kwam dit kapitaal echter vry
en zou op den zoo zeer geliefden broeder over
gaan. Haar dood zou hem dus opnieuw de
middelen verschaffen om zich weder als geacht
koopman te vestigen. Op zekeren morgen vond
men haar opgehangen in haar woning; optafel
lag eens missive aan den broeder waarin zij
de motieven voor haar daad uiteenzette, hen?
geluk wenschte met de erfenis en hem be
zwoer om, het offer in aanmerking nemende^
dat de liefde eener zuster hém bracht, met
het nieuw fortuin op verstandige wijze en met
overleg te handelen„maar" dus eindigde
het aandoenlyk opstel „ook voor de kosten
mijner teraardebestelling heb ik gezorgd! Geen
penning zal je van het kapitaal, dat je thans
toebehoort, voor mijn laatste rustplaats uitge
ven In de bovenste lade van mijn chiffonière
Zal je duizend gulden vinden die ik van mijne
renten heb overgespaard Met dit geld moet
mijne eenvoudige begrafenis bekostigd wor
den.
En thans vaarwelDe hemel zegen je in je
ondernemingen.
De berberis wordt thans niet slechts in
Duitschland, maar ook in Frankrijk uitgeroeid.
'De Raad van het Aisne-departement wenscht,
dat de berberis in geheel Frankrijk worde uit
geroeid, omdat zij „den roest in de tarwe en
andere graansoorten veroorzaakt".
In Seine-et-Marne heeft men dezelfde ervaring
opgedaan; overal waar roest in 't koren is, wa
ren berberis-heesters in de nabijheid.
In Mexico en Centraal Amerika is een vo
gel inheemsch, de paitano genaamd, die een
merkwaardig vernuft aan den dag legt, om zij
ne döodsvijandin, de ratelslang, ten onder te
brengen.
Als de vogel de slang slapende vindt, plukt
hij dadelijk van eene kleine cactussoort de
doornigste bladeren af, die hij in een kring
om de slang legt.
Zoodra als de aldus gebouwde muur hem
hoog genoeg voorkomt, wekt hij de slang door
een pik met zijn scherpen snavel en maakt dan
dat hij uit het gedrang komt om van verre zijn
vijandin zich zelve te zien vernietigen, wat
hem, naar de genoegelijke bewegingen van zijn
langen staart te oordeelen, een bijzonder genot
moet verschaffen.
De eerste beweging van de ingesloten slang
is om zich op te richten voor een sprong, de
tweede om te vluchten. Zij merkt echter spoe
dig boe de vork aan den steel zit, en maakt
eene snelle beweging om over het bolwerk heen
te glijden. De duizenden van spitse naalden
echter drijven haar terug, en grimmig bijt zij
nu in de scherpe cactusbladeren, wier doornige
spitsen haren bek vullen. Met steeds stijgende
woede herhaalt zij baren aanval, tot zij, waan
zinnig van pijn, hare tanden al kronkelende en
wringende in het lichaam slaat en dan aan hare
wonden sterft.
Zoodra de paitanó het overlijden heeft gecon
stateerd, slaat hij een paar malen van pret zijn
langen staart heen en weder en verlaat het
slagveld om misschien een oogenblik later als
offer te vallen in den muil der honden, die de
mensch, ondankbaar genoeg, tot. zijn jacht heeft
afgericht.
De vrouw van een beroemd Hongaarsch
schrijver, vernam van haar dienstmaagd dat ha&r
broeder haar wenschte te spreken. Verontwaar
digd weigerde zij hem te zien, omdat hjj iemand
van eene zeer slechte leefwijze was en der fami
lie schande had aangedaan. Toen de dienst
maagd haar echter voorhield dat hij in een deer-
niswaardigen toestand scheen te zijn, gaf zij
eindelijk toe; haajr broeder werd binnengelaten,
en zag er akelig verwilderd uit, als een beeld
van ellende. Tot groote ontsteltenis van zijne
zuster vertelde bij haar dat hij door een dollen
hond gebeten was, wiens tanden duidelijk zicht
bare sporen op de kleeren en het been van hét
slachtoffer hadden achtergelaten zooals hij haatr
liet zien.
Toen de dame van haar eersten schrik bekrt-
men was, dacht zij aan Pasteur, die door zijne
gelukkige behandeling van hondsdolheid eenwe-
reldberoemden naam heeft verkregen.
„Gij moet dadelijk naar Parijs gaan; dat is
uwe eenige kans zeide zij. Haar echtgenoot
was niet thuis, maar er was eene genoegzame
som geld voorhanden.
„Ga nu heen zoo spoedig als ge kunt. Later
zullen wij u wel meer zenden.Niet dan met
moeite kon zij haar broeder bewegen de reis te
ondernemen, want hij had zelfmoord ip den zin.
Toen haar echtgenoot thuis kwam vertelde zij
hem het geval in koortsachtige opgewondenheid.
„Hoeveel hebt ge hem gegeven" vroeg hij.
„ïk kon hem niet meer geven dan 30 florij
nen; wat hij meer noodig heeft zult gij hem wel
zenden."
„Dat heeft hij reeds, mijn lieve. Ik ontmoette
hem zooeven op straat, en gaf hem al mijn los
geld om een jas te koopen, die hij hoog noodig
had; maar van een ander ongeval heeft hij niet
gesproken."
Dus is het niet gevaarlijk riep het jónge
vrouwtje uit.
„Hij heeft geen spoor van hondsdolheid lui
heid is zijn eenige kwaal, 't Is toch slim be
dacht! Hij kan een groot uitvinder worden!
In België is de orde zoodanig hersteld, dat
Generaal Van der Smissen verleden Donderdag is
wedergekeerd.
Generaal Van der Smissen, wien de taak was
opgedragen de onlusten in BeJgiö te onderdrukken
en reeds vroeger heeft doen blijken, welk een uit
stekend krjjgsman hij ie, stamt uit etn soldaten-
geslacht. Zijn vader, eveneens generaal, was be
trokken in de beweging, na de Belgische omwen
teling in het leven geroepen, om Belgie weder aan
het huis van Oranje te brengen. Het plan werd
ontdekt en Van der Smissen werd ter dood ver
oordeeld. Met behulp van zijne vrouw echter, wist
hij, in haar kleederen vermomd, te ontsnappen.
Zijn zoon, die nu 68 jaren oud is, is een soldaat
van groote ondervinding. Hij was kolonel van het
Belgische legioen in den Mexicaanschen oorlog cn
onderscheidde zich herhaaldelijk. De belooning voor
zijn „ridderlijke dapperheid" was het officierskruis
van het Legioen van Eer. Generaal van der Smis
sen is de bevelhebber van een der twee legercorp
sen, waarin het Belgische leger verdeeld is.
Generaal Brialmont een der uitstekendste genie
officieren, staat aan het hoofd van het tweede.
INGEZONDEN STUKKEN.
Mijnheer de Redacteur!
Beleefd verzoek ik U mij een weinig ruimte in
Uwe courant af te staan voor de plaatsing van
lift volgende
Toen de vorige week de benoeming van een
nieuwe burgemeester bekend werd, was er juist
een neef bij me.
„Wel, neefzei hij tegen me" dan heb je in
Axel een aardigheidje teweegIk sloeg natuur
lijk niet veel acht op die woorden, omdat ze
schertsenderwijze gesproken werden. Naderhand
evenwel heb ik er eens over nagedacht en toen ik
ook al den een en den ander hoorde fluisteren
„dat we weer wel eens wat mochten hebben en
dat er in Axel zoo eens niets gedaan werd," toen
besloot ik dat zaakje eens onder de .algemeene aan
dacht te brengen. Ik wil gaarne meewerken, maar
mijzelven aan 't hoofd stellen, dat past mij niet,
daar moeten andere mannen mee beginnen, die
zoo'n beetje te zeggen hebben. Het eenige wat ik
op 't oogenblik tot bevordering van de goede zaak
meende te kunnen doen, dacht ik, dat was een
stukje in de Axelsche courant schrijven Laat dan
deze woorden in goede aarde vallen en mogen zij
velen opwekken; t ik zou wel willen „allen" tot
eendrachtig samenwerken.
Laten de Axelaren voor een poosje, kon 't zijn
voor altijd, alle vijandschap en twist vergeten, la
ten zij de handen ineen slaan en dan zal men zien
wat door samenwerking kan verkregen worden.
Van het feest der 300 jarige bevrijdiging van
Axel hoor ik ook al niets. meer. Dat mag toch
zeker niet onopgemerkt voorbij gegaan worden,
vind ik. En waarlijk het begint al zoo Stilletjes
aan tijd te worden om met de voorbereidende werk
zaamheden een begin te maken.
En willen we bij de intrede van den burgemees
ter een aardigheidje hebben, dan dient er zelfs wel
een beetje spoed gemaakt te worden.
M. d. R. ik dank U voor Uwe welwillendheid en
ik hoop, dat de pogingen, door mij aangewend, met
een goeden uitslag bekroond mogen worden.
Met de meeste achting
Uw dienaar,
Eendracht maakt Macht.
LANDBOUWBEBICHT.
Zaamslag, 9 April. Voor hen, die aardappelen
wenschen te verbouwen met het oog, om daarvan
eene ruime opbrengst te genieten, is het zeker niet
van belang ontbloot te weten, welke meststof men
totdat einde in zijn voordeel het best aanwenden
kan. Men bemeste daartoe het land met super-
phosphaat, dat vermengd is met kainit en fijnen turf
molm. Deze meststof is vooral aan te bevelen voor
die landeryen, waarop, zooals in onze streken niet
zelden het geval is, de herfstbemesting met gewone
stalmest achterwegB blijft. Men dient echter te
zorgen, om genoemde kunstmest, alvorens de knollen
